Review: Fever

Fever by Joan Swan

My rating: 3 of 5 stars




สะดุดตากะหนังสือเรื่องนี้ก็เพราะปกค่ะ (ยอมรับตรง ๆ) ทำให้ตามลิงค์ไปจนถึงเว็บไซด์ของนักเขียน แล้วอ่านเรื่องย่อปกหลัง ก็คิดว่าน่าอ่านดี ประกอบกับเมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมา เว็บไซด์หนังสือที่อ่านประจำมีโปรโมชั่นลดราคาสิบเปอร์เซ็นต์ ซึ่งเมื่อบวกกับส่วนลดที่ให้อยู่แล้วยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ (หากเราสั่งหนังสือล่วงหน้า) ทำให้คิดว่า คุ้มที่จะลองเสี่ยง และซื้อเล่มนี้มาอ่าน ทั้งที่เรื่องนี้ออกเป็นไซด์เทรด (ซึ่งราคาแพงกว่าหนังสือไซด์ปกติพอสมควร) และเป็นงานของนักเขียนหน้าใหม่ แถมออกกะบราวา ซึ่งช่วงหลัง ๆ ทำให้เราผิดหวังไปกับงานของนักเขียนหน้าใหม่หลายคน

และก็เป็นโชคดีค่ะ ที่เรื่องนี้สนุก ถือว่าสอบผ่านเลยล่ะ แม้จะมีหลายจุดที่เราคิดว่า ไม่ลงตัว แต่หากคิดว่า นี่คืองานเขียนของนักเขียนหน้าใหม่ที่เพิ่งเขียนเป็นเล่มแรก เราว่าโอเคเลยนะคะ โอเคขนาดที่ว่า ถ้าเล่มสองไม่มีโปรโมรชั่นจากร้านหนังสือ แม็กซ์ก็เต็มใจจะจ่ายราคาเต็มซื้อมาอ่านค่ะ

Fever ของโจน สวอน

เรื่องนี้เป็นเล่มแรกในหนังสือชุด Phoenix Rising ซึ่งเป็นเรื่องราวของเหล่านักดับเพลิงกลุ่มนึงที่เข้าไปดับไฟไหม้ที่อาคารแห่งนึง แต่การกระทำที่กล้าหาญนั้นกลับทิ้งร่องรอยอะไรบางอย่างกับพวกเขา เปลี่ยนแปลงพวกเขาจนกลายเป็นคนที่มีความสามารถพิเศษ

สำหรับ ทีค ครีก (ชื่อน่าเกลียดมาก ตอนอ่านออกเสียงในใจก็สยองไป) ชีวิตของเขาเปลี่ยนแปลงไปมากที่สุด ตอนนี้เขากลายเป็นนักโทษในเรือนจำ ด้วยข้อหาวางเพลิง และฆาตกรรม คำอุทธรณ์ของเขาตกไป และนั่นหมายถึงเขาจะต้องใช้ชีวิตที่เหลือในคุก ด้วยความผิดที่ไม่ได้ก่อ สำหรับทีค ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากหนี

เขาใช้โอกาสที่ถูกส่งมาตรวจรักษาอาการป่วย (ที่แกล้งทำ) ในโรงพยาบาล ในขณะที่กำลังถูกอัลตราซาวน์โดยด็อกเตอร์อลิสสา ฟอสเตอร์ ทีคก็อาศัยโอกาสจับเธอเป็นตัวประกัน และหลบหนีออกมาพร้อมกับนักโทษอีกคน แต่การจับตัวอลิสสามาไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เขาจงใจลักพาตัวเธอมา เพื่อใช้เป็นข้อต่อรองกับ ลุค อดีตเพื่อนสนิท และพี่ชายของอดีตภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้ว ทีคหวังจะใช้อลิสสาแลกตัวกับลูกสาวของเขา ก่อนที่ทั้งคู่จะหนีไปด้วยกันที่เม็กซิโก

แต่ความผิดพลาดเริ่มต้นเลยก็คือ อลิสสาไม่ใช่คนที่ทีคคิดว่าเป็น เขาเข้าใจผิด ในวันนั้นอลิสสาเข้าเวรทำงานแทนแฟนสาวของลุค เธอไม่ใช่ผู้หญิงคนที่ทีคคิด เธอไม่มีความหมายอะไรกับลุคเลย แต่หญิงสาวก็ฉลาดพอที่จะไม่เปิดเผยความจริงข้อนี้ให้นักโทษหลบหนีคดีรับรู้หรอก

ในระหว่างการหลบหนีการตามล่า อลิสสาถูกใส่ความว่าเป็นส่วนหนึ่งของแผนการที่ช่วยให้ทีคหนี เพราะผู้คุมไม่ต้องพูดความจริงว่า เป็นความผิดของพวกเขา ในเวลาเดียวกันนักโทษอีกคนที่หนีไปด้วยกันก็เริ่มคุกคามเธอ และนั่นทำให้ทีคออกมาปกป้องเธอ เพราะแม้จะใช้ชีวิตหลายปีกับพวกเดนสังคม แต่เขาก็ยังคงรักษาความดีงามภายในเอาไว้ได้ เขาทนไม่ได้ที่เห็นผู้หญิง แม้จะเป็นคนที่เขาคิดว่าเป็นแฟนสาวของเพื่อนที่ทรยศ ถูกทำร้าย

การหลบหนีไปด้วยกันเริ่มทำให้ทั้งสองใกล้ชิดกันมากขึ้น ในเวลาเดียวกันกลุ่มคนลึกลับก็ออกตามล่าทีค เพราะรู้แล้วว่า แผนการที่ทำให้ทีคเข้าไปอยู่ในคุกเพื่อยุติความพยายามสืบสวนความจริงที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์ไฟไหม้เมื่อหลายปีก่อนเริ่มไม่เป็นผล และเห็นความจำเป็นที่จะต้องกำจัดทีคให้พ้นทางอย่างจริง ๆ จังเสียที

ก่อนที่เราจะอ่านหนังสือเรื่องนี้ มีหลายเว็บไซด์ที่รีวิวเรื่องนี้ในทางลบ โดยยกประเด็นเรื่องการเหยียดหยามทางสีผิวขึ้นมา ซึ่งนางเอกของเรื่องเป็นลูกครึ่งเอเชีย-อเมริกัน แล้วคาแร็คเตอร์คนนึง (ซึ่งเป็นคนเลว) ได้กล่าวคำดูหมิ่นนางเอกอย่างรุนแรงถึงเชื้อชาติของเธอ นักวิจารณ์หลายคนไม่ชอบอย่างรุนแรง และเกลียดหนังสือเล่มนี้มาก ๆ

แต่สำหรับเรา บอกตามตรงค่ะว่า ไม่ค่อยเข้าใจปัญหาที่พวกเขาพูดถึงนัก ทั้งที่จริง ๆ ในฐานะคนที่มีเชื้อสายเอเชียเต็มร้อย เราน่าจะรู้สึกมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ระหว่างที่อ่านเราเข้าใจว่าเป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง คาแร็คเตอร์ที่เอ่ยคำเหยียดหยามก็เป็นคนเลว เป็นนักโทษก่อคดี แล้วจะให้คนแต่งเขียนว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษที่พูดเพราะ และไม่มีอคติต่อชนชาติอื่นเลยหรือยังไง ไม่เข้าใจว่า พวกนั้นต้องการให้คนแต่งเขียนถึงคาแร็คเตอร์นี้ออกมายังไง หรือต้องการให้ตัวละครทุกตัวในเรื่องเป็นคนดี มีความคิด ไม่มีความลำเอียง หรืออคติต่อเชื้อชาติเลยเหรอ แล้วนั่นมันจะเป็นนิยายชนิดไหนกันแน่

บางทีเราก็งงก็เสียงวิจารณ์จริ ๆ ค่ะ

เอาเป็นว่า เราเตือนก่อนแล้วกันว่า ในเรื่องมีการแสดงออกที่ดูถูกทางเชื้อชาติโดยตัวละครตัวนึง ซึ่งไม่ใช่พระเอก หรือคนที่ถูกจัดว่า เป็น "ฝ่ายดี" ในเรื่อง

เราชอบเรื่องนี้ เพราะเรารู้สึกว่า ปฏิกริยาระหว่างอลิสสา และทีคสมจริงสมจังมาก นางเอกไม่ได้หลงเสน่ห์นักโทษหนีคดีในเพียงวันสองวัน มีความพยายามหนี และขัดขืน ต่อสู้กันอยู่พอสมควร และเรื่องราวก็ทำให้อลิสสาเริ่มมองเห็นว่า มันน่าจะมีอะไรมากกว่าในเรื่องราวการรับผิดของทีค ทำให้เธอมองเห็นชายคนที่อยู่ภายในรูปลักษณ์ที่น่ากลัว (เพื่อเอาตัวรอดในคุก ทีคมีรอยสักที่แสดงความชื่นชมบูชาลัทธินาซี)

ส่วนที่อ่อนที่สุดในชุดก็คงจะเป็นประเด็นเรื่องพารานอมอล เราคิดว่า ไม่จำเป็นเลยด้วยซ้ำที่จะต้องมีเรื่องส่วนนี้เข้ามาในเนื้อเรื่อง เพราะ "พลัง" ที่ทีคมี ก็ไม่ได้เป็นประเด็นอะไรในเล่ม อ่านแล้วรู้สึกเหมือนถูกเติมเข้ามาซะอย่างนั้น และเมื่อเราอ่านบทสัมภาษณ์ของคนแต่ง เราก็ค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นอย่างที่เราคิดค่ะ

เพราะโจน สวอนให้สัมภาษณ์ว่า เธอพยายามขายหนังสือเรื่องนี้หลายครั้ง แต่ได้รับคำปฏิเสธมาตลอด จนกระทั่งได้รับคำแนะนำจากเพื่อนนักเขียนคนนึง ที่บอกว่า การเขียนของโจนไม่ใช่ปัญหาหรอกนะ แต่เป็นที่ตลาดต่างหาก ในยุคที่นิยมเรื่องแนวพารานอมอล ในขณะที่แนวโรแมนติคสืบสวนกลับไม่ค่อยได้รับความสนใจ โอกาสที่สำนักพิมพ์จะมาเสี่ยงกับนักเขียนหน้าใหม่ในแนวที่กำลังอยู่ในช่วงขาลงของตลาดจึงมีไม่มากนัก ดังนั้นโจนจึงตัดสินใจดัดแปลงเนื้อเรื่องบางส่วน เพิ่มเติมความเป็นพารานอมอลเข้าไปในเนื้อเรื่อง และก็จริงอย่างคำแนะนำ เพราะเธอขายหนังสือชุดนี้ได้ในที่สุด

อย่างไรก็ตาม เราก็รู้สึกนะคะว่า ส่วนที่เป็นพารานอมอลมันไม่ค่อยมีความจำเป็น หรือสำคัญกะเนื้อเรื่องเท่าไหร

บทสรุปปิดท้ายเรื่อง ง่ายไปนิดนึงนะคะ ทุกอย่างลงตัว และไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ สำหรับสิ่งที่ทีคต้องเผชิญหน้ามาตลอด ปัญหาที่อยู่ตรงหน้า มันแก้เร็ว และง่ายเกินไป แต่ก็พอเข้าใจนะคะ เพราะถ้าเขียนให้เป็นไปตามกระบวนการที่แท้จริง (ทางกฎหมาย) เรื่องมันคงน่าเบื่อมากกว่าน่าอ่านค่ะ

อีกประเด็นนึงที่เราไม่แน่ใจว่า เป็นข้อดีหรือข้อเสียนะคะ ก็คือตัวละครรอง เราไม่ได้หมายถึงคนที่จะเป็นพระเอกเล่มต่อไปในชุดด้วยค่ะ หากแต่เป็นพี่ชาย (หรือน้องชาย) ของอลิสสา ขอบอกว่า เท่ห์ได้ใจมาก สุดยอดที่สุดแล้ว อ่านไปเกือบลืมไปเลยว่า ใครเป็นพระเอก เพราะทั้งเรื่องทีคหนีแล้วก็หนี ในขณะที่คนซึ่งจัดการทุกอย่างกลับเป็นพี่ชายของนางเอก เรียกว่าออกโรงมาขโมยซีนมาก (สำหรับคนอ่านที่ชอบผู้ชายที่สมองของเขามากกว่ารูปลักษณ์ภายนอกนะคะ เพราะเขาไม่ได้กล้ามเป็นมัด ๆ สูงเข้มแต่อย่างใด เพียงแค่ฉลาด เก่ง และรู้วิธีเล่นเกมการเมือง)

โดยรวมเป็นหนังสือที่เราไม่ผิดหวังเลยนะคะ อาจจะไม่ดีพร้อมสมบูรณ์แบบ แต่ก็ให้อภัยได้ เมื่อคิดว่า เป็นงานเล่มแรกของนักเขียนหน้าใหม่ ที่แน่ ๆ ก็คือ เราติดตามอ่านเล่มต่อไปในชุดของเธอแน่นอนค่ะ (แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องของพี่ชายของอลิสสาคนที่เรากรี๊ดสลบมาก ๆ ก็ตาม)

คะแนนที่ 73




View all my reviews