An Affair Before Christmas // Eloisa James

เพื่อให้สมกับบรรยากาศที่ใกล้วันคริสต์มาสแล้ว แม็กซ์จึงหยิบเอาเรื่องนี้ที่ดองไว้ข้ามปี (ตั้งแต่คริสต์มาสปีก่อน) มาอ่าน

พูดเล่นน่ะค่ะ ความจริงก็คือ แม็กซ์ดองหนังสือชุด Desperate Duchesses ไว้ทั้งเล่มแรก และเล่มนี้ (ก็คือเล่มนี้แหละ) อ่านไปแค่เล่มสามเล่มเดียว จนตอนนี้เล่มสี่ออกขายแล้ว เราก็เลยคิดว่าได้เวลาที่จะอ่านแล้วล่ะ

และบอกตามตรงนะคะ หลังจากอ่านไปแค่ยี่สิบหน้า เราก็พบว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่น่าติดตามอ่านมากที่สุดเล่มนึงแห่ง ปีนี้เลยก็ได้

An Affair before Christmas ของอีลอยซ่า เจมส์

อย่างที่บอกค่ะหนังสือเล่มนี้เป็นเล่มสองในชุด Desperate Duchesses ที่เล่าเรื่องของเหล่าดัชเชสที่มีเวลาว่างในชีวิตมากเกินไปหน่อย ก็เลยใช้มันไปกับการยุ่งและวุ่นวายเรื่องชาวบ้าน แทนที่จะจัดการแก้ปัญหาชีวิตส่วนตัว ที่พูดยังงี้ไม่ใช่ว่าไม่ชอบหรอกนะคะ แต่ก็คงจะมีแต่อีลอยซ่าคนเดียวเท่านั้นแหละที่เขียนบุคลิคตัวละครแบบนี้ให้ น่าอ่านได้ ถ้าเป็นคนอื่นพยายามทำอย่างเดียวกัน แม็กซ์คงด่าเละไปแล้ว

ขอพูดถึงคนแต่งก่อนแล้วกัน อีลอยซ่า เจมส์เป็นคนที่มีวิธีการเขียนเรื่องได้น่าสนใจมากคนนึง จุดเด่นของเธอก็คือ ตัวละครของเธอไม่เหมือนใคร คนที่เคยคิดว่า นางเอกในโรแมนซ์เหมือนกันไปหมด ก็ขอให้ลองอ่านงานของนักเขียนคนนี้ดู เพราะตัวละครของเธอแปลกอย่างน่าสนใจ บางครั้งเธอเขียนนางเอกที่เห็นแก่ตัวอย่างน่าเกลียด แต่กลับน่าอ่าน (และน่ารัก) ในสายตาคนอ่าน บอกไม่ถูกนะคะ แต่สำหรับแม็กซ์แล้ว มีแต่อีลอยซ่านี่แหละที่เขียนตัวละครแบบนั้นแล้วยังสอบผ่านสำหรับเรา

แต่ในเล่มนี้ทั้งพระเอกและนางเอกก็ไม่ึถึงกับ "แปลก" หรอกนะคะ ถือว่าเป็นตัวละครที่อนุรักษ์นิยมหน่อย ๆ ด้วยซ้ำ เล่มนี้เล่าเรื่องของดยุคและดัชเชสแห่งเฟลชเชอร์ที่แต่งงานกันด้วยความรักมา แล้วสี่ปี แต่วันและเวลาทำให้ความรักนั้นเหมือนจะไม่พอ ทุกอย่างในความสัมพันธ์เสื่อมถอยลงเรื่อย ๆ

มันเป็นความรักแรกพบระหว่างเฟลชและป๊อปปี้ ทั้งคู่พบกันในปารีส เมืองแห่งความโรแมนติค และแต่งงานกันอย่างรวดเร็ว แต่ประกายไฟในความสัมพันธ์ไม่เคยเกิดขึ้น ตลอดเวลาสี่ปี เซ็กส์เป็นปัญหาสำหรับทั้งคู่มาตลอด เพราะการถูกเลี้ยงดูของป๊อปปี้ทำให้เธอไม่อาจมีความสุขไปกับเรื่องนั้นได้ และมันก็เป็นฉนวนแห่งความแตกร้าวของหนุ่มสาวทั้งสอง

และมันก็มาถึงจุดแตกหักเมื่อป๊อปปี้รู้ถึงเจตนาของเฟลชที่จะมีหญิงอื่น เธอไม่ต้องการใช้ชีวิตกับความหลอกลวงนี้อีกต่อไป เธอย้ายออกจากบ้าน ไปอยู่กับเพื่อนดัชเชสที่ไม่ค่อยเหมาะสมนัก และเริ่มเรียนรู้ที่จะมีชีวิตเป็นของตัวเอง

คนที่ชอบเรื่องราวที่พระเอกและนางเอกใช้เวลาด้วยกันเยอะ อาจจะต้องทำใจนิดนึงนะคะ เพราะเกือบทั้งเรื่องทั้งพระเอกและนางเอกอยู่ห่างกัน แต่สำหรับเราซึ่งก็ไม่ค่อยชอบนักหรอกที่พระนางไม่ได้ใช้เวลาด้วยกันกลับทำใจ ชอบเล่มนี้ได้ เพราะแม้จะห่างกันทางกาย แต่ใจของทั้งคู่อยู่ใกล้กันตลอด

มันเป็นการห่างที่จำเป็นสำหรับทั้งสองที่จะเติบโต และเรียนรู้ที่ว่า ความรักที่แท้จริงนั้นคืออะไร

เฟลชเป็นพระเอกที่สุดยอด เป็นพระเอกที่หาได้ยากมากในโลกโรแมนซ์ เขารักป๊อปปี้ทั้งแต่ต้น แม้จะผิดหวังในความสัมพันธ์ในห้องนอนกับเธอ เขาก็ไม่เคยหมดรัก เขาไม่อาจทรยศเธอเพื่อความสุขทางเพศที่อาจหาได้จากหญิงอื่นได้ เขายินดีที่จะขอแค่เพียงได้รักเธอ แม้จะไม่มีการยุ่งเกี่ยวกันบนเตียง เพราะแค่รักเธอมันก็พอแล้ว

นี่เป็นสิ่งที่เราชอบมากที่สุด เพราะแม้เขารู้ว่า อาจจะเสียเธอไป แต่เฟลชไม่เคยหยุดรักป๊อปปี้แม้แต่วินาทีเดียว

ทางด้านนางเอก เราโอเคกับเธอนะคะ ป๊อปปี้เติบโตขึ้นมาในบ้านที่แม่เป็นใหญ่ แม่ที่ข่มขู่และกดดันเธอตลอดชีวิต บทเรียนที่เธอได้รับการสั่งสอนจากมารดาเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอมีปัญหาในชีวิต คู่กับเฟลช ปัญหาที่เธอมองไม่เห็น และไม่เคยคิดว่าจะเป็นสิ่งที่แยกพวกเขาออกจากกัน เมื่อเธอย้ายออกมา ป๊อปปี้เริ่มเติบโต เริ่มมองโลกด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป แม็กซ์ชอบที่ได้อ่านถึงการเติบโตของเธอ และแน่นอนสำหรับการเติบโต มันต้องมีความเจ็บปวด บางครั้งป๊อปปี้เป็นคนสร้างความเจ็บปวดนั้นให้กับผู้ชายที่รักเธอที่สุด เธอปฏิเสธว่าความรักของทั้งสองไม่เป็นจริง เป็นเพียงภาพลวงตาที่เธอหลอกตัวเอง เพราะแม่สั่งสอนให้เธอตกหลุมรักเฉพาะกับดยุคเท่านั้น แม็กซ์เกือบจะเกลียดเธอนะคะสำหรับคำพูดที่เธอพูดกับเฟลช แม้จะรู้ว่ามันจำเป็น แต่อย่างที่บอกค่ะ เราชอบเฟลชมาก ทำให้เวลาเขาเจ็บปวด เราก็เจ็บไปด้วย

แต่การเติบโตของป๊อปปี้เขียนได้น่าเชื่อ และน่าอ่านมาก จนกระทั่งสุดท้ายเมื่อทั้งสองตัดสินแล้วว่าความรักเป็นเรื่องจริง และการแต่งงานเป็นสิ่งที่ทั้งคู่ต้อง แม็กซ์ก็เชื่อเช่นนั้นจริง

ในส่วนของเรื่องระหว่างพระเอกและนางเอกในเล่มนี้ไม่มีอะไร ที่เราไม่ชอบค่ะ ปัญหาเดียวในเล่มนี้ก็คือ มันไม่ได้เล่าเฉพาะเรื่องราวของป๊อปปี้และเฟลชน่ะสิ และนี่คือปัญหาใหญ่สำหรับเรา เพราะเราอยากอ่านเรื่องราวของพวกเขามากกว่าคนอื่นในเรื่อง เรื่องราวของตัวละครที่เราไม่อยากรู้ และไม่สนใจ แต่ก็ต้องอ่านเพราะมันถูกรวมเอาไว้ในเล่มนี้

เรื่องราวของตัวละครรองในเล่มนี้เล่าถึงดยุคและดัชเชสอีก สองคน ดัชเชสแห่งโบมองค์ซึ่งถือเป็นตัวละครหลักในชุดนี้เลย (และจะเป็นนางเอกในเล่มสี่ที่จะออกขายปีหน้า) เธอแยกกันอยู่กับสามีของตัวเองเป็นเวลาหลายปี ใช้ชีวิตอย่างอื้อฉาวในฝรั่งเศส และตอนนี้กลับมาอังกฤษก็เพื่อจะมีทายาทสืบสกุล เราโอเคกับเรื่องของเธอนะคะ เพราะมันไม่ได้มากจนน่ารำคาญ แต่นั่นยังไม่พอ เล่มนี้ยังเล่าเรื่องของดยุคแห่งวิลาดย์ (ลังเลกับการอ่านชื่อของเขานะคะ แต่คิดว่าน่าจะอ่านด้วยสำเนียงบริติชอิงลิชมากกว่า) เรื่องราวของเขากับชาร์ล็อตต์ สาวคงแก่เรียน ทีสุดท้ายแล้ว (สปอยล์) ไม่ ได้คู่กับเขาด้วยซ้ำ เราไม่เข้าใจว่าจะเล่าไปทำไม รู้นะคะว่าต้องการที่จะเขียนให้เขาดูน่าสนใจขึ้นมา (ก็เขาจะเป็นพระเอกในเล่มห้าในชุด) แต่มันดันไปกินพื้นที่ในการเล่าเรื่องของเฟลช และป๊อปปี้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เราไม่ชอบเอามาก ๆ

ถ้าเรื่องนี้เล่าเรื่องของเฟลชและป๊อปปี้ตามลำพัง เราเชื่อมั่นว่ายังไงคะแนนก็ต้องแปดสิบขึ้นไปค่ะ แต่เมื่อมันออกมาเป็นยังงี้ คะแนนก็เลยแค่ 73