Review: Twilight Hunter

Twilight Hunter by Kait Ballenger

My rating: 3 of 5 stars



เราหยิบเล่มนี้มาอ่านแบบไม่คาดหวังอะไรมากมาย นั่นก็เพราะว่า เราคิดว่า ตัวเองถึงจุดอิ่มตัวของเรื่องแนวพารานอมอลแล้วล่ะค่ะ จะมีอะไรใหม่เสริมเพิ่มมาอีกได้ ทุกอย่างเป็นสูตรสำเร็จที่เดินตามรอยดาร์คฮันเตอร์ หรือ BDB ดังนั้นเมื่อเราพบว่า ตัวเองให้ความสนใจกับเรื่องราวในเล่มนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ และผูกพันกับตัวละครในเล่ม ก็รู้เลยว่า เล่มนี้มีบางสิ่งที่น่าสนใจ

มันไม่ใช่พล็อตเรื่องหรอกนะคะ เพราะไม่ได้มีอะไรใหม่ในนั้น เรื่องราวขององค์กรที่มีชื่อว่า Execution Underground ซึ่งจัดตั้งขึ้นเพื่อต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติ เรื่องในชุดนี้โฟกัสอยู่ที่สาขาแห่งเมืองโรเชสเตอร์ รัฐนิวยอร์ค (ที่ทำให้เรานึกถึงเมืองแคดเวลล์ รัฐนิวยอร์คอันที่เป็นที่ตั้งของกลุ่ม BDB) โดยคนในองค์กรเป็นนักล่าที่ทำงานเพื่อช่วยเหลือมนุษย์จากภัยคุกคามของเหล่าสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติ

เจซ แม็คแคนนอน เชี่ยวชาญในการล่ามนุษย์หมาป่า และตอนนี้เขากำลังล่าตัวคนร้ายที่ออกอาลวาดฆ่าหญิงสาวหลายคนอย่างโหดเหี้ยม ในคืนวันนึงขณะติดตามรอยคนร้าย เขาก็บังเอิญได้เจอกับแฟรงกี้ อมาโต หัวหน้าเผ่ามนุษย์หมาป่าประจำเมือง แต่เจซไม่รู้ความจริงข้อนั้น เขาคิดว่าเธอ (นางเอกชื่อแฟรงกี้) คือคนร้ายในตอนแรก หลังจากปะทะฝีมือกน และเขาจับกุมตัวเธอได้ แม้จะปรากฎชัดว่า แฟรงกี้ไม่ใช่คนร้าย หากแต่ตามรอยหาคนร้ายเช่นกัน เจซก็ไม่ยอมปล่อยตัวเธอไป เขาหวังจะใช้เธอเป็นกุญแจในการติดต่อกับหัวหน้าฝูงหมาป่า (เพราะเขาไม่รู้ว่า แฟรงกี้นั่นเองคือหัวหน้าฝูง)

ความยุ่งยากเพิ่มพูนขึ้น เพราะคืนนั้นเป็นวันพระจันทร์เต็มดวง และแฟรงกี้กำลังอยู่ในภาวะต้องการคู่อย่างยิ่ง

พล็อตเรื่องค่อนข้างโฉ่งฉ่างในเรื่องเพศ เหตุการณ์ประจวบเหมาะมากเกินไปหลายจุด นางเอกต้องการหมาป่าผู้ชายเพื่อมาเป็นคู่ เป็นความต้องการทางกายที่ไม่อาจห้ามอยู่ และเจซซึ่งเป็นลูกครึ่งหมาป่าพอดีก็อยู่ตรงนั้น เซ็กส์เกิดขึ้น และทำให้ทุกอย่างสับสน

เจซกลายเป็นคนทรยศต่อกลุ่ม เพราะเขาปกป้องแฟรงกี้จากพวกของตัวเอง ในขณะเดียวกันคนร้ายที่ออกล่าหญิงสาวผู้บริสุทธิ์ก็ยังคงลอยนวล

อย่างที่บอกนะคะ พล็อตไม่ได้มีอะไรใหม่เลย แต่การเขียน การเล่าเรื่อง การแนะนำตัวละคร ทำให้เรื่องนี้น่าอ่านน่าติดมาก นี่ไม่นับฉากรักที่ร้อนแรงสมกับเป็นหนังสือแนวพารานอมอล แน่นอนว่าเรื่องชุดนี้ในเวลานี้ยังไม่อาจเทียบกับหนังสือชุดแนวเดียวกันที่โด่งดังและอยู่ในใจของเราได้ (อย่าง BDB หรือ IAD) แต่อ่านเล่มนี้แล้วเรามีความหวังค่ะ เพราะมันปลุกความสนใจของเรากับแนวพารานอมอลที่มอดดับไปให้ตื่นขึ้นมาได้ (ทุกวันนี้เราอ่านชุดที่เคยอ่านอยู่ แต่หนังสือชุดใหม่ ๆ ที่ออกมา เรารู้สึกว่า ไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร)

อีกส่วนนึงที่ชอบในเล่มนี้ก็คือ คาแร็คเตอร์ของนางเอกที่ถูกกำหนดว่า เป็นหัวหน้าฝูง แม้ในเล่มนางเอกจะไม่ได้แสดงฝีมือออกมาเท่าไหร เวลาสู้ก็แพ้พระเอก แต่นั่นก็พอเข้าใจได้ แต่ในฉากที่เธอโดนสมาชิกในฝูงท้าทายความเป็นหัวหน้าและแฟรงกี้ก็จัดการอย่างทันที นั่นทำให้เรา "เชื่อ" ความเก่งกาจของเธอ

ช่วงครึ่งท้ายของเรื่องอาจจะไม่น่าสนใจเท่ากับช่วงครึ่งแรก เราเห็นว่า ตัวตนของคนร้ายมันชัดเจนมากเกินไป หรือกระทั่ง ตัวตนที่แท้จริงของพระเอกก็ดูราวกับโผล่ออกมาแบบไม่มีคำอธิบาย ทั้งชีวิตเข้าใจว่า ตัวเองเป็นมนุษย์หมาป่า แต่เอาเข้าจริงกลับไม่ใช่ เราคิดว่า มันเหลือเชื่อเกินไปหน่อย

ตอนนี้สนใจอยากอ่านเล่มสามค่ะ (เพราะตัวละครที่จะเป็นพระนางเล่มสองดูน่ารำคาญเกินไปหน่อย) โดยรวมเล่มนี้สนุกอย่างไม่คาดหวัง

คะแนนที่ 73



View all my reviews