Saturday, January 31, 2009

No One heard her scream // Jordan Dane

หนึ่งในวิธีการตลาดที่ได้ผลที่สุดตอนนี้สำหรับตลาดหนังสือก็คือการออก หนังสือสามเล่มที่เป็นชุดติดกันภายในเวลาสามเดือน หรือออกขายเดือนละเล่ม วิธีนี้ได้ผลชะงักมาก ทำให้นักเขียนใหม่ถอดด้ามหลายคนกลายเป็นหนังสือขายระดับนิวยอร์คไทม์เพียง ชั่วข้ามคืนได้

และวิธีนี้ก็ถูกนำมาใช้กับนักเขียนแนวโรแมนติกสืบสวนคนใหม่ล่าสุดของสนพ.เอว่อน นั่นก็คือจอร์แดน เดน

แต่ขอบอกว่า แค่เล่มแรกในชุดที่ได้อ่าน มันก็สอบไม่ผ่านมาตรฐานของแม็กซ์แล้วล่ะ

ในฐานะของคนที่ชอบอ่านแนวโรแมนติกสืบสวนไม่น้อย เล่มนี้ทำผิดพลาดหลายอย่างในพล็อต เราค่อยมาว่ากันทีละประเด็นนะ

พล็อตเรื่องเปิดขึ้นอย่างตื่นเต้นเมื่อนักเรียนสาวระดับไฮสคูลโดนลักพา ตัวไป และเมื่อเริ่มบทแรกเราก็รู้ว่าเด็กสาวคนนั้นเป็นน้องสาวของนางเอก และหลังจากหลายเดือนที่ตามหาตัว ประกอบกับการพบรอยเลือดจำนวนมหาศาลในห้องพักโรงแรม นางเอกก็ปักใจเชื่อว่าน้องสาวได้เสียชีวิตไปแล้ว และนั่นเป็นแรงกระตุ้นให้เธอพยายามสืบหาคนร้าย

แต่เนื่องจากคดีนี้เกี่ยวข้องใกล้ชิดกับเธอเกินไป แม้เบ็คก้าจะเป็นตำรวจหญิงฝีมือดี เธอก็ได้รับคำสั่งห้ามไม่ให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคดี พร้อมทั้งถูกบีบให้ไปทำคดีวางเพลิงโรงหนังแทน และก็เป็นความบังเอิญที่เฉพาะนิยายเท่านั้นที่เกิดขึ้นได้ เมื่อคดีที่เบ็คก้ารับทำกลายเป็นส่วนหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับคดีลักพาตัวน้อง สาวของเธอ

นั่นยังอาจให้อภัยได้นะ แต่ความไม่เอาไหนของทั้งพระเอกและนางเอกมันทำลายหนังสือเล่มนี้โดยสิ้นเชิง เชื่อไหมว่า คนร้ายรู้ทันพระเอกตั้งแต่ยังไม่ถึงครึ่งเล่ม และวางแผนสร้างกับดักทั้งพระเอกและนางเอก ก็มีแต่รัศมีความเป็นพระเอกนางเอกนี่แหละที่ทำให้พวกนี้รอดตายได้ (ถ้าเป็นชีวิตจริงคงไม่รอดแล้วล่ะ)

ในระหว่างสืบคดีวางเพลิง ที่มีการพบศพหญิงสาวถูกหล่ออยู่ภายใต้กำแพง เบ็คก้าสังเกตเห็นหนุ่มสุดหล่อ ขับรถหรู และตัดสินใจแฝงตัวแกะรอยเขา แต่ดิเอโก้ก็รู้ทัน เขาเชื้อเชิญเธอมาคุยด้วย ให้เบาะแสพอที่จะให้เบ็คก้าตามรอยไปจนถึงเจ้านายของเขา

ปัญหาของเรื่องนี้ก็คือ ตัวละครไม่ว่าจะเป็นพระเอกหรือนางเอก ไม่มีปัญญาสืบความจริงอะไรได้ด้วยตัวเองเลย ต้องมีคนมาบอก มาให้ข้อมูล แล้วยัยนางเอกก็โดนหลอกโคตรง่าย เรียกว่าใครพูดอะไรหล่อนเชื่อดะ

แม็กซ์เกลียดนิยายสืบสวนที่ไม่มีการสืบ ตัวผู้ร้ายก็เดาได้ จนทำให้แม็กซ์คิดว่า มันน่าจะไม่ใช่คนร้าย เพราะเด็กอนุบาลสาม (ถ้ามีปัญญาอ่านหนังสือหนาขนาดเล่มนี้ได้) ก็น่าจะเดาออกว่าใคร คนอ่านยังรู้ แต่นางเอกซึ่งบรรยายซะว่าเป็นนักสืบที่เก่งกาจ เดาไม่ออก ถูกหลอกจนหน้าสุดท้าย

มันน่ารำคาญไหมเนี่ย

แล้วยังส่วนโรแมนติกของเรื่องที่ผิดที่ผิดทางอีก พล็อตเรื่องนี้บอกตั้งแต่ต้นว่า เบ็คก้ากำลังเครียด และเสียใจกับการหายไป (และคาดว่าตาย) ของน้องสาว ทำให้เธอออกอาการสติแตกหน่อย ๆ แต่ขอโทษนะคร้าบ วินาทีแรกที่เธอเจอดิเอโก้ และแม้ในใจจะคิดว่าเขาต้องไม่ใช่คนดีแน่ ๆ เธอจินตนาการเขาในความฝันทางเพศ (คิดว่าเปลือยกายแล้วจะเป็นยังไง)

มันกระโดดและไม่เข้ากับเนื้อหาสักนิดเดียว

แล้วมันจะเหลืออะไรให้น่าอ่านคะ โรแมนติกสืบสวนที่สอบตกทั้งในส่วนโรแมนซ์ และสืบสวน จะเหลือก็แค่คะแนนที่ได้ 40

No comments: