Down and Dirty // Sandra Hill

มุขตลกบางอย่างถ้าใช้มากไปก็ทำให้เบื่อได้ อันที่จริงแม็กซ์คิดว่า แค่ใช้ซ้ำกันสองครั้งนี่ก็ถือว่าฝืดแล้วล่ะ แต่ซานดร้า ฮิลล์ถือเป็นนักเขียนพรสวรรค์นะ เพราะใช้มุขเดิมซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ นับแล้วครั้งนี้ก็ครบเจ็ดครั้งแล้ว กับไวกิ้งหลงยุคที่ตื่นตาตื่นใจไปความประหลาดของโลกยุคปัจจุบัน

ใน Down and Dirty เป็นคราวของบริต้า สาวร่างยักษ์ที่ถึงคิวมาหลงโลกมายุคปัจจุบัน สำหรับคนที่อ่านเรื่อง Rough and Ready ก็คงจะพอรู้แล้วว่าสป๊าคส์ระหว่างบริต้าและพ่อหนุ่มรูปงามนามแซคคารี่ ปิ๊งปั๊งขนาดไหนเมื่อทั้งคู่ได้เจอกันตอนแซคย้อนเวลากลับไปช่วยเพื่อนล้าง แค้นในอดีต แต่โรแมนซ์ที่เพิ่งเกิดก็ขาดช่วงลงเมื่อแซคและบรรดาพวกพ้องชาวซีลของเขา ต้องกลับมาสู่ยุคปัจจุบัน

สองปีผ่านไป คราวนี้เป็นบริต้าบ้างที่มาเยือนยุคปัจจุบัน (ขอความกรุณาว่าอย่าคิดมากเรื่องการย้อนเวลาง่ายราวกับเป็นการนั่งรถไปดรีม เวิร์ล) และบรรดาสารพัดมุขคนหลงยุคก็ถูกนำมาใช้อีกครั้ง อย่างที่บอกค่ะ มันไม่ฮาเหมือนครั้งแรกที่เธอใช้ แต่ก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร

ในขณะเดียวกันแซคก็กำลังประสบปัญหาใหญ่ เขาพบว่าตัวเองมีลูกชายที่แสบไม่แพ้กัน ลูกชายที่กำลังจะกลายเป็นกรณีความขัดแย้งระดับชาติเพราะดันกลายเป็นหลานชาย ของผู้ก่อการร้ายชื่อดัง ด้วยความแสบทำให้หาใครมาเป็นพี่เลี้ยงให้เจ้าแซมมี่จอมแสบนี่ไม่ได้เลย นอกจากบริต้าที่โผล่หลงยุคมากลางการฝึกของหน่วยวีล (เลียนแบบซีลแต่เป็นผู้หญิง) ที่ทำให้นึกถึงเรื่อง Wet & Wild มาก

ครึ่งเรื่องแรกก็เหมือนกับเล่มก่อนหน้าที่เน้นความฮาของความเปิ่นของคนหลง ยุค ส่วนกลางเรื่องก็เป็นเรื่องราวเซ็กส์ ๆ เอ็กซ์ ๆ พอเป็นกระใสให้กระชุ่มกระชวยกัน แต่ส่วนท้ายเรื่องกลับเป็นส่วนที่ดีที่สุด เพราะมันซึ้งน่ะสิ

อาจเป็นเพราะมันไม่เหตุผลมาตั้งแต่ต้น ก็เลยทำให้แม็กซ์มองความไร้เหตุผลหลายอย่างในพล็อตได้โดยง่าย (ไม่ว่าจะเป็นการปรากฎตัวของน้องสาวต่างแม่ของบริต้าที่เหมาะเจาะได้เวลา เกินไป) แต่นั่นแหละนะ แม็กซ์มีจุดอ่อนกับหนังสือชุดนี้ของซานดร้า ฮิลล์เสมอ (เข้าประเภทชอบไว้ก่อน)

คะแนนที่ 77