ถ้าดูจากชื่อของบลอก ก็คงจะพอเดากันออกว่า บลอกแห่งนี้บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหนังสือโรแมนซ์เป็นส่วนใหญ่ นั่นก็เพราะแม็กซ์ซึ่งเป็นเจ้าของบลอกชอบนิยายแนวนี้มาก เรียกว่าเข้าเส้นเลือดเลยก็ว่าได้
แต่แม็กซ์ไม่ได้เริ่มต้นการอ่านนิยายที่โรแมนซ์หรอกนะคะ เราชอบอ่านหนังสือแนวที่ทุกคนเรียกกันว่าทริลเลอร์ หรือหนังสือที่อ่านแล้วใจตื่นเต้นตามลุ้น ตึ๊กตั๊ก ตึ๊กตั๊ก ไปตลอด ถ้ายังนึกไม่ออกกัน ก็ขอยกตัวอย่างงานของโรเบิร์ต ลัดลั่ม คนที่เขียนเรื่องเจสัน บอร์น (ที่สร้างเป็นหนังหลายรอบ) และทอม แคลนซี่ แต่เมื่อแม็กซ์เดินทางไปเรียนต่อที่เมกา เราก็เข้าชมรมนักอ่านของห้องสมุดประจำเมือง ซึ่งเพื่อนในชมรมแนะนำให้เราอ่านนิยายหลายเล่ม ซึ่งยิ่งอ่านก็ยิ่งสนุก เนื้อเรื่องก็น่าตามลุ้นไม่ต่างจากทริลเลอร์ที่เราอ่าน แต่เรื่องราวจบอย่างแฮ็ปปี้ อ่านแล้วสบายใจ และมีความสุข หลังจากอ่านไปหลายเล่ม เพื่อนก็บอกกับเราว่า สิ่งที่เราอ่านก็คือนิยายโรแมนซ์ ที่เราบอกว่าแอนตี้นั่นเอง
แม็กซ์มีประสบการณ์ไม่ค่อยดีกับโรแมนซ์สมัยอยู่เมืองไทยค่ะ เพราะดันไปหยิบเล่มที่พล็อตไม่ถูกใจ ประเภทพระเอกรวยล้นฟ้า แก่หงำเหงือก (สำหรับเด็กอายุสิบเจ็ด แม็กซ์ว่าผู้ชายอายุเกินสามสิบแ่ก่ทั้งนั้นล่ะค่ะ) ส่วนนางเอกก็เป็นเลขา หรือไม่ก็ใครก็ได้ที่ฐานะต้อยต่ำ ทั้งสองพบกัน พระเอกเข้าใจผิด ด่าว่านางเอกเสียหาย ที่สำคัญมักคิดว่านางเอกเคยผ่านผู้ชายมาก่อน แต่ตอนหลังก็มีเหตุให้ต้องพิฆาตนางเอกจนได้รู้ถึงความผุดผ่อง พระเอกของเราก็จะกลับใจ มาของ้อคืนดี แล้วสองคนก็อยู่กันอย่างมีความสุข
แม็กซ์หลงคิดว่านิยายที่ตัวเองอ่านนั้นคือตัวแทนของนิยายโรแมนซ์ทั้งปวง จนไม่คิดจะอ่าน เพราะมันไม่ใช่แนวที่เราชอบ ทั้งที่ความจริงแล้วนิยายโรแมนซ์หลากหลาย และสามารถสนองตอบความต้องการของคนอ่านได้ครบถ้วน (และบอกเลยนะคะ สำหรับคนที่พูดว่าตัวเองไม่อ่านโรแมนซ์นั้น ลองย้อนกลับไปคิดให้ดี ๆ คุณอาจจะอ่านโรแมนซ์อยู่โดยที่ไม่รู้ตัวก็ได้)
หลังจาก "ค้นพบ" โรแมนซ์ แม็กซ์ก็ไม่เคยหันหลังกลับ เรารู้สึกว่าแนวนี้เหมาะกับตัวเรามากที่สุด เราต้องการอ่านหนังสือที่ทำให้เรามั่นใจในตอนจบอย่างมีความสุขได้ แม้จะไม่ใช่ว่าทุกอย่างในโรแมนซ์จะเป็นเหมือนเทพนิยายที่ไม่มีใครตาย หรือเจ็บปวด แต่ตอนจบตัวเอกอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขก็เป็นเครื่องการันตี
เราไม่ถึงกับเลิกอ่านแนวอื่นนะคะ นักเขียนที่เคยอ่านกันมา ก็ยังตามอ่านกันอยู่ แต่พูดตามตรงก็คือ เรามุ่งเน้น และทุ่มเทให้กับโรแมนซ์หมดใจ
ดังนั้นบลอกในวันนี้ เราจึงเขียนขึ้นมาเพราะความไม่เข้าใจในสิ่งที่คนที่ใช้คำพูดว่าตัวเองเป็น แฟนโรแมนซ์พูดถึงหนังสือที่ตัวเองอ่าน คนที่บลอกแห่งนี้ก็คงรู้ว่าเราเขียนบลอกโดยใช้ภาษาตรง ๆ เล่าเรื่องตรง ๆ แต่ทั้งชีวิตแม็กซ์ก็ไม่เคยคิดว่าจะเรียกนิยายโรแมนซ์อย่างงี้ด้วยคำพูดที่ หยาบคายมาก ๆ
(ที่อ่านไม่ชัด เพราะจงใจนะคะ แค่นี้ก็เจ็บปวดเต็มทนแล้วล่ะ ไม่อยากตอกย้ำความรู้สึก)
ที่น่าเศร้าใจยิ่งกว่า มีหลายคนที่เห็นว่าคำเรียกนี้สนุก ตลก และสร้างสรร
สำหรับแม็กซ์แล้ว มันเป็นการบ่งบอกว่าพวกนี้เขารังเกียจในสิ่งที่ตัวเองอ่าน จึงทำเป็นเหมือนเรื่องตลกโปกฮา ซึ่งถ้ามันน่ารังเกียจขนาดนั้น ก็อยากรู้นะคะว่ีาแล้วยังอ่านกันอยู่ทำไม เลิกอ่านไปให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไปเลยสิ
ไม่ใช่ว่าแม็กซ์ไม่ชอบให้ใครว่าโรแมนซ์นะคะ เพียงแต่แปลกใจที่ทำไมคนที่เรียกตัวเองว่าเป็นแฟนหนังสือโรแมนซ์กลับดูถูก เหยียดหยามหนังสือที่ตัวเองชอบอ่านขนาดนี้ เพราะเราคิดว่าการดูถูกหนังสือที่ตัวเองชอบอ่าน ก็คือการดูถูกตัวเองนั่นแหละ สำหรับคนที่ไม่ชอบ หรือไม่ได้อ่าน เราไม่รู้สึกอะไรหรอกนะคะ มันก็เหมือนเราตำหนิสิ่งที่เราไม่ชอบนั่นแหละ
อีกเรื่องที่อยากรู้มาก ๆ ใครกันที่เป็นคนบัญญัติศัพท์เรียกนิยายโรแมนซ์ว่า "โรแมง" ถึงขนาดกระทู้ที่ตั้งในบอร์ดสาธารณะแห่งนี้ถึงกับแสดงตัวเป็นผู้เชี่ยวชาญ ด้านนิยายโรแมนซ์ด้วยการเขียนว่า " โรแมง (ศัพท์เรียกนิยายโรมานซ์)" ถ้าอยากอ่านกันอย่างเต็ม ๆ ก็ลิงค์นี้
อยากทราบน่ะค่ะว่า มนุษย์ผู้ใดที่กำหนดว่า โรแมงคือคำศัพท์ที่ใช้เรียกนิยายโรแมนซ์ ขนาดที่ผู้ตั้งกระทู้ซึ่งเป็นถึงนักศึกษาปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถึงได้เข้าใจว่า มันคือคำเรียกใช้เรียกแทนโรแมนซ์
ใครที่รู้ที่มาช่วยบอกด้วยนะคะ เพราะแม็กซ์ไม่ค่อยรู้ประวัตินิยายโรแมนซ์ในเมืองไทยเท่าไหร (เริ่มต้นอ่านด้วยภาษาอังกฤษ และยังคงอ่านภาษาอังกฤษ ไม่ได้อ่านภาษาไทยเท่าไหรนัก)
สำหรับเรา การได้ยินคนเรียกโรแมนซ์ว่า โรแมง เราถือว่าเป็นการดูถูกอย่างรุนแรง และถ้าใครมาเรียกให้ได้ยินต่อหน้า แม็กซ์ก็เคยด่าต่อหน้ามาแล้วด้วย
ทำไมคะ แนวหนังสือที่ตัวเองบอกว่าชอบอ่าน เรียก หรือเขียนให้มันถูกต้องตามตัวอักษรมันจะเดือดร้อนกันถึงตายหรือไงคะ แม็กซ์อาจดูเป็นพวกหัวโบราณก็ได้ เพราะเราไม่คิดว่าการเรียกแบบจงใจให้เพี้ยนเป็นพัฒนาการของโลกอินเตอร์เน็ต แม็กซ์รู้สึกเหมือนว่ามันเป็นคนเรียกของคนที่ดูถูกโรแมนซ์อย่างรุนแรง แล้วเรียกเพื่อประชดประชัน ดูถูกและเหยียดหยามอย่างลึกซึ้ง
เราอาจเป็นคนคิดมาก แต่ห้ามความรู้สึกไม่ได้หรอกค่ะ คนที่อ่านบลอกของเราก็คงพอสังเกตว่าเราเป็นคนที่เขียนอะไรตรงไปตรงมา หยาบคายในบางครั้ง แต่โปรดสังเกตนะคะ เราไม่เคยเรียกแนวนิยายที่เราชอบยิ่งกว่าสิ่งใดว่าอย่างอื่นนอกจากโรแมนซ์
สุดท้ายนะคะ ถือว่าขอร้อง ถ้าคุณอายในสิ่งที่ตัวเองเลือกอ่านมากนัก ถ้าคุณอายที่จะบอกผู้คนว่าคุณอ่านโรแมนซ์ โดยไม่ต้องใช้คำพูดที่ดูตลกสำหรับตัวคุณเอง ขอความกรุณาเุถอะค่ะ เลิกอ่านซะ แม็กซ์ไม่คิดหรอกว่า ถ้าคนกลุ่มนี้เลิกอ่านไปจะทำให้นิยายแนวนี้ขายไม่ออก
(แม็กซ์ไม่เคยเห็นฝรั่งที่เป็นแฟนนิยายโรแมนซ์เรียกโรแมนซ์ด้วยชื่ออย่างอื่นนอกจาก Romance และไม่เข้าใจว่าทำไมคนไทยถึงทำไม่ได้)
No comments:
Post a Comment