Review: Smart, Sexy and Secretive

Smart, Sexy and Secretive by Tammy Falkner

My rating: 3 of 5 stars



เตือนเลยค่ะว่า เราเขียนรีวิวเรื่องนี้แบบสปอยล์เหตุการณ์ของเล่มแรกนะคะ สำหรับคนที่คิดจะอ่าน ขอแนะนำให้หยุดอ่านรีวิวตรงนี้เลยค่ะ อันที่จริงเราแนะนำว่า อย่าอ่านกระทั่งคำโปรยของเล่มนี้ด้วยซ้ำ เพราะมันสปอยล์มาก ๆ

หลังจากเอมิลีเลือกที่จะกลับไปหาครอบครัวที่ร่ำรวยของเธอ เพื่อต่อรองให้บิดาออกเงินค่ารักษาพยาบาลให้กับพี่ชายของโลแกน ในที่สุดเธอก็ได้กลับมานิวยอร์คเพื่อเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย และพบกับโลแกนอีกครั้ง

และแม้ทั้งคู่จะแยกจากกันไปโดยไม่มีคำอธิบาย แต่ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ประสานกลับมาเป็นเหมือนเดิมอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางความไม่เห็นของชอบของผู้เป็นบิดาของเอมิลี ท่ามกลางความแตกต่างกันทางด้านฐานะ ทั้งคู่เรียนรู้ว่า ไม่มีอะไรมาแยกพวกเขาออกจากกันได้

ส่วนที่เราชอบในเล่มนี้ก็ยังคล้ายคลึงกับเล่มแรกค่ะ เราชอบปฏิสัมพันธ์ระหว่างโลแกนและพีน้องของเขา เราชอบคาแร็คเตอร์ของเอมิลี เธอไม่ได้ทำตัวงี่เง่า ยอมไปตามคำสั่งของพ่อที่วางแผนแยกเธอออกห่างจากโลแกน ในแง่ของตัวละครแล้ว พวกเขายังเป็นคนคนเดิมที่เราชอบอยู่

แต่พล็อตเรื่องของเล่มนี้ค่อนข้างอ่อนมาก ๆ เมื่อเทียบกับเล่มแรก (ที่ก็ไม่ใช่ว่า พล็อตจะแข็งแรงอะไร) เล่มนี้แทบไม่มีเนื้อหาสาระอะไรเลย เรื่องราวส่วนใหญ่ใช้ไปกับความสัมพันธ์ของเอมิลี และโลแกน แต่เมื่อถึงจุดนี้ในเรื่อง ทั้งคู่บอกรัก และแสดงออกอย่างชัดเจนว่า ไม่มีอะไรมาแยกพวกเขาออกจากกันได้ เราชื่นชอบคนแต่งตรงที่ไม่ได้พยายามใช้พล็อตความเข้าใจผิด หรือแยกคาแร็คเตอร์ออกจากกันเพื่อสร้างแรงบีบให้กับคนอ่าน แต่การที่พวกเขารู้ใจตัวเอง และรักกันมากขนาดนั้น ก็ทำให้แทบจะไม่เหลือประเด็นอะไรให้เล่นเท่าไหรนัก

เรื่องนี้จึงเป็นเหมือนการที่โลแกนเอาชนะใจพ่อของเอมิลี เพื่อให้เห็นว่า เขาคือคนที่เหมาะสมกับเธอ แม้ว่าเขาจะมาจากครอบครัวจน ๆ ในขณะที่เธอเป็นลูกสาวของนักธุรกิจผู้ประสบความสำเร็จ ปัญหาก็คือ การวางคาแร็คเตอร์พ่อของเอมิลีนั้นทำให้เราคิดว่า ไม่มีอะไรที่จะเอาชนะใจเขาได้

คาแร็คเตอร์พ่อของเอมิลีเป็นจุดอ่อนที่สุดของเรื่อง เราคิดว่า เราเข้าใจเขา แล้วเราก็ไม่เข้าใจ เขาคือเหตุผลที่เอมิลีหนีออกจากบ้าน เขาดูถูกลูกสาวที่เป็นโรคดิสเล็กเซีย (ทำให้อ่านหนังสือไม่ออก) จนถึงกับพูดว่า เธอไม่มีประโยชน์อะไรเลย นอกจากแต่งงานกับผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ เขาพูดถึงลูกสาวของตัวเองแบบนั้นกับโลแกนในเล่มนี้ ซึ่งแสดงว่า การหนีออกจากบ้านของเธอ ไม่ได้ทำให้เขาเรียนรู้อะไรแม้แตนิดเดียว เขาไม่เห็นคุณค่าของเธอ สำหรับเราแล้ว นี่ไม่ใช่ความคิดที่จะเปลี่ยนแปลงได้เพียงชั่วข้ามวัน แต่มันก็ดันเกิดขึ้น เพียงแค่เขาไปร่วมงานแสดงดนตรีของเอมิลีที่จัดโดยมหาวิทยาลัย มันดรามาเกินเหตุ และไม่น่าเชื่ออีกต่างหาก เอมิลีถูกจูลิยาร์ดรับเข้าเรียนนะคะ ถ้าเธอไม่ได้มีความสามารถ ก็คงเข้าไม่ได้ แต่พ่อของเธอทำเหมือนไม่รู้จักจูลิยาร์ด ซึ่งเป็นไปไม่ได้ แต่เขาทำราวกับอึ้งที่เห็นลูกสาวมีความสามารถทางดนตรีขนาดนี้ มากขนาดทำให้เขาเปลี่ยนความคิดที่มีต่อเธอไปได้

มันไม่น่าเชื่ออย่างรุนแรง

เราคิดว่า ส่วนหนึ่งที่เราชอบเล่มนี้น้อยกว่าเล่มแรก ก็เพราะเวลาที่เรื่องให้กับพี่น้องตระกูลรีดน้อยไปหน่อย เราชอบ (ย้ำว่า ชอบมาก ๆ) กับการได้เห็นพี่น้องพูดคุยกัน บทสนทนาของพวกเขาเป็นส่วนที่ดีที่สุดของเรื่อง

โดยรวมชอบเล่มนี้น้อยกว่าเล่มแรก หลายอย่างดีเกินกว่าที่จะเป็นจริง แต่นั่นก็อาจจะเป็นเหตุผลที่เราชอบเล่มนี้มากกว่าเรื่องแนว New Adult หลายเล่มที่อ่าน เพราะเล่มนี้พระเอกนางเอกไม่ได้อยู่ตามลำพัง และไม่ได้เป็นคนที่โดนสังคมทอดทิ้ง พวกเขามีคนที่ค่อยให้กำลังใจ และช่วยพวกเขา แม้ว่าหลายคนในนั้น พ่อของนางเอก รวมทั้งแม่ที่ในเรื่องดูจะเป็นคนที่มีความคิดมาก ๆ และจัดการผู้เป็นพ่อได้ ปัญหาคือ ถ้าเธอจัดการได้ ทำไมเอมิลีหนีออกจากบ้านไปตั้งแต่แรก ดูจะไม่น่าเชื่อว่าจะทำแบบนั้น

คะแนนที่ 73



View all my reviews