Saturday, January 31, 2009

ภาษาอังกฤษวันละคำ: Guilty Pleasures

ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนอาชีพเป็นครูเคทหรอกนะคะ แต่มีคนถามแม็กซ์มาถึงความหมายของคำว่า Guilty Pleasures เพราะเคยเห็นแม็กซ์ใช้อยู่หลายครั้งว่า แท้จริงแล้วหมายถึงหนังสือประเภทไหน

คำตอบตามประสาของคนที่ไม่ได้ไปซัมเมอร์ต่างประเทศ (แต่ไปเรียนเลยล่ะ) ก็คงบอกได้แค่ว่า มันเป็นหนังสือที่คุณชอบ (นั่นเป็นที่มาของคำว่า Pleasure) แต่ไม่ค่อยกล้ายืดอกบอกใครว่าคุณชอบ เพราะคนอย่างคุณ การศึกษาก็สูง ทำงานก็ดี ไม่น่าจะชอบหนังสือพรรณนี้ (และนี่คือที่มาของคำว่า Guilty)

แม็กซ์ไม่ใช่คนที่คิดคำศัพท์คำนี้ขึ้นมาเองหรอกนะคะ บอกตามตรงว่าไม่รู้เหมือนกันว่าใครเป็นคนแรกที่เอามาใช้กับหนังสือโรแมนซ์ แต่แม็กซ์เห็นเว็บไซด์ออลอะเบ้าท์โรแมนซ์เป็นที่แรกที่เริ่มใช้ ก็ขอยกเครดิตให้ทางโน้นแล้วกัน

สรุปคำนี้ก็น่าจะ (เน้นตรงน่าจะ เพราะแม็กซ์ก็ไม่ได้เก่งอังกฤษนักหรอกนะ) หมายถึงหนังสือที่คุณชอบอ่าน แต่ไม่กล้าบอกให้ใครรู้ เพราะมันอายน่ะ

สำหรับแม็กซ์แล้ว โรแมนซ์โดยภาพรวมไม่ใช่ GP เพราะแม็กซ์กล้าเปิดเผยว่าตัวเองอ่านโรแมนซ์กับทุกคน แต่งานของนักเขียน บางคนเป็น GP อย่างรุนแรง ชนิดที่แม็กซ์ไม่กล้าบอกให้คนอื่นรู้

แต่วันนี้จะเป็นวันที่สารภาพค่ะ เพื่อทำให้อธิบายให้เข้าใจกัน แม็กซ์ยกตัวอย่างนักเขียนที่เป็น GP ของแม็กซ์เองแล้วกัน

แม็กซ์อ่านหนังสือของเดไลล่าห์ เดฟลินมาทั้งหมด 8 เรื่อง และไม่มีเล่มไหนที่ได้คะแนนเยอะกว่า 60 เลยสักเรื่อง ถ้าเป็นเคสอื่นทั่วไป แม็กซ์ก็คงบอกว่า เลิกซื้อหนังสือของเธอมาอ่านตั้งแต่อ่านเล่มที่สองแล้วล่ะ แต่แม็กซ์ซื้อหนังสือของเธอทุกเล่ม (มันมีมากกว่า 20 เล่ม แต่แม็กซ์ยังอ่านไม่ครบทุกเล่ม) และขอบอกว่า ถ้าเธอออกผลงานใหม่ ๆ แม็กซ์ก็จะซื้ออีกแน่นอน

คนที่อ่านบลอกแม็กซ์โดยตลอดก็จะพอรู้ว่า แม็กซ์ไม่เคยแนะนำหนังสือของเดไลล่าห์ให้ใครอ่าน ออกจะเตือนด้วยซ้ำ เพราะหนังสือของเธอ ไม่มีพล็อต

ปกตินั่นเป็นความผิดร้ายแรงที่แม็กซ์นั่งด่าได้เป็นวัน ๆ

แต่สำหรับกรณีนี้ เธอเป็น Guilty Pleasures ของแม็กซ์ เธอเป็นนักเขียนที่แม็กซ์ไม่ควรจะชอบด้วยกรณีทั้งปวง แต่แม็กซ์ก็ยังไม่อาจห้ามตัวเองให้เลิกอ่านงานของเธอได้

มันเหมือนคุณเห็นคนทะเลาะกัน แล้วต้องเดินไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่รู้ว่าไม่น่ายุ่งเรื่องชาวบ้าน แต่คุณห้ามตัวเองไม่ได้

แม็กซ์ก็ห้ามตัวเองไม่ได้เช่นกัน กับงานของเดไลล่าห์ เดฟลิน

หนังสือของเธอผิดกฎทุกอย่างที่แม็กซ์ใช้วัดมาตรฐานของนิยาย ถ้าเป็นนักเขียนคนอื่น แม็กซ์อาจจะเขวี้ยงหนังสือทิ้ง

เธอฆ่านางเอกของหนังสือเล่มก่อนหน้า นางเอกคนที่ท้องกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่พระเอก (ใน Silver Bullet)

เธอเขียนหนังสือที่ไร้พล็อต มีแต่เซ็กส์ทั้งเรื่อง เซ็กส์มันมากขนาดที่ว่า เธอลืมไปว่ามันเป็นแนวสอบสวน หรือพารานอมอล (ใน Into the darkness)

เธอเขียนถึงพระเอกที่ยินดีนอนกะผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่นางเอกอย่างเต็มใจ และเกิดขึ้นหลังจากเขาพบกับนางเอกแล้วด้วย และทิ้งท้ายให้คนอ่านเข้าใจกันว่า เขาจะทำพฤติกรรมนั้นต่อไปในอนาคตอีก (ใน Seduced by the darkness)

เธอเขียนให้นางเอกมีความสัมพันธ์กับพ่อ แล้วก็มามีความสัมพันธ์กับลูกชายของคนนั้น และทั้งสองคนไม่ใช่พระเอก นางเอกคนเดียวกันนี้ก็ท้องลูกของผู้ชายอื่นที่ไม่ใช่พระเอกอีก (Seduced by the darkness)

ถ้าคุณอ่านบลอกของแม็กซ์มาก่อน ก็จะรู้ว่า ทั้งหมดที่เล่ามานั้นเป็นสิ่งที่แม็กซ์ทนไม่ได้ เกลียดอย่างรุนแรง และด่าเสมอถ้าเจอในหนังสือเล่มไหน

แต่มีใครเคยได้ยินแม็กซ์ด่าเดไลล่าห์ เดฟลินให้ฟังบ้างหรือเปล่า

แม็กซ์ไม่เข้าใจตัวเองหรอกนะคะว่าทำไมถึงได้ตามอ่านงานของเธอต่อ แต่ก็เหมือนอย่างที่พูด บางครั้งเราก็ห้ามตัวเองไม่ได้หรอก เดไลล่าห์ เดฟลินเป็น Guilty Pleasures ของแม็กซ์อย่างแรง

บางทีคำตอบอาจจะเป็นสิ่งง่าย ๆ แค่ว่า "คุณไม่อาจเลือกสิ่งที่คุณชอบได้"

No comments: