Friday, February 13, 2009

ศึกแวมไพร์สะท้านภพ

นี่ไม่ใช่ชื่อหนังจีน

นี่ไม่ใช่ชื่อหนังฝรั่ง

และนี่ไม่ใช่ชื่อหนังสือ (คงไม่มีใครรสนิยมเห่ยขนาดตั้งชื่อหนังสืออย่างนี้เป็นแน่)

แล้วมันคืออะไร

มันคือการแบ่งฝักฝ่ายในวงการโรแมนซ์ระหว่างคนที่ถือหางแวมไพร์สองชนิด

คาร์เพเธียนปะทะดาร์คฮันเตอร์

ก่อนอื่นถามตัวเองก่อนว่าคุณอยู่ข้างไหน ถ้าเลือกข้างคาร์เพเธียน กรุณากด 1 ถ้าเลือกข้างดาร์คฮันเตอร์กรุณากด 2 ไม่ว่าจะกดหนึ่งหรือกดสอง กรุณาวางสายเลิกอ่าน เพราะข้อความที่จะได้อ่านต่อไป อาจทำลายน้ำใจคุณได้

แต่ถ้าไม่เลือกข้างไหนเลยอย่างเรา กรุณากด 0 และอ่านต่อไป

เรากล้ายอมรับเหมือนคนที่ติดเหล้าว่าเคยชอบหนังสือทั้งสองชุดนี่มาก ชุดคาร์เพเธียนออกมาก่อนด้วยเรื่องเจ้าชายมืด แล้วตามมาอย่างรวดเร็วด้วยเรื่องปรารถนามืด และทองมืด (ไม่รู้ทองมันมืดได้ไง แต่ตั้งชื่ออย่างนั้นจริงนะ) เราขอบอกว่าสามเล่มแรกห่วยแตก อ่านไปก็เสียววูบ ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะคะ แต่เป็นเพราะเลือดสาดท่วมหน้าหนังสือ ดูดเลือดกันไปดูดเลือดกันมา จนเรากลัวว่าโรดเอดส์จะแพร่กระจายไปในหมู่ชาวคาร์เพเธียน

หนังสือเล่มสี่เวทมนตร์มืดยิ่งน่าแหวะ พระเอกรู้จักนางเอกตั้งแต่อยู่ในท้อง (เราหมายความว่าตั้งแต่ในท้องจริงจริง) แถมทำการจัดการให้ทารกในครรภ์กลายเป็นคู่ของตัวเอง ถ้าไม่เรียกว่าไอ้วิตถารเราก็ไม่มีชื่ออื่นให้แล้ว

เล่มที่ 5 สิถึงค่อยเข้าฝัก อ่านสนุก จากนั้นเราก็ขอเรียกว่ายุครุ่งเรืองของชาวคาร์พาเธียน เพราะหลายเรื่องที่ตามมาสนุกถูกใจ จนทำเอาเรากลายเป็นสาวกไปอีกคนนึง เป็นเวลาหลายปีที่เราเป็นแฟนอย่างเหนียวแน่น แต่ความอดทนก็ย่อมมีวันหมดไป เมื่อเราระลึกได้ว่าหนังสือชุดนี้ไม่มีการพัฒนา เนื้อเรื่องเหมือนกันทุกเล่ม

พระเอกเจอหน้านางเอกครั้งแรกก็ร้องดังลั่นว่า "โอในที่สุดการรอคอยของข้าก็จบลง ข้าเจอผู้หญิงที่เป็นคู่ชีวิต คนที่ทำให้ข้าเห็นแสงสี" อ่านครั้งแรกก็ซึ้งดีนะ แต่พอรอบที่ยี่สิบก็ชักอยากจะบอกพระเอกว่า วันหลังแวะมาอยุธยาดีงานแสงสีเสียงที่วัดพระศรีสรรเพชญ์หน่อยไหม แสงสีเพียบ

เล่มสุดท้ายของชุดนี้ที่อดทนอ่านจนจบก็เกือบจะเอาอวัยวะที่ใช้เดินยันหน้า หน้าสือ (เพื่อทดแทนการยันหน้าพระเอก) เสียหลายรอบ ผู้ชายอะไรเลวบัดซบ เจอหน้านางเอกก็คร่ำครวญว่า "ของฉัน ของฉัน" (อย่างที่บอกมุขนี้ใช้ครั้งเดียวก็ซึ้ง แต่นี่ใช้หลายรอบ) จากนั้นก็จัดการเข้าหากลางดึก แล้วก็จัดการเปลี่ยนเป็นแวมไพร์ซะ ไม่ใช่ว่าเราชอบพระเอกแบบพ่อพระนะ พระเอกแอบย่องเข้าหานางเอกที่เราชอบก็มีหลายเล่ม อย่างเรื่อง "ผู้ชายมีหลายพรสวรรค์" - A Well favored Gentleman หรือ "ภาพเขียนของหัวใจ" Portrait of my hearts นี่ก็ย่องเข้าหาเหมือนกัน แต่ทัศนคติของพระเอกมันต่างกัน

ไอ้ลามกนี่คิดอยู่อย่างเดียวว่าจะเข้าไปเคลม แถมเก่งกาจขนาดตัดสินใจให้เลยว่านางเอกอยากเปลี่ยนเป็นแวมไพร์ เราก็รู้ คุณก็รู้ นางเอกโรแมนซ์อยากเป็นแวมไพร์กันทั้งนั้น แต่ถามกันก่อนได้ไหม (วะ)

จบไปชุดนึงแล้ว ตอนนี้แฟนคาร์พาเธียนคงกำลังวางแผนด่าถล่มเราอยู่ (ขอร้องว่าอย่าเสียเวลา เพราะเราบอกให้คุณกด 1 ไปแล้ว)

มาถึงคิวของพ่อยอดมนุษย์สุดสวาทขาดใจของใครหลายคน ดาร์คฮันเตอร์ ชุดนี้ยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าติดตามมาตั้งแต่เล่มแรก กรี๊ดสลบ หายใจเข้าก็เฮ้อแอช หายใจออกก็เฮ้อแอชมาแล้ว

บ้าคลั่งมาหลายปีดีดัก แต่ก็เหมือนชุดคาร์พาเธียนที่ความอดทนสิ้นสุดลงเหมือนกัน อะไร (วะ) ยิ่งเขียนยิ่งลอยคอ จากอยู่ในคลองดีดีก็เริ่มลอยออกทะเลไป ไม่รู้ว่าพายุคาทริน่านี่พัดจนลอยออกอ่าวเม็กซิโกไปรึยัง

เปิดตัวละครมาเป็นร้อย แต่เวลาเขียนก็ชอบไปเขียนเรื่องตัวละครประเภทไม่เคยโผล่หัวมาก็กลายเป็น พระเอกไปแล้ว แล้วไอ้ตัวละครหลักก็ชีวิตสับสนพินาศกันไปหลายตัว

มีความสามารถเขียนตัวละครที่เป็นสีสันของเรื่องให้กลายเป็นตัวละครที่น่า รำคาญ (นิคไงคะ) ได้อย่างไม่น่าเชื่อ เนื้อเรื่องเหรอก็พยายาททำให้ซับซ้อน แต่อ่านไปอ่านมาเหมือนคนแต่งแกงงชีวิตอยู่

ทุกวันนี้ที่อ่านอยู่ก็เพราะตัวละครตัวเดียวเท่านั้น และขอบอกเลยว่าไม่ใช่แอช ถ้าเมื่อใดที่ตัวละครตัวนี้ไม่สมหวังล่ะก้อ

ได้เป็นตัดเป็นตัดตายกันแน่

สรุปศึกระหว่างคาร์พาเธียนกะดาร์คฮันเตอร์ คนที่ท่องโลกเน็ตและอ่านโรแมนซ์อยู่ก็คงพอรู้อยู่ว่ามีการฮึ่มกันอยู่ในที เรามาดูกันว่าพวกเค้ามีข้อถกเถียงกันอย่างไรบ้าง

"นางเอกของคาร์พาเธียนจิ้นอ่ะค่ะ" เสียงดังมาจากสาวน้อยหน้าหวานบอกกับชาวโลกให้รับรู้ข้อดีของคาร์พาเธียน

"พระเอกของดาร์คฮันเตอร์เท่ห์สุด" เสียงดังมาจากอีกฝั่งหนึ่งของห้อง

"พระเอกของคาร์พาเธียนรักจริงหวังแต่งค่ะ"

"เรื่องราวของดาร์คฮันเตอร์น่าค้นหา และน่าติดตามกว่า"

มันกลายเป็นกฎไปแล้วหรือเปล่าที่ถ้าคุณชอบดาร์คฮันเตอร์คุณจะต้องหมั่นไส้ ชุดคาร์พาเธียน หรือในทางกลับกันถ้าคุณชอบคาร์พาเธียนคุณก็ต้องหาโอกาสกัดดาร์คฮันเตอร์

ทำไมพวกเราเหล่าสาวกแวมไพร์ไม่อยู่ร่วมกันอย่างสันติ (เสียงหนึ่งดังมา-- เขาอยู่อย่างสันติแล้วโว้ย แกนั่นแหละหาเรื่องล่อเป้า เดี๋ยวจะโดนยิงจากแฟนทั้งสองฝ่าย)

ศึกนี้ยังอีกยาวนานและคงไม่จบภายในเล่มสองเล่มเป็นแน่ จงเลือกข้างแล้วยืนหยัดต่อสู้ เข้าไปโพสต์ในบอร์ดประกาศจุดยืนของตนเสียเดี๋ยวนี้

หรือไม่ก็เป็นอย่างเรา ด่ามันทั้งสองชุด แล้วเลือกข้างที่สาม

เชียร์ชุด Black Dagger Brothorhood มันเสียเลย (แต่ถ้ายืดมาก อีกสองสามปีก็คงได้ถึงคิวด่าเหมือนกัน)

No comments: