บอกเลยว่า ลำพังเพียงแต่ชื่อจีเอ ไอเก้นบนหน้าปก ประกอบกับเรื่องย่อด้านหลังเล่ม คงไม่สามารถโน้มน้าวให้แม็กซ์สั่งหนังสือเรื่องนี้จากร้านหนังสือหรอกค่ะ แต่บังเอิญว่าแม็กซ์ดันไปรู้ว่านักเขียนคนที่ใช้นามปากกาจีเอ ไอเก้นคนนี้ แท้จริงแล้วก็คือคนคนเดียวกับแชลลี่ ลอว์เรนสตันต่างหากที่ำทำให้เราสั่งซื้ออย่างไม่ลังเล
เพราะหลังจากได้อ่านงานของแชลลี่ ลอว์เรนสตันชนิดที่สนุดโคตร ๆ ติดกันมาสองเรื่อง ก็เลยทำให้เธอกลายเป็นนักเขียนที่แม็กซ์ชอบมากที่สุดคนนึงไปแล้ว
Dragon Actually ของจีเอ ไอเก้น
หนังสือเล่มนี้คือพิมพ์ขายมาแล้วในรูปของอีบุ๊ค แต่ตอนหลังอาชีพของคนแต่งก้าวหน้า ก็เลยถูกสนพ.เคนซิงตันซื้อลิขสิทธิ์มาพิมพ์ขาย อันที่จริงในเล่มนี้แล้วนอกจากเรื่อง Dragon Actually ยังมีเรื่องสั้น เรื่อง Chains and Flame ซึ่งเรื่องสั้นเรื่องนี้แหละที่ทำให้เล่มนี้สอบผ่านสำหรับเรา
มาพูดกันทีละเรื่องดีกว่า
Dragon Actually เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในโลกที่มีทั้งมนุษย์ และมังกร (และมีพระอาทิตย์สองดวง ดังนั้นเชื่อมั่นได้ว่าไม่ได้อยู่ในระบบสุริยะของเราแน่) ซึ่งปกติทั้งสองพวกก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่ค่อยยุ่งเกี่ยวกันนัก จนกระทั่งแอนวิล เ้จ้าของฉายาผู้อาบเลือด (เพราะชอบฆ่าศัตรูโดยการตัดหัว ก็เลยเลือดสาดเสื้อเป็นประจำ) ซึ่งเป็นนางเอกนะคะ หนีศัตรูที่ตามฆ่าไปจนถึงรังของเฟอร์กัส เจ้าของฉายานักทำลายล้าง ที่เป็นมังกร แต่แทนที่มังกรที่ขึ้นชื่อเรื่องโหดเหี้ยมจะทำร้ายเธอ เขากลับช่วยชีวิตของเธอไว้
แอนวิลพักรักษาตัวอยู่ในรังมังกรนั้น ในขณะเดียวกันก็คิดแผนการที่จะเอาชนะสงครามระหว่างเธอและพี่ชาย ซึ่งเป็นผู้ปกครองอันเหี้ยมโหด (อันนี้โหดจริง) เฟอร์กัสซึ่งรู้ดีว่า โอกาสที่แอนวิลจะเอาชนะพี่ชายมีน้อยมาก โดยเฉพาะเมื่อเทียบฝีมือระหว่างสองพี่น้อง ดังนั้นเขาจึงตอบตกลงที่จะหาคนมาฝึกสอนในเรื่องวิทยายุทธ์ให้กับเธอ
สิ่งที่แอนวิลไม่รู้ก็คือ มังกรแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้ และชายที่ฝึกสอนให้เธอก็คือเฟอร์กัสนั่นเอง
เรื่องรักสามเส้าที่ไม่เศร้าก็เริ่มขึ้น แอนวิลพบว่าตัวเองรักมังกรอย่างจริงจังหนักแน่น แม้จะเป็นไปไม่ได้ที่สิ่งมีชีวิตต่างสปีชีย์จะอยู่ครองคู่กันได้ แต่เธอก็รักเข้าไปแล้ว ในขณะเดียวกันอาจารย์ผู้ฝึกสอนก็ทำให้เธอเกิดอาการทางร่างกายขึ้นมาอย่าง ห้ามไม่อยู่ ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เพราะเธอไม่ได้รักเขาสักนิด
สำหรับเรื่องนี้อ่านได้ไม่มีอะไรเสียหาย ไม่ถึงกับดีเท่ากับเรื่องที่เธอเขียนในนามปากกาแชลลี่ ลอว์เรนสตัน แต่ก็ไม่เสียดายเงิน ตัวแอนวิลที่ถูกบรรยายว่าเป็นนักรบฝีมือดีก็ดีสมคำคุย ไม่เหมือนกับนางเอกที่เป็นสาวน้อยไร้เดียงสาที่ต้องแต่งเกราะอัศวินออกไป พิทักษ์ปราสาทของพ่อ โดยท้าประลองกับพระเอก ก่อนจะถูกพระเอกปราบ แต่ก็ฆ่าไม่ลงเพราะเห็นผมยาวสลวย จากนั้นก็ลากเอาไปทำเมียเก็บ ก่อนพระเอกจะรู้ใจตนเองว่ารักขนาดไหน จนยอมแต่งงานด้วย แอนวิลไม่ใช่นางเอกประเภทนั้นค่ะ เธอเก่งและเด็ดเดี่ยวจริง แล้วก็ปากกล้าสมราคา อ่านแล้วทำให้เชื่อว่า เธอกล้าที่จะรักมังกร และอยู่กับครอบครัวเพื้ยน ๆ ของเขาได้ตลอดไป
ตอนต้นและกลางเรื่องเอื่อยไปหน่อยค่ะ แต่ช่วงท้ายเรื่อง (โดยเฉพาะเมื่อญาติของพระเอกเริ่มปรากฎกายเข้ามาในเรื่อง) เนื้อเรื่องก็เริ่มสนุก และน่าติดตาม โดยเฉพาะฉากที่แอนวิลเอาชนะมังกรจอมโหด แม่ทัพมือหนึ่งแห่งกองทัพมังกรอย่างบาซิลแล็คได้ ยิ่งฮาก
คะแนนเฉพาะเรื่อง 60
อย่างที่บอกค่ะ นอกจากเรื่อง Dragon Actually แ้ล้วก็ยังมีเรื่องสั้นแถมให้ในเล่มนี้อีกเรื่อง และก็เรื่อง Chains & Flames นี่แหละที่ทำให้หนังสือเล่มนี้น่าเก็บสะสมขึ้นมาทันควัน
ขอเตือนสำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่าน DA นะคะ ว่าอ่านตรงนี้จะสปอยล์สักเล็กน้อย เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่อง
แม้ว่าเรื่องนี้จะอยู่ด้านหลังของเรื่อง DA แต่ตามเวลาในเรื่องแล้ว เล่มนี้เกิดก่อน โดยเป็นเรื่องราวของบาซิลแล็คจอมทัพนักรบผู้ยิ่งใหญ่แห่งกองทัพมังกร และเรียนน่อน เจ้าหญิงแห่งอาณาจักรมังกร ทั้งคู่ก็คือพ่อและแม่ของเฟอร์กัสนั่นเอง
แม็กซ์ว่าคนที่ชอบแนวพิศาลตบจูบตบจูบน่าจะพิสมัยเรื่องนี้ไม่น้อยนะคะ เพราะเปิดเรื่องมา เรียนน่อนซึ่งไม่ค่อยถูกกะมารดาซึ่งเป็นราชินีแห่งมังกรเท่าไหรนัก ถูกสั่งให้แต่งงานกับบาซิลแล็คซึ่งเรียนน่อนรู้สึกว่าไม่ค่อยจะชอบหน้าเธอ นักหรอก สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือ บาซิลแล็คหายใจเข้าและออกเป็นเรียนน่อนมานานแล้ว ย้อนกลับไปตั้งแต่สมัยที่เขายังเอ๊าะ อายุแค่ห้าสิบปี เขาได้พบกับเธอครั้งแรก ก็ปิ๊งจนห้ามใจไม่อยู่ และก็เพราะเรียนน่อนนี่แหละที่ผลักดันให้เขาถีบฐานะจากมังกรกระจอกขึ้นมา เ็ป็นแม่ทัพใหญ่ จนมีฐานะเกือบจะเท่าเทียมกับเธอ
บาซิลแล็คทำทุกอย่างเพื่อให้เขาคู่ควรกับเธอ ดังนั้นแผนการของราชินีจึงเข้าทางเขาอย่างยิ่ง แต่บาซิลแล็คไม่ได้ต้องการแค่ตัวของเรียนน่อน เขาต้องการชนะใจเธออีกด้วย
เรื่องสนุกก็ได้เริ่มขึ้น
แม็กซ์ขอเตือนนิดนึงแล้วกันค่ะ อารมณ์ขันของแชลลี่หลายครั้งเป็นตลกร้าย (ที่บางคนอาจไม่ขำนะ) ความรักระหว่างพ่อแม่ และลูกไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราคุ้นเคยกัน (ต้องทำใจนิดนึงว่าพวกนี้เป็นมังกรนะ ไม่ใช่มนุษย์) แต่มันก็สื่อถึงความรักได้ และถึงแม็กซ์จะบอกว่าเรื่องเป็นแนวโรแมนติค คอมเมดี้ แต่เรื่องไม่ได้ปราศจากความรุนแรงหรอกนะ มันเลือดสาดพอควรเลยล่ะ เพียงแต่วิธีการเล่าเรื่องของคนแต่งทำให้สีของเลือดมันดูไม่แดง และโหดอย่างที่มันเป็น
คะแนนเฉพาะเรื่อง 75
สรุปทั้งเล่มนะคะ คะแนนที่ 70
No comments:
Post a Comment