Review: Rock Chick Regret

Rock Chick Regret by Kristen Ashley

My rating: 3 of 5 stars



เสียงเล่าลือที่ได้ยินก็คือ เล่มนี้เป็นเล่มที่สนุกที่สุดในชุด นั่นจึงทำให้เราคาดหวังมาก ยิ่งเรื่องผู้หญิงลึกลับของเฮคเตอร์ถูกพูดถึงใน Rock Chick Reckoning เอาไว้ด้วย เราก็ยิ่งอยากอ่าน ดังนั้นแม้จะเกิดอาการเซ็งมาก ๆ หลังจากจบเล่มก่อนหน้านี้ไป เราก็หยิบมาอ่านอย่างคาดหวัง

ในแง่นึงเราคงต้องบอกว่า เล่มนี้เขียนได้ดีอย่างที่พูดกันนะคะ เราถือว่า คาแร็คเตอร์ของซาดี้ถือเป็นการเขียนเรื่องราวของนางเอกได้ดีที่สุดของคริสเตน แอชลีย์เลย เราได้เห็นการเติบโตของเธอ ได้เห็นเธอเปิดหัวใจยอมรับคนเข้ามาในชีวิต เรียนรู้ว่า เธอมีเพื่อน และมีคนที่ห่วงใย เราไม่มีปัญหากับนางเอกแม้แต่นิดเดียว

แต่เรามีปัญหาอย่างมากกับพระเอก และคนอื่น ๆ ในเรื่อง (อาจจะยกเว้นให้กับราล์ฟและบัดดี้เพื่อนของซาดี้ เพราะพวกเขาไม่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง ๆ) บอกตามตรงว่า มันรบกวนใจของเรามาก ๆ ขนาดที่เรารู้สึกว่า สิ่งที่เราได้อ่านมาเกี่ยวกับคนเหล่านี้คือ คำโกหก และเล่มนี้เปิดเผยธาตุแท้ของพวกเขา (ว่าเป็นมนุษย์ที่ห่วยแตก)

บทนำเรื่องเมื่อซาดี้เดินไปขอความช่วยเหลือจากลีถึงที่สำนักงานของเขา เธอเล่าถึงความไม่สบายใจ และภัยที่กำลังมาถึงตัว กับผู้หญิงคนอื่น ๆ ไม่มีใครต้องทำขนาดนี้ พวกเธอปฏิเสธความช่วยเหลืออย่างงี่เง่า และโง่เขลา แต่ไม่มีใครสนใจ ทุกคนทุ่มเทที่จะคุ้มครองพวกเธอ เราอ่านแล้วไม่เข้าใจค่ะ ลีปฏิเสธที่จะช่วยซาดี้ โดยเรื่องให้เหตุผล (ที่คิดว่าจะช่วยอธิบายได้) ว่า เพราะเฮ็กเตอร์บอกว่า เขาจะจัดการดูแลซาดี้เอง

ขอบอกว่า เราอึ้งค่ะ เราไม่เชื่อว่า ตัวละครที่เราอ่านมาตลอดหลายเล่ม คนที่ยื่นมือช่วยเหลือทุกคน (แม้กระทั่งคนที่ไม่ต้องการ) ไม่กระทั่งจะทำอะไรเพื่อช่วยผู้หญิงที่ใช้คำว่า "please" แต่มันก็เกิดขึ้น และผลลัพธ์ร้ายแรงเกิดขึ้น

ดังนั้นเราคงต้องบอกว่า เราโทษทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับซาดี้ที่ตัวละครทุกคนที่เกี่ยวข้องกับไนท์ติงเกล และจนตลอดทั้งเรื่อง เราพบว่า ตัวเองไม่อาจให้อภัยพวกเขาได้

ซาดี้อาจจะทำได้ และเรายินดีที่เธอทำได้ เราไม่มีปัญหากับการที่เธอลงเอยกับเฮกเตอร์ และให้อภัยทุกคนที่เกี่ยวข้อง เราโอเคกับเธอที่กลายเป็นสมาชิกกลุ่ม Rock Chick มีชีวิตใหม่ เริ่มต้นใหม่กับเพื่อน และครอบครัว เราชอบการเติบโตในคาแร็คเตอร์ของเธอ

แต่เราลืมไม่ได้ค่ะว่า เกิดอะไรขึ้นตอนต้นเรื่อง และมันเป็นสิ่งที่เราไม่อาจชอบเล่มนี้ได้เต็มที่ เราไม่ชอบพระเอก ทุกครั้งที่เขาออกมา เราคิดถึงความล้มเหลวของเขา สำหรับเราไม่มีคำแก้ตัว เฮกเตอร์บอกลีว่า จะดูแลซาดี้เอง และให้ลีปฏิเสธที่จะคุ้มครองเธอ แต่ท้ายที่สุดเขาก็ดูแลเธอไม่ได้

และเราไม่เข้าใจความรักหรือความรู้สึกที่เฮกเตอร์มีต่อซาดี้ เริ่มต้นเรื่องเฮกเตอร์บอกว่า เขารอให้ซาดี้เป็นคนเดินมาหาก่อน แล้วการที่เธอมาขอความช่วยเหลือไม่ใช่การเดินมาหานั่นเหรอ และเขาทำเหมือนความสัมพันธ์ระหว่างเขาและซาดี้ลึกล้ำมาก ๆ มาตั้งแต่ต้นเรื่อง ว่าเขารู้สึกบางอย่างกับเธอ แต่ความจริงก็คือ เฮกเตอร์มีเซ็กส์กับผู้หญิงคนอื่นในช่วงเวลาที่เขาบอกว่า รู้สึกบางอย่างกับเธอ และกำลังรอให้เธอมาหาเขาก่อน คือเราไม่ได้มีปัญหากับการที่พระเอกมีเซ็กส์กับผู้หญิงคนอื่นนะคะ ตอนนั้นทั้งคู่ยังไม่ได้เริ่มความสัมพันธ์กัน แต่เรื่องพยายามบอกมาตลอดว่า เฮกเตอร์รู้สึกบางอย่าง และกำลังรอ แล้วจะให้เราคิดว่าไงดีล่ะ ระหว่างรอให้ซาดี้มาหา เขาก็เลยนอนกับผู้หญิงคนอื่นไปก่อนเหรอ

คือเรารู้สึกว่า ทุกอย่างช้าเกินไป สายเกินไป ลีที่ปฏิเสธจะช่วยซาดี้ตอนที่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำมาเป็นฮีโร่ด้วยการคุ้มครองเธอตลอดเวลา จะทำไปทำไม และการทำอย่างนั้นก็ยิ่งตอกย้ำให้เรานึกถึงความใจร้ายของพวกเขา แล้วยังกลุ่มร็อคชิก เรารู้สึกมาพักใหญ่แล้วล่ะค่ะว่า กลุ่มนี้ก็เหมือนกับนักเรียนมัธยมที่ป๊อปปูล่าร์มาก ๆ แล้วก็กำหนดว่า ใครควรจะเข้ากลุ่ม หรือใครไม่คู่ควร พวกนี้มองว่าซาดี้ไม่คู่ควร และแสดงอาการรังเกียจในฉากเปิดเรื่อง แต่เมื่อเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น ตอนนี้มาทำตัวเป็นนางเอก (ที่พวกเธอเป็น) กันใหญ่ ทำมาเป็นเอาใจใส่ ดูแล เป็นเพื่อน เช่นเดียวกันค่ะ มันช้า และสายเกิดไป (สำหรับเรานะคะ คือเราเข้าใจที่ซาดี้ยอมรับมิตรภาพเหล่านี้ เธอต้องการมัน)

ดังนั้นจะสรุปว่า เราเป็นคนเคียดแค้น ไม่ให้อภัยก็บอกได้ค่ะ เพราะเรารู้สึกเช่นนั้น เราพบว่าตัวเองไม่อาจให้อภัยพระเอก (และพวกในกลุ่มของเขาทุกคน) ได้ และนั่นจำกัดความสนุกที่เรารู้สึกกับเรื่องนี ทั้งที่เล่มนี้เราคิดว่า เป็นเล่มที่คริสเตน แอชลีย์เขียนได้ดีที่สุด และมีนางเอกที่น่ารำคาญน้อยที่สุด และเป็นเรื่องที่เขียนถึงการเติบโต และการเผชิญหน้ากับเหตุการณ์อันเลวร้ายที่เกิดขึ้นได้ดีมาก ๆ

คะแนนที่ 70



View all my reviews