Review: Dark Places

Dark Places by Gillian Flynn

My rating: 3 of 5 stars



เพื่อฉลองการเข้าฉายของหนังเรื่อง Gone Girl ที่สร้างมาจากนิยายชื่อเดียวกันของ Gillian Flynn เราจึงหยิบเรื่อง Dark Places มาอ่าน

จริง ๆ แล้วไม่เกี่ยวอะไรกันหรอกค่ะ แค่เห็นหนังสือเรื่องนี้ในร้าน ดูพล็อตแล้วน่าสนใจ ก็เลยซื้อมา แต่ในใจไม่คาดหวังเลยนะคะ เพราะเจอมาหลายครั้งแล้วว่า เมื่อนักเขียนมี break out book (คือหนังสือที่ทำให้เธอดังระเบิดเถิดเทิง) อย่างที่กิลเลียน ฟลินน์มีกับเรื่อง Gone Girl เมื่อกลับย้อนไปอ่านก่อนที่จะดัง เรามักจะผิดหวัง (เราเป็นอย่างนี้กับงานของแดน บราวน์ก่อนเรื่อง The DaVinci Code)

แต่พออ่านเรื่องนี้ ซึ่งเขียนก่อนหน้า Gone Girl แล้วขอบอกว่า ชอบมากกว่าที่คิด และคิดว่า คนที่ชอบ GG น่าจะชอบเรื่องนี้เช่นกัน เพราะมีอะไรหลายอย่างคล้ายคลึงกัน

คาแร็คเตอร์ที่ไม่ใช่คนดีเท่าไหรนัก แต่เสียงที่เล่าเรื่องช่างน่าติดตาม เรารู้สึกแบบนี้กับทั้งเอมี่ (ใน GG) และ ลิบบี้ นางเอกของเรื่องนี้ อ่านเรื่องไปโดยที่ไม่ได้ชอบนางเอกเลยนะคะ เธอมีข้อเสียมากมาย การกระทำหลายอย่างของเธอในเรื่องนี้ไม่ได้เกิดจากจิตใต้สำนึกอันดีงาม หลายครั้งเป็นการกระทำที่เห็นแก่ตัว แต่เราหลงใหลการเล่าเรื่องของคนแต่งมาก ๆ ค่ะ

ในแง่ของการวางพล็อตเรื่อง สไตล์ก็คล้ายกับ GG อีก ตรงที่เรื่องเล่าตัดย้อนไประหว่างเหตุการณ์ในปัจจุบันและอดีต ความซับซ้อนของพล็อตอาจจะไม่เท่ากับ GG แต่น่าสนใจเพียงพอจะทำให้เรานอนอ่านจนถึงตีสองได้

ลิบบี้ เดย์ เด็กน้อยเพียงคนเดียวที่รอดตายการเหตุการณ์ฆาตกรรมหมู่ พยานผู้รอดชีวิตเพื่อมาชี้ตัว เบน เดย์ พี่ชายของเธอในฐานะผู้กระทำความผิด การกระทำของลิบบี้ทำให้เบนถูกศาลจำคุกตลอดชีวิต และลิบบี้ใช้ชีวิตที่เหลือในฐานะ "เหยื่อ" เธอไม่ทำมาหากินเป็นเรื่องราว ใช้ชีวิตไปวัน ๆ กับเงินบริจาคที่ได้รับสมัยเด็ก ตอนที่เธอ "น่าสงสาร"

แต่เงินหมดลงแล้ว และนั่นทำให้เธอตัดสินใจตอบรับคำเชิญของ The Kill Club ชมรมของคนชอบเรื่องฆาตกรรม กลุ่มคนที่สนใจคดีฆาตกรรมหมู่ครอบครัวของเธอ ทว่าเมื่อไปพบกับคนเหล่านั้น (เพื่อแลกกับเงิน) ลิบบี้ก็พบว่า ไม่มีใครเชื่อว่า เบนคือฆาตกร และนั่นทำให้เธอเริ่มตั้งคำถามก็สิ่งที่เธอเห็น หรือคิดว่า ตัวเองเห็น

ลิบบี้ไม่ใช่นางเอกที่น่ารัก เราอ่านหนังสือจนจบเรื่องได้โดยที่ไม่ผูกพันกับเธอเลยแม้แต่น้อย แต่นั่นกลับเป็นเสน่ห์ของเรื่อง เราติดตามอ่านเหตุการณ์ตัดสลับระหว่างเรื่องราวในอดีตวันที่ฆาตกรรมเกิดขึ้น และการสืบหาความจริงของลิบบี้ เราคิดว่า การที่คนแต่งไม่ได้ทำให้คนอ่าน (อย่างเรา) ผูกพันทางจิตใจ หรือสื่อติดกับตัวนางเอก (ที่เป็นคนเล่าเรื่อง) ทำให้เราอ่านเรื่องนี้ได้อย่างห่างเหิน ค่อนข้างแปลกนะคะ แต่เราคิดว่า เพราะเราไม่ได้ผูกพันกับตัวละคร การอ่านโดยรู้ว่า คนเหล่านั้นจะมีชะตากรรมเช่นไร ทำให้เราไม่มีอารมณ์ร่วม (พูดง่าย ๆ คือไม่เห็นใจ) และมีโฟกัสกับปมปริศนาในคดีมากขึ้น

เราไม่คิดว่า งานเขียนของกิลเลียน ฟลินน์จะเหมาะกับหลายคน อย่างที่บอกไป ตัวละครของเธอมีความเหินห่างจากคนอ่าน แต่สำหรับเราชอบสไตล์แบบนี้ค่ะ

สรุปคือ ถ้าอ่าน GG แล้วชอบ เราว่าไม่ผิดหวังกับเล่มนี้แน่ ๆ



View all my reviews