Review: No Good Duke Goes Unpunished

No Good Duke Goes Unpunished by Sarah MacLean

My rating: 3 of 5 stars



เป็นหนังสือเล่มแรกที่หยิบมาอ่าน (แบบหยิบจริง ๆ ไม่ได้อ่านจากคินเดล) ในรอบหนึ่งเดือนกว่า ๆ ที่ผ่านมา (เนื่องจากย้ายหนังสือ และจัดชั้นหนังสือแบบมาราธอน ทุกอย่างลงลังหมด ต้องอ่านหนังสือจากคินเดลเท่านั้น)

ไม่รู้ว่าเป็นมนต์เสน่ห์ของพรินต์บุ๊ค หรือเป็นเพราะตัวเรื่องเองนะคะ ทำให้ทั้งที่ตอนต้นเรื่อง ไม่ชอบนางเอกมาก ๆ เราก็อ่านต่อไปอย่างไม่รู้สึกสักนิดเดียวเลยว่า ต้องวาง กลับอ่านติดหนึบ ในใจก็ด่านางเอกไป แช่งนางเอกไป

จนประมาณกลาง ๆ เรื่อง เราก็เริ่มใจอ่อนให้กับเธอ พอ ๆ กับที่พระเอกรู้สึก กระนั้นคงบอกไม่ได้ว่า หลงรักเหมือนที่พระเอกรักตอนท้ายเรื่องนะคะ แต่โดยรวม ด้วยพล็อตที่เห็น คาแร็คเตอร์นางเอกที่ถูกวางมาแบบให้คนอ่านไม่ชอบแต่ต้น เราว่าเรื่องนี้ประสบความสำเร็จ

เรื่องนี้เป็นเล่มสามในชุด The Rules of Scoundrels เรื่องราวของเทมเพิล ดยุคผู้ร่วงหล่นจากสังคมผู้ดี เมื่อถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกรฆ่าว่าที่แม่เลี้ยงของตัวเอง จากชายหนุ่มผู้มีทุกอย่างรอคอยอยู่ตรงหน้า เทมเพิลสูญเสียทุกอย่าง ต้องใช้ชีวิตด้วยชื่อเสียงที่เสียหาย แต่สุดท้ายเขาก็ลุกขึ้นยืนได้ และกลายเป็นหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลมากที่สุดในสังคมอีกขั้วหนึ่ง

ในฐานะหนึ่งในเจ้าของบ่อนการพนันที่หรูหราที่สุดในลอนดอน เทมเพิลมีทุกอย่างที่ดยุคควรจะมี ยกเว้นชื่อเสียง ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ยังคงเป็นฆาตกร และนั่นคือสิ่งที่ยากที่สุด เพราะเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ตัวเองเป็นอย่างที่ถูกกล่าวหาหรือไม่ เทมเพิลจำเหตุการณ์ในคืนวันนั้นไม่ได้เลย

ดังนั้นเมื่อหญิงสาวที่ควรจะตายไปแล้วหวนกลับเข้ามาในชีวิต มารา โลว์ใช้ความจริงที่ว่า เธอยังมีชีวิตอยู่เป็นเครื่องต่อรองเพื่อให้เขายกหนี้สินของน้องชายให้ แต่ไม่มีเป็นอย่างที่เห็น เมื่อชัดเจนว่า มาราเองก็มีความลับซ่อนอยู่เช่นกัน

เห็นได้ชัดถึงเหตุผลที่เราไม่ชอบนางเอกนะคะ เธอคือต้นเหตุที่ทำลายชีวิตของพระเอก และช่วงต้นเรื่องเราไม่รู้สึกถึงความสำนึกผิดของเธอเท่าที่ควร และเราก็ไม่เห็น "เหตุผล" ที่จะใช้อธิบายการกระทำอันเลวร้ายของเธอได้ และนั่นทำให้เราใช้เวลาช่วงต้นเรื่องเกลียดนางเอกแบบมากมาย

แต่เนื้อเรื่องก็น่าติดตามแบบวางไม่ลง เราอ่านลื่นไหลสนุกสนานมาก ๆ และทำให้เราเกิดความรู้สึกขัดแย้งในตัวเองกลาย ๆ เพราะใจนึงก็ยังโกรธนางเอก (ที่ทำลายชีวิตพระเอก) แต่ในขณะเดียวกันยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบเธอ ชอบความแข็งแกร่ง การที่ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค หรืออะไรก็ตามที่ขวางทางเธออยู่ ทำให้ในแง่ของคาแร็คเตอร์ของมาราอย่างเดียว เราชอบเธอมาก ๆ แต่เมื่อคิดถึงการกระทำของเธอที่ส่งผลต่อผู้บริสุทธิ์ เราก็สองจิตสองใจอยู่

สิ่งที่ชอบในเรื่องนี้ก็คือ การที่คนแต่งไม่ทำให้มารากลายเป็นผู้บริสุทธิ์ ธีมของเรื่องเป็นการให้อภัยมากกว่า และจุดนี้เองที่ทำให้เรายอมรับตอนจบของเรื่องได้ ยอมรับได้ว่า เทมเพิลให้อภัย และหลงรักผู้หญิงคนนี้จริง ๆ

และทำให้เรายอมรับมาราได้เช่นกัน (จุดนี้เรารู้สึกเลยนะคะว่า เราไม่เป็นกลางกับคาแร็คเตอร์ผู้หญิงในหนังสือ คือถ้าพระเอกเป็นคนทำ เราน่าจะปล่อยวางได้ง่ายกว่านี้ แต่เมื่อเป็นนางเอกที่เป็นคนทำ เรายึดติดกับความโกรธ และไม่ชอบเธอไปเกือบตลอดทั้งเล่ม

โดยรวมเล่มนี้เป็นอีกเล่มนึงที่น่าอ่านมาก ๆ และทำให้หนังสือชุดนี้ของซาราห์ แม็คคลีนกลายเป็นหนังสือไม่กี่ชุดที่ถือว่า สนุกทั้งชุด (กระนั้นเราก็ยังรักเล่มแรกในชุด A Rogue by Any Other Name มากที่สุดอยู่)

บอกตามตรงว่า อ่านเล่มนี้จบ และพบความลับของเชส เราเกิดอาการอยากกลับไปอ่านเล่มหนึ่งและสองใหม่อีกรอบเลยค่ะ



View all my reviews