The Stranger I Married // Sylvia Day

ยังงงกะตัวเองไม่หายค่ะว่า ทำไมถึงอ่านเรื่องนี้ทิ้งค้างไว้ครึ่งเล่ม ส่วนใหญ่หนังสือที่อ่านทิ้งไม่อ่านต่อนี่มักจะเป็นหนังสือที่ไม่สนุกอย่าง รุนแรง ประเภทเข็นเท่าไหรก็ไม่ขึ้น แต่พอเหลือบไปเห็นเล่มนี้วางอยู่บนชั้นหนังสือก็นึกออกทันใดว่ายังอ่านไม่จบ แล้วจากความรู้สึกที่จำได้ เล่มนี้มันก็สนุกไม่ใช่น้อยนะ

เราก็เลยงงว่าทำไมอ่านไม่จบ

แต่ไม่ว่าเหตุผลอะไร ความรู้สึกที่จำได้ว่ามันสนุก ก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม ไม่เข้าใจตัวเองจริง ๆ เลยนะ

The Stranger I Married ของซิลเวีย เดย์

หนังสือเล่าเรื่องของชายและหญิงสองคนที่อาจจะเหมือนกันมากเกินไป เจอราร์ด และอิสซาเบลเป็นชนชั้นขุนนางผู้มีความสุขไปกับการใช้ชีวิต เขาเป็นมาร์ควิสแห่งเกรย์สันผู้มีชู้รักมากมาย ในขณะที่อิสซาเบลเป็นลูกสาวของดยุคและแม่หม้ายผู้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ เส้นทางของทั้งสองมาบรรจบกันเพราะเจราร์ดมองเห็นว่าอิสซาเบลคือผู้หญิงที่ เหมาะสมกับเขามากที่สุด

ไม่ใช่เพราะเขารักเธอ แต่เพราะความเหมาะสม อิสซาเบลอาจจะเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เข้าใจการใช้ชีวิตอย่างเสเพลของเขา (เพราะเธอเองก็ทำอย่างเดียวกัน) และหากเขาแต่งงานกับเธอ มันก็จะปิดโอกาสผู้หญิงคนอื่นที่คิดจะจับเขาเป็นสามี ในขณะที่เขาเองก็ใจกว้างพอจะให้เธอมีความสัมพันธ์กับชายอื่นที่ถูกใจเธอได้ มันเป็นการแต่งงานที่สมบูรณ์แบบ

แต่แล้วเหตุการณ์บางอย่างก็เปลี่ยนแปลงเจอราร์ดไป (ไม่ถึงกับสปอยล์หรอกนะคะ มันอยู่ในบทต้น ๆ ของเรื่องนั้่นแหละ) ทำให้เขาเดินทางออกจากอังกฤษ และเริ่มต้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่

สี่ปีผ่านไปหลังจากเจอราร์ดจากไป ในที่สุดเขาก็กลับมา แต่เขาไม่ใช่คนเดิม และเขาพร้อมแล้วที่จะเริ่มต้นชีวิตคู่กับอิสซาเบลอย่างแท้จริง ไม่ใช่การแต่งงานเพื่อความเหมาะสม ปัญหาก็คือ อิสซาเบลไม่ได้แต่งงานกับเจอราร์ดเพื่อชีวิตคู่ เธอเคยแต่งงานเพื่อความรักมาแล้ว และมันสร้างความเจ็บปวดอย่างใหญ่หลวงให้เธอ เธอไมต้องการความรัก และเจอราร์ดก็เปลี่ยนแปลงสัญญาที่เขาให้ไว้ก่อนแต่งงานกับเธอ มันควรจะเป็นเพียงเพื่อความเหมาะสมเท่านั้น ความรู้สึกไม่ควรเข้ามาเกี่ยวข้อง

ปัญหาเดียวที่แม็กซ์มีกับเรื่องนี้ก็คือ เราไม่ได้เห็นการเติบโตของเจอราร์ด ความแตกต่างในตัวเขาในช่วงเวลาสี่ปีเด่นชัดมาก และแม็กซ์ก็เชื่อว่าเขาเปลี่ยนแปลง แต่ในช่วงเวลาที่เขาเปลี่ยนให้ตัวเองจากคนเสเพลจนกลายเป็นพระเอกนั้น ไม่มีใครเห็น เรื่องเพียงแต่ตัดฉับก็ผ่านไปสี่ปี และเจอราร์ดกลับมา ไม่มีใครรู้เส้นทางแห่งการเติบโตและเรียนรู้ความรับผิดชอบของผู้ใหญ่จากเขา ไม่มีมุมมองของเขาในเรื่องนั้น และมันดูง่ายเกินไป

นอกจากนั้นแม็กซ์ชอบเกือบทุกองค์ประกอบในเรื่อง เซ็กส์ที่สมกับเป็นบราว่า ความสัมพันธ์ของตัวเองที่น่าเชื่อ แถมยังมีเรื่องของตัวละครรองที่น่ารักมาก ๆ ด้วย เป็นคู่ของพี่ชายของอิสซาเบลกับสาวอเมริกันที่บอกเขาว่าไม่รักเขา จนทำเอาทายาทบรรดาศักดิ์ดยุคแทบคลั่งที่สาวเจ้าไม่รักได้ยังไง

คนที่ชอบอ่านเรื่องที่ผุดผ่องเป็นยองใยสักหน่อยอาจจะรับกับเรื่องนี้ไม่ได้ หลายจุดนะคะ เพราะในเรื่อง โดยเฉพาะตอนเริ่มต้นการแต่งงาน ทั้งเจอราร์ดและอิซาเบลไม่มีความรัก และแต่งงานก็เพื่อความเหมาะสม ดังนั้นจึงมีฉากที่ทั้งสองยุ่งเกี่ยวกับคนอื่นให้เห็น และอิซาเบลก็ไม่ใช่นางเอกวัยสิบเจ็ด ใสซื่อหรอกนะคะ อันที่จริงเธอแก่กว่าเจอราร์ดสี่ปีด้วยซ้ำ (และนี่ก็เป็นประเด็นที่เราช้อบชอบ)

เล่มนี้เป็นหนังสือที่แม็กซ์เรียกว่า Relationship Book เพราะแทบไม่มีพล็อตอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง เป็นเรื่องที่เจอราร์ดพยายามพิสูจน์ว่าเขาเปลี่ยนแปลง และพร้อมจะเป็นสามีที่ดี ในขณะที่อิสซาเบลต้องเอาชนะใจตัวเองในการลบล้างความขื่นขมในอดีตที่เคยถูก สามีคนแรกหักอก พล็อตมีแม่สามีตัวร้ายที่คอยบ่อนทำลายความสัมพันธ์ของทั้งสองอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ประเด็นใหญ่ ถ้าอยากอ่านเรื่องที่ตื่นเต้นตามลุ้นเล่มนี้ก็ไม่ใช่หรอกนะคะ

แต่ถ้าอยากอ่านเรื่องความสัมพันธ์ของคนสองคนที่เคยทำอะไรผิดพลาดมาหลายอย่างในอดีต แต่เหมาะสมกันอย่างยิ่ง ก็น่าอ่านเล่มนี้ค่ะ

คะแนนที่ 73