Talk Me Down // Victoria Dahl

หนังสือเรื่องนี้เป็นที่กล่าวขวัญกันมากในโลกอินเตอร์เน็ต โดยเฉพาะในสองเว็บไซด์ชื่อดังนั่นก็คือเดียร์ ออเตอร์ และสมาร์ทบิชเชส ซึ่งเสียงเล่าลือพวกนี้ก็มีมากพอที่จะให้แม็กซ์ตัดสินใจสั่งซื้อเรื่องนี้ หลังจากที่ทีแรกคิดว่าจะไม่สั่งแล้วนะ

วิคทอเรีย ดาห์ลเ็ป็นนักเขียนแนวย้อนยุคที่เพิ่งผันตัวมาเขียนแนวปัจจุบันเป็นเล่มแรก นั่นเป็นซึ่งที่แม็กซ์แปลกใจอย่างยิ่งเมื่ออ่านงานเล่มนี้ของเธอ และพบว่าเสียง (voice) ของเธอมีความเป็นปัจจุบันและทันสมัยมาก ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับนักเขียนอย่างจูลี่ การ์วู้ดสมัยที่เขียนแนวปัจจุบันเล่มแรก ๆ ก็ยังสู้เธอไม่ได้ เพราะเรื่อง Heartbreaker ใช้ภาษาที่เยิ่นเย้อและน่ารำคาญที่สุดเล่มนึง ในขณะที่เล่มนี้ของวิคทอเรียมีความทันสมัย และทันยุคอย่างยิ่ง ในส่วนของภาษา

Talk Me Down ของวิคทอเรีย ดาห์ล

หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มแรกในชุดทัมเบิ้ล ครีค เมืองเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้กับแอสเพนซึ่งเป็นเมืองตากอากาศชื่อดังในอเมริกา เมืองที่มีช่วงเวลาอันเงียบเหงาเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นในฤดูกาลท่องเทียว เมื่อนักท่องเที่ยวหลั่งไหลมาแอสเพน เมืองนี้จึงจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง และเพราะความล้าหลังนี้เอง มันจึงเป็นเรื่องน่าแปลกอย่างยิ่งเมื่อมอลลี่ เจนนิ้งค์เลือกที่จะกลับมาอาศัยอยู่ในบ้านเกิดของเธออีกครั้ง หลังจากจากไปนานหลายปี

แต่มอลลี่กลับมาครั้งนี้ก็ไม่ใช่เพราะต้องการความสงบ มันเป็นการวิ่งหนีปัญหา แฟนหนุ่มที่เป็นนายตำรวจหน่วยเจรจาตัวประกันกำลังคุกคามชีวิตส่วนตัวเธอ อย่างน่ารำคาญ มอลลี่คิดว่าเป็นเวลาที่เหมาะแล้วล่ะที่จะย้ายออกจากเดนเวอร์ และกลับมาที่ทัมเบิ้ล ครีค

การกลับมาครั้งนี้มอลลี่ยังได้เจอกับโบนัสก้อนโต มาในรูปของหัวหน้าตำรวจประจำเมืองที่ชื่อว่า เบน ลอว์สัน หนุ่มสุดฮ็อตเพื่อนสนิทของพี่ชายที่มอลลี่แอบปิ๊งมาตั้งแต่ในสมัยวัยรุ่น และเบนนี่แหละคือแรงบันดาลใจให้มอลลี่เขียนนิยายอีโรติคสุดร้อนแรงเล่มแรก ของเธอ งานที่ต่อมามอลลี่ยึดเป็นอาชีพ

มอลลี่เป็นหญิงสาวชนิดที่เบนไม่เคยเจอมาก่อน สาวน้อยจากเมืองใหญ่ที่กล้าจะพูดในสิ่งที่เธอต้องการ แต่ตำรวจในเมืองหลังเขาอย่างเขาก็มีหลักการประจำใจเหมือนกัน ในเรื่องที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงในเมือง แม้ว่านั่นจะหมายความว่า เขาไม่อาจมีเซ็กส์ในช่วงฤดูหนาวได้ก็ตาม (เพราะเบนขับรถไปหาสาวนอกเมืองฝ่าหิมะไปไม่ได้) แต่มอลลี่เด็กสาวที่เขาเห็นมาตั้งแต่ใส่ผ้าอ้อมก็ได้เติบโตเป็นสาว แถมกล้าเสียด้วยสิ

อาการตบะแตกของตำรวจหนุ่มผู้เถรตรงจึงเกิดขึ้น

ความวุ่นวายเริ่มมากขึ้น เมื่อการกลับมาของมอลลี่ไม่ถูกโรคกับคนบางคน คนที่ต้องการให้มอลลี่ออกไปจากเมืองอันเงียบสงบของพวกเขา นายตำรวจหนุ่มจึงต้องทำหน้าที่ปกป้องหญิงสาวปากกล้าคนนี้

มอลลี่เป็นตัวละครที่แตกต่างไปจากนางเอกนิยายโรแมนซ์ทั่วไป เธอตรงไปตรงมา และรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร เธอไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสาที่หน้าแดงเมื่อคิดถึงเรื่องเซ็กส์ แม็กซ์คิดว่า คนอ่านหลายคนอาจจะมีปัญหานิดหน่อยกับคาแร็คเตอร์ของมอลลี่ แต่ถ้าคุณเป็นคนที่เคยอ่านนิยายแนวชิคลิค ก็น่าจะคุ้นเคยกับนางเอกคาแร็คเตอร์แบบนี้นะคะ ข้อดีกว่าของมอลลี่ก็คือ เธอไม่ใช่คนหลงตัวเอง หรือเอาแต่คิดถึงตัวเองเหมือนบรรดานางเอกแนวชิคลิคส่วนใหญ่

สำหรับแม็กซ์ มอลลี่เป็นนางเอกที่เรารู้สึกสื่อถึง เพราะเรานึกถึงเพื่อนหลายคนของเรา (ที่เป็นอเมริกัน)ได้เลย ที่มีลักษณะแบบนี้ เธอเป็นนางเอกที่เราเชื่อว่า เป็นไปได้ในชีวิต (ซึ่งต่างจากนางเอกโรแมนซ์ทั่วไปที่ไม่น่าจะมีหลงเหลืออยู่แล้ว)

ส่วนเบนพระเอกของเรา ไม่รู้จะใช้บรรยายว่ายังไงนะคะ นอกจากจะบอกว่า น่ารักมาก และก็น่าสงสารมากในขณะเดียวกัน เพราะแม้เขาจะมีความตั้งใจดีเพียงใด ก็ไม่อาจเอาชนะการยั่วของมอลลี่ได้หรอก ไม่มีโอกาสด้วยซ้ำ และพล็อตแนวพระเอกดีแตกนี่ก็มีหนึ่งในพล็อตที่แม็กซ์ชอบมากที่สุดเลยล่ะ

ในส่วนของคาแร็คเตอร์ หนังสือเล่มนี้กินขาดนะคะ เราชอบทั้งพระเอกและนางเอกเรียกว่าได้ใจเราเป็นเต็ม ๆ ส่วนที่ยังคงเป็นปัญหาก็เลยตกเป็นส่วนของพล็อต ที่หลายครั้งเรารู้สึกถึงความไม่ต่อเนื่อง เดี๋ยวจะลุ้นเป็นแนวสืบสวน เดี๋ยวจะเป็นโรแมนติค คอมเมดี้ ทำให้อ่านไปอารมณ์ก็สะดุดไป เพราะไม่รู้ว่าจะไปทิศทางไหนกันแน่ แต่โดยรวมแล้วเรื่องนี้สอบผ่านค่ะ (มากพอที่จะทำให้แม็กซ์เอาหนังสือของวิคทอเรีย ดาห์ลไปวางไว้บนชั้นหนังสือได้ แทนที่จะเก็บใส่ถุงไว้ในตู้เสื้อผ้า)

อ่านจบแล้วทำให้คิดว่า จะกลับไปเอาเรื่องแนวย้อนยุคของเธอมาอ่านค่ะ น่าสนใจดี

คะแนนที่ 70