Review: Rock Chick Revenge

Rock Chick Revenge by Kristen Ashley

My rating: 4 of 5 stars



แล้วก็มาถึงเล่มนี้ ซึ่งต้องบอกว่า จนถึงวันนี้ที่เขียนรีวิว (5/3/14) เป็นหนังสือของคริสเตน แอชลีย์ที่เราชอบที่สุด แต่เรายังถือเป็นมือใหม่กับงานเขียนของคริสเตน แอชลีย์นะคะ อ่านมาแค่ชุดนี้ชุดเดียว

กว่าเราจะมาถึงเล่มนี้ เราเริ่มเกิดอาการเบื่อหน่ายสูตรสำเร็จของเรื่องชุดนี้แล้วล่ะค่ะ เรื่องราวที่เมื่อพระเอกเห็นนางเอกก็รู้ในทันทีว่า เธอคือผู้หญิงที่ใช่ จากนั้นก็จะเอาตัวเข้าไปใกล้ชิดอย่างรวดเร็วตามประสาอัลฟ่าเมล แล้วก็ต้องเข้าไปวุ่นวายกับอันตรายที่มาพร้อมกับนางเอก จากนั้นบรรดาตัวละครผู้หญิง (คนอื่นที่ไม่ใช่นางเอก) ก็จะโผล่เข้ามาแจม ให้คำแนะนำ สร้างความเป็นเพื่อนชนิดรวดเร็วเกินเหตุ ไม่พอตัวละครผู้ชายที่เหลือ (ที่ยังไม่เป็นพระเอกในเล่มก่อนหน้า) ก็จะเกิดอาการหลงรักนางเอกไปด้วยแบบเล็ก ๆ ตามมาด้วยคำพูดที่ว่า ถ้านางเอกเลิกกับพระเอกเมื่อไหร ให้แวะมาหาด้วยนะ

เรื่องนี้เข้าสูตรนั้นเกือบทั้งหมดค่ะ แต่ที่แปลกก็คือ เราดันชอบเรื่องนี้มาก ทั้งที่คาดการณ์เหตุการณ์ได้ เดาเรื่องได้ แต่เรากลับชอบ

และเป็นความชอบตั้งแต่หน้าแรกไปจนหน้าสุดท้ายได้

พยายามใช้สติวิเคราะห์นะคะว่า มันเป็นเพราะอะไรกันแน่

ส่วนหนึ่งเพราะความสัมพันธ์ที่เคยมีมาแต่อดีตระหว่างลุค และเอวา นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้เราเชื่อว่า ทำไมลุคจึงต้องตามติดเอวาซะขนาดนี้ตั้งแต่แรกเห็น (หลังจากที่เธอกลับเข้าไปในชีวิตของเขา) แม้ว่า มันจะไม่ได้ตอบคำถามว่า ถ้าลุครู้สึกขนาดนี้กับเธอ ทำไมปล่อยเวลาให้ผ่านไปนาน และไม่ติดต่อเธออีกครั้ง

ด้วยความสัมพันธ์แต่เก่าก่อน ทำให้อาการรักเมื่อแรกเห็นที่เกิดขึ้นเข้าใจได้ และมีคำอธิบาย ดีกว่าเล่มก่อนหน้า ที่ดูเหมือนถ้าสมาชิกในสำนักงานไนท์ติงเกลเห็นผู้หญิงคนไหน (ที่สมาชิกร็อคชิกเห็นว่า คู่ควรกับสมาชิกภาพ) ก็จะตกหลุมรัก ประมาณว่า เห็นก่อนก็ได้ไป ผู้หญิงกลุ่มนี้คู่ควรกับทุกคน แค่เป็นเรื่องของโชคที่ใครจะได้เจอกันก่อน

จุดที่เราชอบเล่มนี้อีกอย่างนึงก็คือ คนแต่งเอาสูตรสำเร็จของตัวเองมาเป็นมุขตลกในเรื่อง ซึ่งแสดงให้เห็นว่า เธอก็รู้ตัวอยู่นะว่า เขียนเรื่องเป็นสูตรมาก เริ่มตั้งแต่ฉากที่ลุคเจอกับเอวาเมื่อเธอมาขอความช่วยเหลือ และเขาพบกับเธอเป็นคนที่สอง ต่อจากเมซ ซึ่งได้เห็นเธอก่อน ถ้าเป็นเล่มอื่น ๆ นั่นหมายความว่า เมซได้จองตัวเอวาไปแล้ว ซึ่งในเรื่องลุคก็เปรยออกมาว่า "ช้าไปอีกแล้ว" หรือกระทั่งฉากที่ทุกคนพนันกันว่า ลุคจะใช้เวลาเท่าไหรในการได้ตัวเอวามาอยู่ด้วยกัน การจัดแทงพนันขันต่อในเรื่องเหล่านี้ เราขำนะคะ

กระทั่งพล็อตที่เรารู้สึกว่า น่าเบื่อมาก ๆ ซึ่งก็คือ พล็อตที่ผู้ชายที่ยังว่างอยู่จะต้องมาตกหลุมรักนางเอก เล่มนี้ก็เป็นแบบนั้นอยู่นะคะ เพียงแต่เราชอบตรงที่คาแร็คเตอร์ที่มาหลงรักเอวาไม่ใช่สมาชิกชาวไนท์ติงเกล หากแต่เป็นผู้ชายคนอื่นที่รู้จักเธอมาก่อน คีย์เวิร์ดคือรู้จักเธอมาก่อนค่ะ นั่นทำให้การมารุมรักนางเอกดูน่าเชื่อ ที่สำคัญการวางเรื่องจนนำไปสู่การชกต่อยกันในลานจอดรถของบาร์ระหว่างลุคและเรน เราถือว่า เซ็กซี่มาก ๆ (อินขนาดคิดว่า ชีวิตนึงควรจะมีผู้ชายฮ็อต ๆ เท่ห์มาชกกันเมื่อแย่งเราบ้างสักครั้ง)

แต่เหตุผลที่เราชอบเรื่องนี้มากที่สุด เป็นเพราะเรารู้สึกสื่อถึงตัวละคร ก่อนหน้าเล่มนี้เรารู้สึกว่า คาแร็คเตอร์ของคริสเตน แอชลีย์เป็นตัวละครที่น่ากรี๊ด (สำหรับพระเอก) น่ารำคาญ (สำหรับนางเอก) เราไม่รู้สึกว่า พวกเขาเป็นมนุษย์แบบที่เราจินตนาการว่าเดินถนนเหมือนคนธรรมดาได้ พวกเขาอยู่ห่างไกลออกไป เป็นสิ่งที่ไม่จริง เป็นเรื่องราวที่ไม่น่าเชื่อ แม้ว่าจะอ่านสนุก แต่เป็นอะไรที่ไกล ไกลออกไปมาก ๆ

เล่มนี้เราค่อนข้างสื่อกับเอวา ที่มากไปกว่านั้นคิดว่า นี่เป็นเล่มแรกของแอชลีย์ที่เรารู้สึกว่าพระเอกมีความรู้สึก คือเล่มก่อนหน้า แม้เราจะกรี๊ดพระเอก แต่เราไม่รู้สึกว่า พวกเขาเป็นตัวละครที่มีชีวิต ส่วนหนึ่งเพราะเรื่องเล่าผ่านมุมมองของนางเอก พระเอกเป็นอย่างที่เราเห็นว่า นางเอกคิดว่า พวกเขาเป็น แต่ก็เหมือนรูปปั้นที่ถูกมองและชื่นชมจากคนภายนอก เราไม่อาจสัมผัสได้ถึง ตัวตนของพวกเขา แต่เล่มนี้แม้เรื่องจะยังคงเล่าผ่านมุมมองของเอวา แต่ลุคเป็นมนุษย์มาก ๆ เราคิดว่า ลุคเป็นพระเอกของคริสเตนที่แสดงอารมณ์ออกมามากที่สุดแล้ว (เท่าที่เราได้อ่านงานของเธอมานะคะ)

เราชอบเล่มนี้ตั้งแต่หน้าแรกไปจนหน้าสุดท้าย อ่านแบบมีความสุขมาก ๆ ไม่เปิดหน้าสุดท้าย หรือนับถอยหลังรอให้หนังสือจบเลย เราทำแบบนี้กับหนังสือของแอชลีย์ทุกเล่ม เพราะแม้จะอ่านสนุกติดพันยังไง เรารู้สึกเสมอว่าเรื่องยาวเกินไป แต่เราไม่รู้สึกเช่นนั้นเลยกับเล่มนี้

สรุปเขียนไปเยอะก็จับใจความไม่ได้นะว่า ทำไมเราชอบเล่มนี้ ทั้งที่พล็อต และคาแร็คเตอร์ไม่ได้แตกต่างไปจากเล่มอื่น ๆ มากนัก เราคิดว่า คงต้องกลับไปอ่านใหม่ค่ะ จะได้วิเคราะห์ให้ลงลึกมากขึ้น

คะแนนที่ 83



View all my reviews