Saturday, February 7, 2009

Wicked under cover // Barbara Pierce

แม็กซ์สะสมหนังสือของบาร์บาร่า เพียชมาได้ระยะหนึ่งแล้วล่ะ แต่ก็ไม่ได้ฤกษ์อ่านเสียที จนกระทั่งหยิบหนังสือเรื่อง เจ้าเล่ห์ใต้ผ้าห่ม ซึ่งเป็นหนังสือเล่มแรกของตระกูลคาร์ไลล์มาอ่าน

ความรู้สึกระหว่างที่อ่านก็คือ หนังสือเรื่องนี้ไม่น่ารักเอาเสียเลย

ความน่ารักมันไม่เกี่ยวกับความสนุกหรอกนะ แต่ลองคิดแล้วกัน ถ้าคุณหยิบหนังสือที่โฆษณาว่าเป็นชุดขึ้นมา คุณคาดหวังอะไร อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเรื่องของครอบครัวที่รักและผูกพันกัน ไม่ต้องหวานจนเลี่ยนหรอกนะ แต่ก็น่าจะให้ตัวละครในครอบครัวนางเอกดูเอื้ออาทรต่อนางเอกเสียหน่อย ก็อย่างน้อยในอนาคต ตัวละครพวกนี้ก็จะเป็นพระเอกนางเอกในอนาคตไม่ใช่เหรอ

แต่ไม่ใช่เลย

เรื่องนี้พ่อและแม่ของนางเอกซึ่งเป็นขุนนางบรรดาศักดิ์สูง (ดยุค & ดัสเชส) ที่บ้าราคะ ทั้งคู่ต่อมีอีหนู และพ่อหนู มีชู้รักกันอยู่คนละคนสองคน ช่างเป็นตัวอย่างที่ดีเหลือเกิน

คนแต่งโฆษณาว่าเรื่องชุดนี้เล่าถึงครอบครัว คาร์ไลล์ที่แตกต่างไม่เหมือนใคร มีความเป็นเอกลักษณ์ ขอโทษเถอะนะ แต่แม็กซ์ไม่เห็นว่า ความมักมากในกามนี่เป็นเอกลักษณ์ยังไงเลย ส่วนใหญ่พวกพ่อแม่อย่างนี้ มักจะเป็นต้นเหตุทำให้พระนางมีอดีตอันขมขื่นด้วยซ้ำ

ไม่พอ นางเอกยังมีพี่ชาย ที่นางเอกบอกด้วยตัวเองว่า ไม่เคยเข้ามายุ่งเกี่ยวหรือให้ความช่วยเหลือนางเอกเลยแม้แต่น้อย นี่คนแต่งคาดหวังว่าแม็กซ์จะอยากอ่านเรื่องราวของพี่ชายคนนี้ซึ่งเป็นเล่ม ที่สองในชุดหรือไง

แม็กซ์ไม่ใช่พวกพิวริตี้นะ ที่ครอบครัวต้องสมบูรณ์เหมือนตระกูลบราดี้ แต่ไม่เห็นว่าครอบครัวมั่วกามอย่างนี้จะน่าสนใจยังไงในหน้าหนังสือถึงขนาดจะ เขียนให้เป็นซี่รี่ย์

ถ้านั่นยังไม่รำคาญใจพอ ก็ยังมีพระเอก ที่อ่านจนจบเรื่อง แม็กซ์ก็ไม่เข้าใจว่า เขาเข้ามาพัวพันกับนางเอกในตอนเริ่มแรกเพื่ออะไร

ในเรื่องพระเอกพูดกับนางเอกตลอดว่า ต้องการให้เธอแนะนำเขาซึ่งเป็นชายสามัญให้กับสังคมชั้นสูงของอังกฤษในยุครี เจนซี่รู้จัก เขาต้องการเข้าสังคม ในขณะเดียวกัน เขาก็จะช่วยนางเอกแก้แค้นกับคนที่ทำลายชื่อเสียงของนางเอก

ฟังแล้วมันขัดกันไหม เพราะถ้านางเอกชื่อเสียงเสีย แล้วนางเอกจะมีหน้าไปแนะนำชายสามัญชนธรรมดาเข้าสังคมได้ยังไง และยิ่งถ้าอ่านไป ก็จะยิ่งพบว่า กลับเป็นพระเอกนั่นเองที่ต้องช่วยปกป้องชื่อเสียงของนางเอก

อ่านแล้วไม่เข้าใจว่าพระเอกจะต่อรองกับนางเอกไปทำไม ไม่เห็นว่าจะได้อะไรเลย

แม็กซ์จะโอเคนะ ถ้าบอกตั้งแต่ต้นว่า พระเอกสนใจนางเอกในเชิงชู้สาว ติดใจความสวยหรืออะไรก็ว่าไป ทำให้เอาตัวเข้ามาพัวพัน แต่นี่ก็ไม่ใช่ บอกว่าต้องการให้นางเอกแนะนำตัวเองเข้าสังคม แต่นางเอกเป็นหญิงสาวที่มีราคี ถูกพบ (และมีความสัมพันธ์) กับผู้ชายที่ไม่ได้แต่งงานด้วย ด้วยข้อจำกัดทางสังคม ไม่มีทางที่ประตูบานไหนจะเปิดรับนางเอก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ครอบครัว ที่รักของนางเอก ไม่เห็นจะยื่นมือเข้ามาช่วยสักนิด

เพราะความไม่น่าเชื่อ และความไร้สามารถของนางเอก ที่ทั้งเรื่องปากก็พูดแต่ว่า ฉันเก่ง ฉันฉลาด พอเอาเข้าจริงก็บ่มีไก๊ การล้างแค้นคนที่ทำลายชื่อเสียงของตัวเองก็ต้องให้พระเอกช่วย พอโผล่หน้าเข้าไปในสังคม แล้วมีคนแอบนินทา ก็ต้องให้พระเอกช่วย พอเห็นพระเอกไปกุ๊กกิ๊กกะหญิงอื่น ก็ร้องไห้หนีไปชนบท รอให้พระเอกไปง้อ อ่านแล้วหงุดหงิด

ตอนนี้สงสัยคงต้องพักไปกะงานของบาร๋บาร่าไปก่อนนะคะ ขนหัวยังไม่หายตั้งค่ะ

คะแนนที่ 40

No comments: