Review: Mystic Warrior: A Mystic Isle Novel

Mystic Warrior: A Mystic Isle Novel by Patricia Rice

My rating: 2 of 5 stars



หลายคนอาจจะไม่รู้ (และเราเองก็เกือบลืมไปแล้วแหละ เพราะมันนานมากแล้ว) ว่า แพทริเซีย ไรซ์เป็นนักเขียนที่เราอ่านงานของเธอเป็นประจำ ซึ่งหลังจากอ่านเรื่องนี้จบ เราย้อนไปดูจำนวนหนังสือของเธอที่เราได้อ่านไป เรายังงงอยู่เหมือนกัน เพราะไม่เคยคิดว่า ตัวเองจะอ่านเรื่องของเธอเยอะขนาดนี้ ทั้งที่เมื่อคิดดูดี ๆ แล้ว ก็ไม่ถึงกับว่า มีเล่มไหนที่เราชอบชนิดสุดสวาทขาดใจ แต่เราก็ขยันอ่านงานของเธอมาก ๆ ดังนั้นถ้าจะถือว่าเธอเป็นนักเขียนที่จัดอยู่ในประเภท Comfort Read ก็อาจจะว่าได้นะคะ (คือเป็นนักเขียนที่ไม่ได้มีความคาดหวังมากนัก แต่เราก็ยังอ่านเพราะเชื่อว่า คงจะไม่ผิดหวัง)

เล่มนี้ก็เป็นอย่างเดิมนะคะ เรารู้สึกว่า มันน่าจะดีกว่านี้ได้ แต่ก็ไม่ถึงกับรู้สึกว่ามันเลวร้ายอะไร

หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มที่สามในชุด Mystic Isle ที่เล่าเรื่องราวของเกาะที่ตกอยู่ภายใต้เวทมนตร์ทำให้แยกตัวอยู่อย่างโดดเดี่ยว ตัดขาดจากโลกภายนอก (ซึ่งไม่ใช่ว่า คนในเกาะนี้จะออกไปยังแผ่นดินใหญ่ไม่ได้นะคะ เพียงแต่คนนอกไม่รับรู้ถึงการมีอยู่ของเกาะแห่งนี้) แม็กซ์คิดว่า ไม่ถึงกับจำเป็นที่ต้องอ่านสองเล่มแรกในชุดหรอกนะคะ ก็น่าจะอ่านเล่มนี้รู้เรื่อง เพราะอ่านแค่เล่มสองในชุดไป แล้วก็ลืมไปแล้วด้วย ยังไม่มีปัญหาในการอ่านเรื่องนี้เลยค่ะ

เมอร์ดอชท์คือความแตกต่าง เขาเกิดในชนชั้นที่ต่ำต้อยที่สุดในเกาะ แต่กลับได้รับพลังเหนือกว่าผู้ใด ในโลกที่เวทมนตร์มีอยู่จริง เมอร์ดอชท์คือนักรบผู้เก่งกาจที่สุด เขาควบคุมไฟ และพลังแห่งการทำลายล้าง ปัญหาก็คือ เขาไม่อาจควบคุมตัวเองได้ และการที่เขาไม่อาจควบคุมพลังที่อยู่ในกายได้ เขาได้พลั้งมือฆ่าพ่อของหญิงสาวที่เขารักมากที่สุด โทษที่เขาได้รับก็คือการเนรเทศออกจากเกาะอันเป็นบ้านเกิด

สี่ปีผ่านไป นักพยากรณ์ซึ่งเป็นผู้นำทางด้านจิตวิญญาณของคนในเกาะเสียชีวิตลง เทพเจ้าได้ทำการเลือกนักพยากรณ์คนใหม่ แต่แทนที่จะเลือกลิสแซนดร้า หรือเอียน ลูกสาวและลูกชายของนักพยากรณ์คนเดิม เทพเจ้ากลับเลือกชายผู้ซึ่งไม่เหมาะสมเอาเสียเลย เมอร์ดอชท์ผู้ซึ่งขณะนี้ใช้ชีวิตอยู่ในฝรั่งเศสและพยายามทำทุกอย่างเพื่อไถ่บาปในอดีต

ลิสออกเดินทางเพื่อตามหาเขา ผู้ซึ่งเธอเชื่อว่าคือนักพยากรณ์คนต่อไป โดยไม่สนใจว่า มันจะนำเธอไปสู่ประเทศที่เต็มไปด้วยความขัดแย้ง และความรุนแรง (อยู่ในช่วงปฏิวัติฝรั่งเศส) แต่เมื่อได้พบ ลิสก็รู้ว่า ประสบการณ์ทำให้เมอร์ดอชท์เปลี่ยนแปลงไป เขาไม่ใช่เด็กชายที่เติบโตมาพร้อมกับเธอ ชายที่เธอรักอย่างหมดหัวใจ คนที่ทำลายเธอด้วยการฆ่าพ่อของเธอ เมอร์ดอชท์ผู้ซึ่งยึดมั่นในอุดมการณ์เพื่อการเปลี่ยนแปลง ได้เรียนรู้ราคาของความเปลี่ยนแปลง เขามองเห็นประเทศฝรั่งเศสถูกทำลายอย่างย่อยยับด้วยอุดมการณ์ และสิ่งเดียวที่เหลือให้เขาทำได้ก็คือ เก็บกวาดซากของมัน

เราชอบการเปรียบเทียบฝรั่งเศสกับเกาะที่ทั้งลิสและเมอร์ดอชท์เติบโตขึ้นมานะคะ เพราะสิ่งที่เมอร์ดอชท์ต้องการมากที่สุดนอกจากลิสแล้ว ก็คือความเปลี่ยนแปง การมีชาติกำเนิดจากชนชั้นระดับล่างสุดทำให้เมอร์ดอชท์เข้าใจถึงความไม่เท่าเทียม และเขาก็มีพลังมากพอที่จะทำความเปลี่ยนแปลงนั้นให้เกิดขึ้นได้ แต่เพราะเขาไม่อาจควบคุมพลังที่มีอยู่ในกายได้ ก็เลยทำให้ชายคนที่เขารักเหมือนพ่อต้องตายลง มันก็เช่นเดียวกับฝรั่งเศสที่ถวิลหาความเปลี่ยนแปลง ต้องการปลดแอกจากการปกครองของชนชั้นขุนนางที่กดขี่ประชาชน แต่อำนาจเป็นสิ่งที่ชั่วร้าย ประชาชนต้องแลกทรราชย์คนนึงกับอีกคนนึง และชีวิตก็ไม่ได้ดีขึ้นมา เมอร์ดอชท์เรียนรู้บทเรียนนี้ และไม่คาดหวังว่าจะแก้ไขอะไรได้แล้ว

โดยเฉพาะเมื่อเขาก็ยังไม่อาจควบคุมตัวเองได้ ทุกครั้งที่โกรธเมอร์ดอชท์จะปล่อยพลังมหาศาลที่มีอำนาจทำลายล้าง เขาเผาหมู่บ้านทั้งหมู่บ้าน เผาเรือทั้งลำ ทำลายทุกอย่างที่มีค่ากับเขา (ว่าไปแล้วเรื่องนี้เข้าข่ายคำพูดฮิตจากเรื่องสไปเดอร์แมนมากที่ว่า "With great power comes great responsibility.") เมอร์ดอชท์เองก็อยู่ในสถานการณ์อย่างนั้น และนั่นคือเหตุผลที่เขาไม่คู่ควรกับตำแหน่งนักพยากรณ์แม้เทพเจ้าจะเป็นคนเลือกเขา และไม่ควรคู่กับลิสแม้เขาจะรักเธอจนหมดหัวใจ

สิ่งที่ทำให้เราผิดหวัง (นิดหน่อย) ของเรื่องนี้ก็คือ เราอยากอ่านการขึ้นสู่อำนาจของเมอร์ดอชท์ในการเป็นผู้นำของเกาะมากกว่านี้ค่ะ ในเล่มนี้กล่าวถึงไว้นิดเดียวเอง (แม้ว่าส่วนที่กล่าวจะทรงพลังพอควรเลยก็ตาม) แต่เรื่องทั้งเรื่องกลับไปใช้เวลากับการเดินทางหลบหนีออกจากฝรั่งเศสมากกว่า มันอาจจะไม่ใช่ข้อเสียของหนังสือก็ได้นะคะ เพราะในท้ายที่สุดมันก็คือโรแมนซ์ เพียงแต่เราไปต้องการอะไรที่มากกว่านั้นเอง (ตอนนี้อยู่ในโหมดอารมณ์ที่เวลาได้อ่านเรื่องที่ตัวเอกต้องก้าวขึ้นสู่อำนาจ เราอยากรู้ว่า เขาทำยังไงบ้างน่ะค่ะ)

เราค่อนข้างชอบตัวละครค่ะ โดยเฉพาะเมอร์ดอชท์ ในสองเล่มแรกเราเข้าใจว่าเขาเป็นตัวร้ายพอสมควร ในเล่มนี้คนแต่งไม่ได้ทำให้การกระทำของเขาเป็นสิ่งที่ถูกเข้าใจผิด เมอร์ดอชท์ตั้งใจทำสิ่งเลวร้ายเหล่านั้น แต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะความเชื่อที่เขาคิดว่าถูกต้อง ซึ่งกาลเวลาทำให้เขาคิดได้ มันไม่อาจเปลี่ยนแปลงอดีต แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาคือคนเลวทรามที่มีมิติเดียว เราชอบตัวละครอย่างนี้ค่ะ ชอบมาก ๆ โดยเฉพาะเมื่อเขาเรียนรู้ในสิ่งที่ผิด และพยายามแก้ไข (ทำให้เรานึกถึงอิสมิลในเรื่อง Captives of the night ของลอเร็ตต้า เชส)

ส่วนลิสก็ถือว่าโอเค (แปลว่า ไม่มีอะไรเสียหาย แต่ก็ไม่โดดเด่นเช่นกัน) เธอเป็นลูกสาวผู้ว่าง่าย แต่เมื่อแม่ของเธอตายลง ลิสเดินทางสู่โลกนอกเกาะเป็นครั้งแรก เธอจึงเริ่มเข้าใจโลกมากขึ้น และรู้ว่า ไม่ใช่ทุกอย่างที่เป็นสีขาวหรือดำ มันมีบางอย่างอยู่ตรงกลางอีกด้วย

โดยรวมเป็นเรื่องที่ไม่ผิดหวังนะคะ แต่ก็อาจจะเพราะไม่ได้หวังอะไรเท่าไหรด้วยค่ะ คะแนนที่ 60




View all my reviews