The Defiant One // Danelle Harmon

กลับมาตั้งแต่เมื่อวานตอนดึกแล้วค่ะ แต่หมดแรงอย่างรุนแรง แถมยังเป็นลูกจ้างที่ดี ตื่นแต่ไก่โห่ (ไก่ยังโห่เพราะไม่เป็นความจริง) ไม่ทำงานแต่เช้ามืดอีกต่างหาก (ความจริงคือ ใช้วันลาไปเที่ยวเกือบหมดแล้ว ก็เลยต้องฝืนไปทำงาน) ก็เลยเพิ่งมีเวลามาแจ้งข่าวมิตรรักแฟนบลอกกันว่ากลับมาแล้วค่า

ขออนุญาตรีวิวหนังสือเก่าเก็บที่แม็กซ์เพิ่งขุดกรุขึ้นมาอ่านแล้วกันค่ะ ซึ่งถือว่าเป็นปรากฏการณ์เลยนะคะ เพราะปกติไม่ว่าหนังสือจะดีแค่ไหน แม็กซ์ก็อ่านแค่รอบเดียวค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาย้อนอดีต หรืออ่านทวนเท่าไหร อย่างมากถ้าชอบสุดสุดก็จะอ่านรอบสองทันทีที่อ่านรอบแรกจบ แต่หลังจากนั้น ส่วนใหญ่ก็เอาขึ้นหิ้งจุดธูปไหว้ บูชาความสนุก

แต่เนื่องจากดันไปพูดถึงนักเขียนเก่าที่เลิกเขียนไปอย่างดาเนียล ฮาร์มอนเข้า ก็เลยเกิดอารมณ์อยากอ่านงานของเธออย่างรุนแรง แต่เพราะดันอ่านไปหมดแล้ว (เท่าที่เธอเขียนมา) ก็เลยถึงคราวย้อนอดีตกับ The Defiant One

<แล้วจะกลับมาเขียนต่อค่ะ กินข้าวก่อน>

<ความสำคัญไม่ได้ระดับ ยังไม่ถึงคิวได้อาหาร ก็เลยกลับมาเขียนต่อค่ะ>

The Defiant One เป็นเล่มสามในชุดพี่น้องตระกูลเดอ มอนต์ฟอร์ท เรื่องของนักประดิษฐ์อัจฉริยะสติเฟื่องนามแอนดรูว์ เดอ มอนต์ฟอร์ท น้องชายคนเล็กของดยุคแห่งแบล็คฮีทผู้ซึ่งเป็นจอมบงการ

หลังจากอุบัติเหตุไฟไหม้ (ซึ่งเกิดในเล่มสอง The Beloved One) แอนดรูว์ซึ่งสูดเอาสารพิษที่ระเหยออกมาจากห้องทดลองของตนเอง เขาก็ไม่ใช่คนเดิม หลังจากรอดตายทางด้านร่างกาย เขาสงสัยถึงสภาพจิตของเขาเอง ชั่วขณะเขาจะเห็น และรับรู้ในสิ่งที่ไม่มีอยู่ และไม่มีใครเห็น ภาพที่ประหลาดเกินความเข้าใจ (แต่ถ้าคนอ่านสังเกตให้ดี ก็จะรู้ว่าภาพพวกนั้นคืออะไร)

และนั่นเป็นสิ่งที่ลูเซียนพี่ชายของเขาพยายาทุกวิถีทางที่จะรักษาให้หาย

หลังจากสูญเสียบิดามารดาในระยะเวลาไล่เลี่ยกันตั้งแต่สิบขวบ ลูเซียนสาบานว่าจะทำทุกอย่างให้บรรดาน้อง ๆ ของเขามีความสุขมากที่สุด แม้ว่าน้องของเขาจะไม่ต้องการความสุขนั้นเลยด้วยซ้ำ

และในเล่มนี้ "ความสุข" ที่ลูเซียนหวังจะมอบให้แอนดรูว์มาในรูปของเลดี้เซลเซียน่า เบลค นักพิทักษ์สิทธิของสัตว์ (ในศตวรรษที่สิบแปด) เซลซี่เป็นทายาทสาวผู้ร่ำรวย และแปลกเกินความเข้าใจ เธอรักสุนัขยิ่งชีวิต และทำทุกอย่างเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้พวกมัน แม็กซ์ชอบคำพูดของเธอมาก ๆ เมื่อพูดถึงภารกิจของตัวเอง "มีคนมากพอแล้วที่จะเรียกร้องสิทธิให้กับมนุษย์ มันจะผิดตรงไหนถ้าเธอจะเรียกร้องให้กับมิตรแท้ของเธอบ้าง"

ลูเซียนวางแผนให้เซลซี่เดินทางมายังปราสาทของตระกูลเพื่อตามสืบความจริง เรื่องแอนดรูว์เอาสัตว์เป็นหนูทดลองยาของเขา และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความวุ่นวาย เรื่องรักร้อน ๆ ของสองหนุ่มสาวที่เข้ากันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ

ปกติแม็กซ์จะไม่ชอบเรื่องที่พระเอกอายุน้อย (แอนดรูว์เพิ่งจะยี่สิบสาม ส่วนเซลซี่ยี่สิบเอ็ด) แต่เล่มนี้ยกให้ค่ะ ทั้งแอนดรูวและเซลซี่ไม่ใช่พระเอกนางเอกชนิดที่จะเหมาะสมกับความละครตัวไหน ก็ได้ พวกเขาเหมาะกับกันและกัน นักประดิษฐ์ที่สติสะตังไม่ค่อยอยู่กะเนื้อตัว กับสาวที่รักหมายิ่งกว่าคน แอนดรูว์ไม่เคยเห็นว่าเซลซี่แปลกที่รักสัตว์มากกว่าคน ในขณะเดียวกันเธอก็ยอมรับความสติเฟื่องของเขาได้อย่างที่ไม่มีหญิงใดทำได้ ในความแปลกและแตกต่างพวกเขาเป็นส่วนผสมที่ลงตัว และน่ารักมากกกกกกกกกกกก

เล่มนี้เป็นหนังสือที่น่ารักที่สุดเล่มนึงที่ได้อ่าน แม็กซ์ชอบองค์ประกอบไปเกือบทุกอย่าง ซึ่งการอ่านทวนรอบนี้ทำให้แม็กซ์ประจักษ์ว่าตัวเองชอบเล่มนี้มากแค่ไหน

คะแนนใหม่หลังอ่านซ้ำอีกรอบมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ อยู่ที่ 97 (หลังจากได้ 87 ตอนที่อ่านครั้งแรก)