Review: Set the Dark on Fire

Set the Dark on Fire by Jill Sorenson

My rating: 3 of 5 stars



บอกตามตรงนะคะว่า ถ้าเราไม่ได้อ่านเรื่อง Crash into me ก่อนเล่มนี้ เราคงจะชอบเล่มนี้มากกว่านี้ แต่เพราะ CIM ทำให้แม็กซ์ตั้งมาตรฐานสำหรับงานของจิลเอาไว้ค่อนข้างสูง เล่มนี้อาจจะไม่สามารถขึ้นไปถึงจุดที่แม็กซ์คาดหวังไว้ได้ แต่ก็ไม่ได้เสียหาย หรือเลวร้ายอะไรเลย อันที่จริงถือว่า สนุกกว่าหนังสืออีกหลายเล่มที่ได้อ่านด้วยซ้ำ

เชย์ ฟิลลิปเป็นเจ้าหน้าที่ของกรมป่าไม้ที่ถูกปลุกขึ้นในเช้าตรู่วันนึงโดยนายอำเภอคนใหม่อย่างลุค เมซ่า เพื่อเรียกให้เธอไปดูศพที่คาดว่า ตกเป็นเหยื่อการทำร้ายของสิงโต แต่ร่องรอยที่ได้พบมันกลับสนับสนุนว่า มีบางอย่างมากกว่านั้น

เช่นเดียวกับเรื่อง CIM ที่พล็อตในส่วนสืบสวนไม่ใช่โฟกัสหลักของเรื่อง หากแต่เป็นความสัมพันธ์ระหว่างลุค และเชย์ ลุคซึ่งเป็นนายตำรวจหนุ่มหมดไฟจากลาสเวกัส ที่คิดว่า การมารับตำแหน่งนายอำเภอในเมืองเล็ก ๆ จะเป็นการทำงานที่สงบ และช่วยรักษาบาดแผลทางใจที่เกิดจากการทำงานในเมืองใหญ่

ในขณะที่เชย์ หญิงสาวผู้เติบโตในเมืองแห่งนี้ ที่ตอกย้ำเธอเสมอถึงความด้อยของตัวเอง เชย์ต้องรับผิดชอบดูแลน้องชายอัจฉริยะวัยสิบเจ็ดปี คนที่เธอไม่อาจพูดคุยได้ ดีแลนก็เหมือนเด็กอเมริกันในวัยเดียวกันที่อยู่ในช่วงค้นหาตัวเอง เขารักพี่สาวของเขา แต่ไม่รู้วิธีแสดงออก และไม่เชื่อว่า เชย์จะแคร์เขามากมายนัก

รูปแบบของเรื่องเป็นไปคล้ายคลึงกับเรื่อง CIM ค่ะ คือการเล่าเรื่องสลับกันระหว่างคู่ของลุคและเชย์ กับดีแลนและแองเจิ้ล เด็กสาวข้างบ้านซึ่งเป็นความใฝ่ฝันของดีแลน ในส่วนของคู่หลักแม็กซ์คิดว่า ทำได้ค่อนข้างดีค่ะ แต่คู่รองเราเปรียบเทียบแล้วคิดว่า คู่ในเล่ม CIM น่าสนใจกว่า (และน่าจะยืดยาวกว่าในแง่ความสัมพันธ์ต่อเนื่องหลังจากหนังสือจบ)

อย่างที่บอกค่ะ พล็อตสืบสวนไม่ใช่ประเด็นหลัก มันเป็นเีพียงจุดเริ่มต้นที่ชักนำให้ลุคและเชย์มาพบกัน และแม้ทั้งคู่จะรู้ถึงความไม่เหมาะ ลุคจากการที่เห็นเชย์ครั้งแรกและคิดว่า่เธอเป็นผู้หญิงใจง่าย ในขณะที่เชย์เองก็มีปมว่า ไม่มีผู้ชายคนไหนจะลงหลักปักฐานอยู่ในเมืองอันเป็นบ้านเกิดของเธอ ทำให้ทั้งคู่แม้จะเริ่มมีความรู้สึกให้กัน ก็พยายามปิดกั้นเอาไว้ ซึ่งไม่สำเร็จหรอกนะคะ ประกายไฟในเรื่องค่อนข้างพรึบพรั่บมาก ในขณะเดียวกันในดีแลนและแองเจิ้ลก็พยายามฝ่าฝืนปัญหาซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการเติบโตเป็นผู้ใหญ่

ในพล็อตส่วนความสัมพันธ์ก็เขียนได้ดีค่ะ อาจจะไม่ถึงกับมีความลึกในด้านอารมณ์มากเท่ากับเรื่อง CIM (โปรดสังเกตนะคะว่า แม็กซ์เอาเรื่องนี้ไปเปรียบเทียบกับ CIM มาก แต่มันจะทำไงได้คะ ในเมื่อ CIM เป็นหนังสือที่น่าประทับใจมากอย่างนี้) แต่ก็ถือว่า ดีมากแล้วล่ะค่ะ (คือมันลึกกว่าหนังสือหลายเล่มที่เขียนโดยคนอื่น) แต่ก็ต้องยอมรับว่า หลังจากอ่านเฉลยปริศนาในส่วนของพล็อตสืบสวนแล้ว ผิดหวังเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะเราเดาตัวคนร้ายถูกหรอกนะคะ เพียงแต่เราคิดว่า มันง่ายเกินไปหน่อย น่าจะมีอะไรลึกลับมากกว่านี้

สรุปแล้ว เป็นหนังสือที่ไม่น่าผิดหวังสำหรับแฟนผลงานของจิล ซอเรนสัน อาจจะสนุกสู้กับเรื่อง CIM ไม่ได้ แต่จะมีหนังสือสักกี่เล่มกันคะที่ดีกว่าเล่มนั้น

เรากลายเป็นแฟนตัวจริงเสียงจริงของนักเขียนคนนี้ไปแล้วล่ะค่ะ แม็กซ์ยกให้เธอเป็นนักเขียนแนวปัจจุบันที่มาแรงที่สุดตอนนี้สำหรับเราแล้วนะคะ

คะแนนที่ 70



View all my reviews