Review: Evernight

Evernight by Kristen Callihan

My rating: 3 of 5 stars



เราเริ่มต้นเรื่องนี้แตกต่างจากการอ่านเรื่อง Shadowdance นั่นคือ เราไม่คิดว่าตัวเองจะชอบเรื่อง Shadowdance เท่าไหรนัก ก็เลยดองไว้นาน แต่พอมาอ่านกลับคิดว่า เป็นเรื่องที่สนุกมาก ๆ เรื่องนึง และนั่นเป็นเหตุผลที่เราหยิบเล่มนี้มาอ่าน เพราะคาแร็คเตอร์พระนางของเล่มนี้ซึ่งเป็นตัวละครรองในเล่มนั้น มีความน่าสนใจมาก เลยทำให้อยากรู้เรื่องของพวกเขาที่ทิ้งท้ายเอาไว้ในเล่มนั้น

ประสบการณ์การอ่านเรื่องนี้จึงค่อนข้างสลับกับ Shadowdance คือเราเริ่มต้นด้วยความตื่นเต้น และเนื้อเรื่องช่วงแรกของเรื่องก็น่าสนใจมากพอที่จะทำให้เราอยากรู้เรื่องของพวกเขา การดำเนินเรื่องก็ค่อนข้างรวดเร็ว และน่าสนใจ แต่เมื่อเรื่องดำเนินไปเรื่อย ๆ จนถึงกลางเรื่องและช่วงท้าย เรากลับรู้สึกเหมือนมันแผ่วลง แถมตอนจบยังให้ความรู้สึกไม่สมจริงเสียด้วย แต่กระนั้นโดยรวมก็ถือว่า เป็นเรื่องที่อยู่ในระดับอ่านได้

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนจบของ Shadowdance ทำให้วิล ธอร์นแปรสภาพเป็น "บางสิ่ง" การทดลองที่ผิดพลาดทำให้วิลไม่ได้เป็นแค่ดีมอนธรรมดา เขาเป็นบางอย่างที่มากกว่า ที่มากไปกว่านั้น เขาไม่อาจควบคุมสติของตัวเองได้ ความทรงจำที่ขาดวิ่น สิ่งเดียวในสมองก็คือ การแก้แค้นโฮลี เอเวอร์ไนท์ เพราะในความทรงจำที่ลางเลือนเขารู้ว่า โฮลีคือคนที่ทำการทดลอง การทรมานอันไม่สิ้นสุดที่เขาได้รับ

แต่โฮลีไม่ใช่ผู้ร่วมมือที่เต็มใจ เธอจำเป็นเป็นส่วนหนึ่งของคนที่ทำร้ายวิล ก็เพื่อเอาชีวิตรอด และเขาคือความเสียใจที่เธอไม่อาจแก้ไขได้ นอกจากนี้ความทรงจำเกี่ยวกับการถูกคุมขังทำให้โฮลีกลายเป็นคนกลัวการออกจากบ้าน ซึ่งถ้านั่นไม่ใช่เรื่องยุ่งยากมากพอ เธอยังพบว่า ตัวเองตกเป็นเป้าหมายการการลอบสังหาร

เรื่องราวพลิกผันเมื่อวิล ซึ่งจำอะไรไม่ได้มากนัก เป็นหนึ่งในนักฆ่าที่หมายเอาชีวิตของโฮลี และเมื่อพอได้สติกลับคืนมาบ้าง และพบว่า โฮลีมีความสามารถในการบรรเทาความเจ็บปวดที่เขาได้รับจากการทดลองที่ถูกกระทำกับตัวเอง วิลตกลงทำสัญญากับเธอ เขาจะให้ความคุ้มครองเธอจากผู้ปองร้าย แต่โฮลีก็จะต้องหาวิธีช่วยรักษาอาการของเขาเช่นกัน

ส่วนที่เราชอบของเรื่องนี้ก็คือ อารมณ์เรื่อง การตั้งต้นที่ดูเหมือนว่าจะออกโทนเครียดดำมืด ด้วยคาแร็คเตอร์ของวิลที่ถูกกระทำทรมาน และสูญเสียความทรงจำบางส่วน แต่เมื่อเรื่องดำเนินไปเรื่อย ๆ ตัวตนของเขา (จากที่เราได้เห็นตอนเขามีบทในเรื่อง Shadowdance) ก็ค่อย ๆ แสดงออกมา เราได้เจอกับวิล ธอร์น ชายผู้ใช้ชีวิตสบาย ๆ และไม่จริงจังกับชีวิต (แม้ว่าชีวิตของเขาจะไม่ใช่เรื่องง่าย) เราคิดว่า คาแร็คเตอร์แบบนี้เขียนยากนะคะ ที่จะให้ดูเป็นธรรมชาติ ซึ่งเราว่า คนแต่งวางตัวตนของเขาได้ดี สมดุลระหว่างเหตุการณ์อันเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับเขา กับทัศนคติปล่อยวางที่มี

เราคิดว่า คาแร็คเตอร์ของวิลเหมาะกับการจับคู่กับโฮลี ซึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่จริงจังกับชีวิต ส่วนความสัมพันธ์เราคิดว่า เขียนได้ดี

แต่เราไม่ชอบพล็อตเท่าไหร หลังจากที่เห็นว่า คนแต่งเก่งขนาดไหนในการเขียนพล็อตของเรื่อง Shadowdance เราคาดหวังกับเล่มนี้ไว้มาก แต่หลายองค์ประกอบในพล็อตดูผิดที่ผิดทาง คำอธิบายดูไม่ชัดเจน โดยเฉพาะฉากจบของเรื่อง เรางงมากว่า ในเมื่อทั้งโฮลี และวิลไม่ได้ขัดคำสาปที่ร่ายไว้ โฮลีไม่ได้เปิดเผยกับวิลว่า แท้จริงทั้งคู่เคยมีอดีตกันมาก่อน แต่วิลจดจำได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาไม่ควรจะเปลี่ยนสภาพจากมนุษย์ธรรมดากลับมาเป็นดีม่อนเหมือนเดิม แต่เขาก็เปลี่ยน เลยไม่เข้าใจว่าเกิดขึ้นได้ยังไง

นอกจากนี้เรายังรู้สึกว่า พล็อตรองเรื่อง (เรื่องราวของอดัม ซึ่งจะกลายเป็นพระเอกในเล่มหน้า) ทำให้โฟกัสของเรื่องสับสน เรื่องราวของเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในเล่มนี้นะคะ แต่การเปิดเรื่องของเขาในเล่มนี้แบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ สำหรับเราแล้ว มันน่าหงุดหงิดมากกว่าน่าติดตามค่ะ

สรุปว่า เรายังคิดว่า เรื่องชุดนี้ยังเป็นพารานอมอลที่น่าติดตามมาก ๆ อยู่นะคะ เราชอบทิศทางของเรื่องที่พาไป (พล็อตเรื่องที่ฉลาดมากขึ้น) เป็นหนึ่งในชุดพารานอมอลที่เราคิดว่า ยังคุ้มค่าที่ติดตามอ่าน (ในช่วงเวลาที่เราเบื่อหน่ายกับเรื่องแนวนี้)



View all my reviews