Review: The Proposal

The Proposal by Mary Balogh

My rating: 2 of 5 stars



เรามีความรู้สึกว่า ระยะหลังแมรี บาล็อคธ์เขียนเรื่องที่มีจังหวะช้าลง ซึ่งไม่ใช่เรื่องเสียหายนะคะ เพราะเราค่อนข้างชอบ The Secret Mistress ซึ่งเป็นเรื่องที่เขียนก่อนหน้าเล่มนี้ และเราก็ชอบเรื่อง The Arrangement ที่เขียนหลังจากเล่มนี้ (ทั้งสามเล่มมีจังหวะของเรื่องใกล้เคียงกันมาก) แต่เรามีปัญหากับเล่มนี้พอสมควร อาจจะบอกได้ว่า เป็นหนังสือที่น่าเบื่อมาก ๆ

เล่มนี้เป็นการเอาหนังสือสองชุดมาบรรจบกัน ด้านนางเอก เกวนโดลินคือคาแร็คเตอร์ที่สืบเนื่องมาตั้งแต่หนังสือเรื่อง One Night for Love (ที่ต่อ ๆ มาสืบสานจนกลายเป็นชุด Bedwyn) ส่วนพระเอกเป็นสมาชิกของกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า The Survivor's Club ซึ่งเป็นชุดใหม่ที่กำลังเขียนอยู่ (เล่มนี้ถือว่าเป็นเล่มแรกของชุดนั้น) การนำคาแร็คเตอร์ในเล่มก่อนหน้ามาผูกพันกันเป็นความคิดที่ดีค่ะ เข้าใจว่า มีนักอ่านหลายคนเรียกร้องอยากอ่านเรื่องของเกวน วิธีนี้คนอ่านก็ได้ในสิ่งที่ต้องการ และก็เป็นการเริ่มต้นใหม่

แต่เรารู้สึกว่า มันเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่พันธะมากมาย เพราะในฐานะเล่มแรกในชุด The Survivor's Club เล่มนี้ต้องแนะนำตัวละครที่เป็นสมาชิก เรื่องราวของชายหกคน และหญิงหนึ่งคนที่ผ่านสงคราม (หรือเกี่ยวพันกับสงคราม) จนแต่ละคนมีบาดแผลที่แตกต่างกันออกไป บางคนแผลปรากฎต่อสายตาคนนอก บางคนหลบซ่อนอยู่ภายใน เนื่องจากสมาคมนี้มีสมาชิกถึงเจ็ดคน เรื่องจึงต้องแนะนำแต่ละคนให้คนอ่านรู้จัก ต้องเล่าภูมิหลังบาดแผลของพระเอก แล้วยังต้องท้าวความเดิมเกี่ยวกับนางเอก ซึ่งเป็นตัวละครที่มาอีกชุดนึง และมีญาติพี่น้องเป็นพระเอกนางเอกในเล่มก่อนหน้า

อ่านไปก็เลยมึนไปเล็กน้อย ด้วยเหตุที่ตัวละครเยอะเกิน และนี่ขนาดเราได้อ่านเรื่องพวกนั้นไปเกือบครบทุกเล่มแล้วนะคะ ถ้าไม่เคยอ่านมาก่อนล่ะ คงงงได้ที่เป็นแน่

นอกจากตัวละครที่ยัวเยี้ยไปหมด ทำให้โฟกัสไม่ได้อยู่ที่พระนางเต็มร้อย เนื้อเรื่องก็ยังไม่ได้เกื้อหนุนอีกต่างหาก อย่างที่บอกค่ะ จังหวะการดำเนินเรื่องค่อนข้างช้า อะไรหลายอย่างก็เลยช้าไปหมด บอกไม่ถูกนะคะ เพราะเราเปรียบเทียบเล่มนี้กับเล่มสองในชุด (The Arrangement) ซึ่งจังหวะช้าพอกัน เรากลับไม่เป็นปัญหา

เราเห็นเพื่อนคนนึงเขียนว่า ตัวละครเอกในเล่มนี้ทำตัวแก่เกินอายุ นั่นอาจจะเป็นคำอธิบายก็ว่าได้ เพราะเรารู้สึกอ่านไปก็เบื่อไป เรื่องราวไม่ได้น่าสนใจ หรือต้องค้นหา บอกตามตรงก็คือ ไม่มีประเด็นเท่าไหร

ปมแผลของฮูโก พระเอกของเรื่องไม่ได้อยู่ร่างกายภายนอก เขาเป็นคนไม่กี่คนที่รอดตายจากภารกิจที่ไม่ควรจะมีใครรอด ดังนั้นเขาจึงจมอยู่กับความรู้สึกผิดของผู้รอดตาย ตั้งคำถามว่า ทำไมเขาถึงได้รอด โดยที่ไม่มีบาดแผลอะไรเลย ในขณะที่คนอื่นกลับตายหมด นั่นมากพอที่จะทำให้เขาเกือบเสียสติ ปัญหาก็คือ คนอ่านไม่ได้เห็นเหตุการณ์เหล่านั้น นั่นเป็นเรื่องราว เราได้พบกับฮูโกตอนที่เขาอาการผ่านขั้นร้ายแรงมาแล้ว เพื่อน ๆ ใน The Survivor's Club ได้ช่วยเขาไว้ ซึ่งเป็นเรื่องดี (สำหรับเขา) แต่สำหรับคนอ่าน มันจะเหลืออะไรให้ค้นหาอีก เขาไม่ใช่พระเอกแนวทนทุกข์ เขาทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้แล้ว และพร้อมจะเริ่มต้นใหม่

ส่วนนางเอกซึ่งเป็นหม้ายมานานหลายปี มีประเด็นเรื่องสามีเก่า ซึ่งถือว่า น่าสนใจในระดับนึง แต่ก็เช่นเดียวกัน เธอมีระบบสนับสนุนจากครอบครัวที่พร้อมบูรณ์ ทำให้เราไม่รู้สึกว่า นั่นเป็นประเด็นใหญ่

สำหรับเราแล้ว เรื่องที่ดำเนินไปช้า ๆ จะต้องมีอารมณ์ของเรื่องที่ท่วมท้น แต่เล่มนี้ขาดสิ่งนั้นไป ประเด็นของเรื่องก็คือ การที่ฮูโกได้พบกับเกวน รู้สึกบางอย่างกับเธอ แต่ไม่กล้าสานความสัมพันธ์ต่อ จนคิดได้กลับไปหา แล้วก็ทำตามสิ่งที่หญิงสาวเรียกร้อง น่าก็คือ การเริ่มตามจีบ แต่ก็เพราะว่า ทั้งคู่ทำตัวแก่มาก จึงไม่มีประกายเล็ก ๆ ของความน่ารักของการตามจีบ ไม่มีประกายไฟของแรงปรารถนา

บอกอีกครั้งค่ะว่า เป็นเรื่องที่น่าเบื่อมาก ๆ และน่าผิดหวังมากไม่แพ้กัน

คะแนนที่ 57



View all my reviews