Review: Not Quite a Wife

Not Quite a Wife by Mary Jo Putney

My rating: 3 of 5 stars



นี่เป็นเรื่องที่อยากอ่าน และเป็นเรื่องที่เราซื้ออีบุ๊คในวันที่หนังสือออกขาย แม้ว่าตอนนี้แมรี่ โจ พัทเน่ย์จะไม่ได้ถึงกับเป็นนักเขียนเบอร์หนึ่งในใจของเราแล้ว (เธอเคยเป็นในอดีต) แต่คาแร็คเตอร์ของลอร์ดเคิร์คเแลนด์ซึ่งออกมาตั้งแต่เล่มแรกในชุด (เล่มนี้เป็นเล่มหกแล้ว) ยิ่งทวีความน่าสนใจในแต่ละเล่มที่ผ่านไป แม้ว่าเรื่องชุดนี้ (The Lost Lords) จะไม่อาจเทียบกับชุด Fallen Angels ได้ แต่ก็ทำให้เราอยากอ่านมาก ๆ ได้

กระนั้นก็ทำใจไว้บางส่วนก่อนนะคะ เราไม่มีอะไรกลับไปเหมือนเดิมได้ ความรุ่งเรืองในยุคที่เขียน Fallen Angels ผ่านไปแล้ว

ความเซอร์ไพร์สของเราก็คือ เจมส์ เคิร์คแลนด์ หัวหน้าสายลับแห่งอังกฤษมีความลับที่คนอ่านไม่เคยรู้มาก่อน (จากการอ่านห้าเล่มแรก) เขาแต่งงานแล้ว และแยกกันอยู่กับภรรยาที่เขายังคงรักอยู่มาเป็นเวลาสิบปีแล้ว เรื่องเริ่มต้นเมื่อเขาถูกลอบทำร้าย และผู้พบเห็นได้พาร่างบอบช้ำของเขาไปยังสถานพยาบาล ที่ซึ่งลอเรล ภรรยาที่แยกกันอยู่ของเขาทำหน้าที่เป็นพยาบาล

และเป็นความเผลอใจชั่วขณะ เจมส์ และลอเรลกลับไปมีความสัมพันธ์กันอีกครั้ง เมื่อเช้าขึ้นเจมส์ซึ่งเพิ่งฟื้นจากไข้คิดว่า มันเป็นแค่ความฝัน เขาจากไป คิดว่า คงไม่มีโอกาสได้เจอกับลอเรลอีก

แต่คนอ่านน่าจะพอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ลอเรลตั้งท้อง และทำให้ทั้งคู่ตัดสินใจลองอีกครั้งกับความสัมพันธ์

ประเด็นใหญ่ของเรื่องก็คือ สาเหตุที่ทำให้เจมส์และลอเรลต้องแยกจากกัน เมื่อลอเรลเห็นเจมส์ฆ่าคนที่บุกรุกเข้ามาในบ้านของพวกเขาอย่างโหดเหี้ยม ลอเรลที่เติบโตขึ้นมาอย่างถูกปกป้อง ไม่อาจยอมรับตัวตนด้านนี้ของสามีได้ เธอตัดสินใจหนีกลับไปอยู่กับครอบครัว และเจมส์ด้วยความรู้สึกผิดก็ปล่อยเธอไป มันทำให้เราอึดอัดมาตอนที่อ่าน เราพยายามเข้าใจคาแร็คเตอร์ของลอเรลนะคะ เราเข้าใจว่า ทำไมเธอจึงทิ้งเขาไป แต่ในเวลาเดียวกันเราก็ไม่แน่ใจว่า เธอคือคนที่เหมาะสมกับเขาจริงหรือ ตัวตนของเจมส์ เคิร์คแลนด์ตลอดทั้งชุดคือ คนคนนั้น (คนที่ลอเรลยอมรับไม่ได้) ทั้งคู่จะไปกันรอดได้ยังไง

บอกตามตรงนะคะว่า หลายครั้งตอนที่อ่าน เราอยากจะจับลอเรลมาเขย่า ๆ เรารู้สึกเหมือนเธอเป็นสาวน้อยตาใสเกินไปไหม แต่ในเวลาเดียวกันเราก็คิดว่าเข้าใจ ไม่ใช่ทุกคนที่จะยอมรับได้ เพียงแต่ในนิยายโรแมนซ์ นางเอกเปิดกว้างทางความคิดได้มากกว่าที่ลอเรลเป็น และนั่นทำให้เราโมโหเธอมากขึ้นไปอีก

นี่จึงเป็นการอ่านไปโมโหนางเอกไป เพราะพล็อตเรื่องไม่ได้มีอะไรมาก แทบจะไม่มีผู้ร้ายด้วยซ้ำ ทุกอย่างเป็นความขัดแย้งภายใน เป็นเรื่องของความเชื่อทางศาสนาด้วยซ้ำ บอกตามตรงนะคะว่า เราอ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกถึงอายุของคนแต่งมาก ๆ เพราะนี่ไม่ใช่องค์ประกอบที่เราได้เจอกับงานยุคแรก ๆ ของเธอเท่าไหร

จนกระทั่งมาถึงตอนท้าย ๆ เรื่อง เมื่อมีคำอธิบายเกี่ยวกับความสับสนของลอเรลที่มีต่อพฤติกรรมของเจมส์ นั่นทำให้เรามองคาแร็คเตอร์ด้วยสายตาที่ปราณีมากขึ้น

สรุปแล้วไม่ผิดหวังนะคะ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกเต็มอิ่มเหมือนกับสมัยที่อ่านงานยุคเก่า ๆ ของนักเขียนท่านนี้



View all my reviews