Friday, January 23, 2009

Innocent in Death // J.D. Robb

เพราะสุดสัปดาห์นี้แม็กซ์เป็นคนดี (ว่าเข้าไปนั่น) ก็เลยให้รางวัลตัวเองด้วยการหยิบหนังสือที่รู้แน่แก่ใจว่าจะต้องดีสุดสุดมาอ่าน

อะไรทำให้แม็กซ์มั่นใจตั้งแต่ก่อนอ่านว่า เล่มนี้จะเป็นหนังสือสนุกน่ะเหรอ

ก็เพราะชื่อที่ติดอยู่บนปก และคำสองคำบนชื่อเรื่อง นั่นก็เจดี ร็อบบ์ และอินเด็ธ

แม็กซ์อาจบอกหลายคนว่าตัวเองเบื่อง่าย และชอบอะไรได้ไม่นาน แต่นี่คือข้อยกเว้น แม็กซ์รู้ตัวว่าจะรักโร้คตลอดไป และแม็กซ์ก็มั่นใจในตัวนอร่า โรเบิร์ต (ก็เจดี ร็อบบ์นั่นแหละ) ว่าจะไม่มีวันทำให้แม็กซ์ผิดหวัง

Innocent in death ของเจดี ร็อบบ์

ได้ยินเสียงเล่าลือมานานแล้วล่ะค่ะว่า เล่มนี้ถือว่าเป็นเล่มที่ดีที่สุดเ่ล่มนึงในตำนานเรื่องราวของอีฟ และโร้คแห่งโลกอนาคต อันที่จริงไม่ต้องลือก็เชื่ออยู่แล้วนะคะ และยิ่งรู้ว่าเล่มนี้เป็นเล่มที่มีพล็อตประมาณอีฟและโร้คมีเรื่องไม่ลงรอย กันรวมอยู่ด้วย ก็ยิ่งแน่ใจ เพราะหนังสือในชุดที่แม็กซ์ชอบมากกว่าเล่มอื่น ก็ล้วนแต่เป็นเล่มที่ทั้งคู่ขัดใจกัน เพราะเวลาจะดีกันนี่นะ มันช่าง.... ซู้ดยอดไปเลย (และแม็กซ์ไม่ได้หมายถึงเซ็กส์ ถึงเซ็กส์มันจะดีมากไม่แพ้กันก็ตาม)

สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องชุดนี้ ก็อยากจะบอกว่า ไสหัวไปอ่านเสีย (ขออภัยในคำไม่สุภาพ) เพราะเกิดมาชาตินึงก็ควรจะได้อ่านหนังสือที่... (ดูไม่ถูกแล้ว น้ำตามันจะไหลลงมาด้วยความตื้นตัน) แต่ก็ขอบอกพร้อมกันว่า หนังสือชุดนี้ไม่ใช่สำหรับทุกคน ถ้าคุณชอบนางเอกที่ใส ซื่อ บริสุทธิ์ เรียบร้อย ยอมให้พระเอกด่าวันละสามรอบหลังอาหาร หรือตบตามใจชอบแล้วก็ยอมคืนดีเพราะพระเอกบอกรัก ก็คงไม่ชอบอีฟ เพราะเธอคือด้านตรงข้ามที่แม็กซ์พูดไป

แต่อีฟก็ไม่ใช่ผู้หญิงแข็งกร้าว ตั้งแต่อ่านชุดนี้มา แม็กซ์ว่าเล่มนี้เราได้เห็นด้านที่อ่อนแอของอีฟมากทีสุด (สปอยล์ -- เธอถึงกับร้องไห้) และนั่นแทบไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน หรืออย่างน้อยก็ไม่มากขนาดนี้

คำถามก็คือ ถ้าแม็กซ์ชอบชุดนี้มากขนาดนี้ กรี๊ดสลบบ้าไปแล้วขนาดนี้ ทำไมแม็กซ์ถึงดองหนังสือเล่มนี้ไว้เป็นปีกว่าจะหยิบมาอ่าน

คำตอบก็คือ แม็กซ์มันบ้าไง คนเรามีปฏิกริยาสองอย่างกับของที่ตัวเองชอบมาก ๆ อย่างแรกก็คือกระโจนเข้าใส่ทันทีที่ได้มาอยู่ในเงื้อมือ หรือเก็บเอาไว้เ็ป็นแท่นบูชา เฝ้ามองห่าง ๆ ด้วยความรักบูชา

สำหรับแม็กซ์เป็นทั้งสองอาการค่ะ เพราะรู้ว่าปีนึงจะมีหนังสือชุดอินเด็ธออกแค่สองเล่ม แม็กซ์จึงต้องเก็บสต๊อคเอาไว้ให้อุ่นใจว่า ยังไงก็จะต้องมีอินเด็ธใหม่ไว้อ่านแน่ ๆ มันอาจเป็นเหตุผลที่ยากเข้าใจ แต่เราก็อธิบายได้แค่นี้แหละ

สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านชุดนี้ หรืออ่านยังไม่ถึงเล่มนี้ เราก็คงบอกว่า เล่มนี้อ่านได้โดยไม่จำเป็นต้องอ่านเล่มอื่นในชุดนะคะ เพียงแต่สำหรับคนที่ไม่รู้ถึงความยิ่งใหญ่ (และความน่าอิจฉา) ในความรักระหว่างอีฟและโร้ค ก็อาจจะไม่สามารถชื่นชมเล่มนี้ได้อย่างเต็มที่นัก เพราะแม้ชุดนี้จะเป็นเรื่องแนวสืบสวน แต่สิ่งที่ทำให้เรารัก รัก รัก และรักชุดนี้ก็คือตัวละคร

มีหนังสือเ่ล่มไหนบ้างที่คุณหยิบมาอ่านแล้วรู้สึกเหมือนเจอเพื่อนเก่า เล่มที่คุณอ่านเรื่องราวของเขาแล้วให้ความรู้สึกเหมือนกำลังพูดคุยกับเพื่อน รับรู้ความไปเป็นในชีวิตของพวกเขา และเจดี ร็อบบ์ทำให้แม็กซ์รู้สึกเช่นนั้นกับตัวละครทุกตัวในเรื่องชุดนี้ ไม่เฉพาะอีฟและโร้คเท่านั้น (แต่ยอมรับเถอะนะว่าอีฟและโร้คคือหัวใจของชุด)

ในเล่มนี้อีฟต้องตามสืบคดีฆาตกรรมในโรงเรียน เมื่อครูหนุ่มตายโดยถูกวางยาพิษ ซึ่งเมื่อสืบลึกลงไป อีฟก็ได้พบว่าครูคนนี้เป็นเด็กหนุ่มธรรมดา เพิ่งแต่งงาน และเริ่มใช้ชีวิต เขาเป็นคนดี และควรจะมีอนาคตรุ่งโรจน์ เธอหาคนที่เป็นศัตรูกับเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ และเรื่องก็ยุ่งเพิ่มขึ้น เมื่อครูอีกคนในโรงเรียนซึ่งเป็นผู้ต้องสงสัยก็ตายไปอีกคน

ในขณะที่ต้องตามสืบคดี เรื่องบ้านก็กำลังทำให้อีฟปวดหัวใจ เพราะคู่รักเก่าของโร้คโผล่ แม็คดาเลนน่าอาจเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เดินจากโร้คไป (ขณะที่เขายังไม่รวย และเมื่อสิบสองปีก่อน สมัยที่เขายังไม่เจอกับอีฟ) แม้เธอจะเชื่อใจสามีของเธอ แต่บางอย่างก็ทำให้เธอไม่มั่นใจ

เรายอมรับว่าช่วงแรก ๆ ที่คู่รักเก่า่โผล่เข้ามา แล้วอ่านปฏิกริยาของโร้ค เราขัดใจนะ ซึ่งนั่นแสดงความสามารถของคนแต่ง เพราะทำให้เราเข้าใจอีฟว่าทำไมถึงมีปัญหากับแม็คดาเลนน่า ทั้งที่โร้คก็ย้ำแล้วย้ำอีกว่า ทั้งคู่ไม่มีอะไรต่อกันแล้ว ในขณะเดียวกันคนแต่งก็เก่งอีกที่ทำให้เราเชื่อว่าโร้คไม่เคยคิดอะไรเกินเลย กับอดีตรักของตัวเองเลย แต่กระนั้นก็ยังทำให้เราขัดใจกับความไม่เข้าใจของเขาที่มีต่อความไม่สบายใจ ของอีฟ

เรื่องดำเนินไปทั้งการสืบคดีฆาตกรรม และเรื่องหัวใจวุ่น ๆ แม็คดาเลนน่าก่อเรื่องสารพัดเพื่อแยกอีฟและโร้ค ซึ่งโร้คตามสไตล์ผู้ชายก็ดูไม่ออกถึงมารยาสาไถของยัยนี่ ในขณะที่อีฟก็ไม่อาจพูดความรู้สึกตัวเองออกมาได้

เล่มนี้เป็นเล่มที่ทำให้แม็กซ์รู้สึกถึงความเป็นสามีภรรยากันระหว่างอีฟและ โร้คมากที่สุดค่ะ ความขัดแย้งที่เริ่มจากเรื่องที่ดูไม่เป็นเรื่อง การไม่พูดความรู้สึกของกันออกมา และการคืนดี

โอ้ การคืนดี จะมีอะไรสนุกกว่าอ่านการคืนดีระหว่างอีฟและโร้คอีกไหม

ปกติแม็กซ์จะวิจารณ์หนังสือชุดอินเด็ธออกเป็นสองส่วนค่ะ ส่วนความสัมพันธ์ของตัวเอง ซึ่งแม็กซ์ให้คะแนนเต็ม และส่วนคดีที่อีฟสืบ ซึ่งขอบอกว่าอ่านเล่มนี้แล้ว (สปอยล์) ดีใจที่ไม่คิดจะมีลูก แต่แม็กซ์ยังรู้สึกว่า (สปอยล์อีกแหละ ทำใจหน่อยนะคะ หนังสือสืบสวนก็อย่างนี้แหละ) หลาย อย่างมันบังเอิญมากไปหน่อย อย่างการที่อีฟสงสัยแม่ของคนร้าย เพราะว่าเธอเคยมีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับคนตาย แต่สุดท้ายแล้ว ที่ลูกของเธอฆ่าคนตาย มันก็ไม่ได้เกี่ยวกับอะไรกับความสัมพันธ์นั้น มันดูเหมือนการทำให้อีฟหันมาสนใจครอบครัวนี้เป็นพิเศษทั้งที่ไม่น่าจะเป็น อย่างนั้น สรุปว่า แม็กซ์คิดว่า การที่อีฟหันมาให้ความสนใจครอบครัวนี้ดูมันไม่สมจริงเท่าที่ควร

มีคนถามแม็กซ์ว่า อะไรเป็นจุดเด่นในงานของนอร่า โรเบิร์ต/เจดี ร็อบบ์ ซึ่งนอกจากตัวละครที่เธอเขียนได้ดีโคตร ๆ แล้ว แม็กซ์ก็คงบอกว่าเป็นที่ไดอะล็อคของตัวละคร แม็กซ์บอกเลยนะคะว่า คำพูดภาษาอังกฤษเท่ห์ ๆ ที่เราใช้อยู่ตอนนี้ กว่าครึ่งเอามาจากที่ตัวละครของเธอพูด คำพูดที่ฟังฉลาดและทันสมัย

ก่อนจะให้คะแนนก็ขอเตือนทุกคนเลยแล้วกันว่า แม็กซ์เป็นแฟนเกิร์ลของเจดี ร็อบบ์อย่างรุนแรง ดังนั้นคะแนนจึงมีแนวโน้มที่จะสูงอย่างไม่น่าเชื่อ คิดเอาแล้วกันค่ะว่า มีหนังสือของเจดี ร็อบบ์แค่สี่เล่มเท่านั้นที่ได้คะแนนไม่ถึงเก้าสิบ (และทั้งสี่เล่มก็อยู่ในระดับแปดสิบกว่า)

คะแนนเล่มนี้ที่ 93

ป.ล. ไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองลืมรีวิวเรื่อง Born in death

No comments: