Saturday, January 31, 2009

The Mane Event // Shelly Laurenston

แต่วันนี้จะไม่ได้พูดถึงเล่มนี้หรอกนะคะ เพราะว่ายังอ่านไม่จบ เพิ่งไปได้แค่ครึ่งเล่มเอง ดังนั้นจึงขออนุญาตพูดถึงเล่มก่อนหน้าเรื่องนี้ที่น่ารักไม่เท่า สนุกไม่ถึง แต่ก็พออ่านได้ค่ะ

ในเล่มนี้ซึ่งเป็นเล่มแรกในชุดมนุษย์สัตว์ต่าง ๆ ที่แชลลี่ เขียนให้กับบราว่า เป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นสองเล่ม เรื่องราวของมนุษย์สิงโต

ในเรื่องแรก CHRISTMAS PRIDE

พฤติกรรมของเหล่าสิงโตครึ่งมนุษย์เนี่ยก็เหมือนสิงโตในป่า นั่นคือสิงโตตัวนึงอยู่กะตัวเมียเป็นฝูง ไม่มีคำว่าซื่อสัตย์ในหมู่สิงโต แต่สำหรับเมซ เขามีหญิงเพียงคนเดียวในดวงใจเท่านั้น นั่นคือเดซ (และนี่คือปัญหาแรกของแม็กซ์ พระเอกกะนางเอกชื่อคล้ายกันมาไปหน่อย อ่านไปบางทีก็งงว่ากำลังกล่าวถึงใครอยู่)

ในอดีตสมัยที่เดซเป็นนักเรียนทุนในโรงเรียนมัธยมระดับผู้ดี เด็กสาวชาวบรู๊คลิน (สำหรับคนที่ไม่รู้ ย่านบรู๊คลินเป็นย่านชนชั้นกลางถึงใช้แรงงานอยู่ในนิวยอร์ค แปลว่าไม่น่ามีเงินส่งลูกไปเรียนในโรงเรียนเอกชนได้) เธอเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของเมซ ซึ่งเป็นเด็กชายตัวเล็ก น้องชายคนเดียวของเหล่าพี่สาวจอมโหดกึ่งอันธพาลประจำโรงเรียน

มิตรภาพในวัยเด็กสำหรับเดซ และความรักแรกพบ (และรักตลอดไป) ของเมซสิ้นสุดลงเมื่อเดซย้ายโรงเรียน และถูกกีดกันจากการได้พบกับเมซอีกโดยเหล่าพี่สาวของเขา

เวลาผ่านไป เมซโตขึ้น แตกต่างจากเด็กชายหน้าประหลาด ตัวเล็กแกนด์ เขาเป็นทหารที่เพิ่งปลดประจำการ รูปงามตัวใหญ่สมกับความเป็นสิงโตในสายเลือด แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนสำหรับเขาคือเดซ

เพียงวันแรกเขาก็ได้พบกับเธอ เมื่อเดซซึ่งกลายเป็นตำรวจ มาที่บ้านของพี่สาวเขาเพื่อสืบเหตุการณ์ฆาตกรรม และนำเธอกลับสู่ชีวิตของเขาอีกครั้ง ชนิดที่เดซไม่มีโอกาสที่จะหนีได้อีกเลย

แม็กซ์ชอบเรื่องนี้มากกว่าอีกเรื่องในเล่มเดียวกันค่ะ เมซกะเดซเป็นตัวละครที่น่ารัก การจีบกันของทั้งคู่น่ารัก (แต่ขอบอกว่าสู้เล่มที่แม็กซ์กำลังอ่านอยู่ไม่ได้เลย) แต่หลายครั้งแม็กซ์รู้สึกว่าเป็นการฝืนมากไปหน่อย ทำให้อ่านแล้วไม่ลื่นไหลนัก แต่ดีกว่าอีกเรื่องในเล่มนี้ค่ะ

เรื่องที่สอง SHAW'S TAIL

เล่มนี้เป็นเรื่องของแบรนดอน ชอว์ ตัวละครรองที่ออกมามีบทนิดหน่อยใน Christmas Pride เล่มนี้บอกตามตรงว่าสู้เรื่องแรกไม่ได้เลย และถือเป็นตัวถ่วงของชุดด้วยซ้ำ

เรื่องราวของแบรนดอนมนุษย์สิงโตเจ้าของโรงแรมผู้ร่ำรวย กับรอนนี่ ลี หมาป่าสาวผู้อยากจะเลิกนิสัย "มั่ว" ของตัวเอง พล็อตเรื่องไม่มีอะไรเลย (อันที่จริงการไม่มีพล็อตก็ไม่ใช่เลวร้ายหรอกนะ เพราะเล่มที่กำลังอ่านอยู่นี่มันก็ไม่มีพล็อตเป็นหลักแหล่งอะไร แต่มันน่ารักกกกกกก)

ไม่ชอบก็เลยไม่อยากพูดถึงมาก

สรุป เรื่องนี้อ่านได้ ตรงเรื่อง Christmas Pride และควรอ่านสำหรับคนที่คิดว่าจะอ่านงานของเชลลี่ ซึ่งแม็กซ์บอกได้ว่าสอบผ่านสำหรับเล่มแรกที่เธอออกกะสนพ.นิวยอร์ค

คะแนนที่ 53 (หลังจากถ่วงเอา Shaw's tail เข้ามาแล้ว แต่ถ้าเฉพาะ CP เรื่องเดียว ก็ได้ 67 ค่ะ)

No comments: