Primal Needs by
Susan Sizemore My rating:
2 of 5 stars หนังสือเล่มนี้ถ้าเรียงตามลำดับแล้วก็เป็นเล่มที่เจ็ดในชุดแวมไพร์ที่เรียกขานกันว่าไพร์ม ซึ่งขอยืมคำอธิบายที่เราเคยเขียนไปแล้วมาลงอีกครั้ง
"สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านเล่มนี้ เราปูพื้นให้นิดนึงแล้วกัน ไพร์มเป็นคำที่ใช้เรียกแวมไพร์ผู้ชายในโลกแห่งซูซาน ไซซ์มอร์ ในโลกของเธอแวมไพร์ถูกแบ่งออกเป็นสามพวก คือ แคลน ซึ่งเป็นแวมไพร์ที่ถือเอาหน้าที่ในการปกป้องมนุษย์มาเป็นงานของตัวเอง แฟมิลี่ เป็นแวมไพร์กลุ่มที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว ไม่สนใจมนุษย์ แต่ก็ไม่ก้าวก่ายหรือสร้างความเดือดร้อนให้มนุษย์ และสุดท้ายคือไทรบ ซึ่งเป็นแวมไพร์กลุ่มตัวร้ายที่ถือว่าตัวเองเหนือกว่ามนุษย์ และต้องการเป็นหนึ่งในโลก"
นอกจากนี้ แวมไพร์ผู้หญิงซึ่งจะต้องเป็นแวมไพร์แต่กำเนิดเท่านั้น (ไม่มีการเปลี่ยนมนุษย์ให้มาเป็นแวมไพร์ได้ในชุดนี้นะคะ) มีกฎเหล็กสำคัญห้ามให้พวกเธอมีความสัมพันธ์กับสปีชีย์อื่นอย่างเด็ดขาด นั่นเพราะแวมไพร์สตรีไม่อาจให้กำเนิดลูกที่เป็นแวมไพร์ได้ ถ้าพวกเธอไม่ได้คู่กับไพร์ม (และไพร์มที่มีความสัมพันธ์กับมนุษย์ก็จะมีลูกเป็นมนุษย์เท่านั้น) เพื่อความอยู่รอดของสายพันธุ์ กฎนี้จึงเป็นสิ่งที่ไม่อาจละเลยได้
และนั่นคือเหตุผลที่ซิโดเนีย วูลฟ์จำต้องตัดใจจากโจเชฟ ชายคนรัก ผู้ที่เป็นคู่หูร่วมสำนักงานสืบสวนเดียวกัน และซิดก้าวข้ามเส้นไปไกลกว่านั้น ด้วยการลบความทรงจำเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไปจากโจ ทำให้เขาลืมเลือนความรักที่เกิดขึ้น ซึ่งเมื่อโจรู้ความจริงว่า ซิดได้ทำเช่นนี้กับเขา มันทำให้เขาโกรธจนลาออกจากงานที่ทำร่วมกัน แล้วหันไปเป็นส่วนหนึ่งของดาร์ค แองเจิ้ล ซึ่งเป็นองค์กรที่มีสภาพไม่ต่างจากนักรบรับจ้าง
ระหว่างที่ทั้งสองแยกจากกัน ซิดตัดสินใจยอมทำตามข้อเรียกร้องของเผ่าพันธุ์ เธอตั้งท้องโดยใช้วิธีการผสมเทียม เพื่อผลิตทายาทแวมไพร์ให้กับเผ่าของตัวเอง และเมื่อลูกชายอายุได้สองปี ซึ่งเป็นวัยที่ต้องถูกส่งไปเลี้ยงดูในสถานที่ลึกลับ เพื่อบั่นทอนความกระหายเลือดของไพร์ม ซิดก็หวนกลับไปทำงานที่ตัวเองถนัดอีกครั้ง
ซึ่งมันทำให้เธอได้พบกับโจอีกครั้ง หน่วยดาร์คแองเจิ้ลกำลังสืบสวนคดีสำคัญ นั่นเพราะโทเบียส หัวหน้าหน่วยสงสัยว่า เหตุการณ์ความวุ่นวายทั้งหลายที่เกิดขึ้นในโลกของพวกเขา ไม่ได้เป็นเรืืองบังเอิญ หรือเป็นผลของการกระทำของคนหลายกลุ่ม หากแต่มีผู้ชักโยงอยู่เบื้องหลาย และมีเป้าหมายในการกำจัดพวกแคลน และแฟมิลี
โทเบียสขอให้ซิดมาเข้าช่วยด้วยการสั่งให้เธอ และโจทำงานร่วมกัน และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความรักหวนคืนอีกครั้ง
แม้ว่าในเรื่องจะเปิดตอนด้วยการให้ซิดและโจมีความสัมพันธ์กันมาแล้ว (จนเลิกกันแล้ว) แต่ก็มีการบรรยายฉากย้อนอดีตที่ค่อนข้างทำให้คนอ่านเห็นได้ชัดถึงความรัก ความผูกพันที่ทั้งคู่มีให้กัน ค่อนข้างใช้ได้ค่ะ น่าเชื่อ ปัญหาคือ เราไม่รู้สึกว่า มันยิ่งใหญ่จนน่าลุ้นอะไร จริงอยู่ธีมของเรื่องนี้ก็คือ รักต้องห้ามระหว่างแวมไพร์สาว กับมนุษย์หมาป่า แต่ทั้งซิดและโจ ก็ไม่ได้มีคุณลักษณะอะไรที่ทำให้เรารู้สึกว่า พวกเขามีคุณค่าที่จะต้องเอาใจช่วย
แม็กซ์มีปัญหากับทางเลือกของซิด ในการจัดการเรื่องของโจ มันอาจจะเป็นทางเดียว เพราะถ้าหากความสัมพันธ์ของเธอและโจเป็นที่ปรากฎ (นั่นคือเธอผูกพันด้วยเลือดกับโจ ไม่ใช่แค่มีเซ็กส์ด้วยกัน) ชีวิตของโจก็อาจจะอยู่ในอันตราย ทำให้เธอเลือกที่จะลบความทรงจำของเขา แต่เรื่องราวต่อมา การกระทำของซิดมันก็แสดงให้เห็นถึงความโลเล ไม่มั่นคงของเธอ เพราะในท้ายที่สุด เธอก็กลับไปมีความสัมพันธ์กับโจอย่างง่ายดาย การเสียสละของเธอจึงไม่ใช่ความยิ่งใหญ่อะไรเลย เพราะเธอก็ทำให้ชีวิตของเขาอยู่ในอันตรายอยู่ดี
แล้วเรื่องที่เธอไปผสมเทียมจนมีลูกอีก มีเหตุผลในเรื่องนะคะว่า ทำไมซิดถึงได้ยอมทิ้งลูกง่าย ๆ แต่แม็กซ์ก็ไม่เข้าใจว่า ถ้าจะดันให้ลูกของซิดออกไปจากเรื่องตั้งแต่ต้นเรื่อง ทำไมต้องเขียนให้เธอมีลูกด้วย มันไร้เหตุผลโดยเฉพาะเมื่อคิดว่า ตลอดทั้งเรื่องลูกของซิดไม่มีบทอะไรเลย
สุดท้ายที่ทำให้มันแย่ลงไปอีกก็คือ เรื่องนี้เขียนแบบเป็นเล่มต่อในชุดมาก ซึ่งแม้แม็กซ์จะอ่านทุกเล่มในชุดมาแล้ว แต่มันก็นานมาก นั่นคือเราลืมค่ะ ทำให้หลายฉากอ่านไปก็งงไป
ส่วนที่ดีที่สุดของเรื่องนี้อยู่ที่ตรงไหนรู้ไหมคะ มันเป็นการที่เราได้เห็นโลรองค์อีกครั้งนึง เขาเป็นพระเอกในเรื่อง Master of Darkness ซึ่งเป็นเล่มที่เราชอบมากที่สุดในชุด
คะแนนที่ 53
View all my reviews
No comments:
Post a Comment