แม็กซ์ปีนี้เป็นปีที่แม็กซ์กะโลล่า ลีย์คลิ็กกันอย่างรุนแรง เพราะหลังจากอ่านหนังสือของเธอมานานหลายปี ก็เพิ่งจะมีปีนี้แหละที่แม็กซ์รู้สึกว่า อ่านอะไรที่เธอเขียนออกมาก็ดูดีดูสนุกไปซะหมด ทั้งที่แต่ก่อนจะรู้สึกขาดโน่นขาดนี่ไม่มากก็น้อย
เริ่มตั้งแต่ต้นปีที่ปิ๊งอย่างจัง โดนใจเต็ม ๆ ไปกับเรื่อง Killer Secrets ที่ตอนนี้แม็กซ์ยังคิดว่าเป็นแนว Romantic Suspenses ที่ดีที่สุดแห่งปีอยู่นะคะ ส่วนหนังสือในชุด Breed ที่เป็นแนวพารานอมอลเรื่อง Dawn's Awakening แม้จะสนุกสู้ Tanner's Scheme ไม่ได้ แต่ก็ไม่เลวร้ายเลย แล้วก็มาถึงเรื่องนี้
Nauti Dreams ของโลล่า ลีย์
เล่มนี้จ่าหัวว่าเป็น Erotic Romance แต่แม็กซ์บอกตามตรงนะคะว่าไม่รู้สึกว่ามันจะอีโรอะไรมากมาย (เซ็กส์น่ะใช่ แต่ความรู้สึกมันไม่ได้เน้นอีโรหรอกค่ะ) ก็เลยจัดหมวดเล่มนี้ให้เป็นแนวปัจจุับันธรรมดา ทั้งที่สองเล่มก่อนหน้าเล่มนี้ในชุด จะเป็นแนว ER (ที่มาจาก Erotic Romance นะคะ ไม่ใช่ห้องฉุกเฉิน) ก็ตาม
ในฐานะเล่มสามในชุด แม็กซ์ขอบอกว่า ไม่จำเป็นต้องอ่านสองเล่มแรกก็ได้ แม้่ว่าพล็อตในเล่มนี้จะต่อเนื่องมากจากเล่มสอง แต่แม็กซ์ว่า การอ่านเ่ล่มสองจะทำให้เกิดอาการ "กระโดด" ในเนื้อหาอย่างยิ่ง
เพราะแนทเช่ส์พระเอกของเล่มนี้ไม่ใช่คนคนเดียวกับที่ปรากฎตัวในสองเล่ม แรก ไ่ม่ใช่ว่าเขาถูกมนุษย์ต่างดาวไฮแจ๊คร่างไปหรอกนะคะ แต่เป็นเพราะแม็กซ์รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวตนของเขาอย่างมาก มากเกินไปด้วยซ้ำ
ขอพูดถึงสองเล่มแรกในชุดนิดนึงก่อน (Nauti Boys กับ Nauti Nights) แม็กซ์ให้ความเห็นแก่ทุกคนที่ถามเราว่า น่าอ่านไหม เราก็จะบอกว่า ถ้าจะอ่านเอาเซ็กส์ก็อ่านได้นะ แต่ถ้าอ่านเอาพล็อตก็เสียใจด้วย นั่นเป็นความรู้สึกของแม็กซ์จริง ๆ เพราะคิดว่าพล็อตเรื่องมันเปิดทางให้เป็นเรื่องเซ็กส์ไปทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการที่พระเอกปกป้องนางเอกด้วยการเอาตัวไปทำให้เสียชื่อเสียง ด้วยการ.... (คิดเอาเอง หนังสือแนวอีโรติคน่ะ มันก็ทำได้ไม่กีอย่างหรอก) ในเรื่อง Nauti Boys หรือการที่พระเอกแบล็กเมลล์นางเอกให้ยอมมีอะไรด้วยใน Nauti Nights ซึ่งไม่ได้ช่วยส่ง หรือเสริมอะไรในพล็อตเรื่องเลย การแยกกันขาดระหว่างพล็อตและเซ็กส์เป็นปัญหาใหญ่ที่สุดที่แม็กซ์มีกับสอง เล่มแรก
และน่ายินดีว่า ปัญหานั้นไม่เกิดในเล่มนี้
ในฐานะญาติคนสุดท้ายที่เป็นโสด แนทเช่ส์ แม็คเคย์มีปัญหาในการปรับตัวกับการที่ญาติสนิท (ผู้ชาย) ของเขาทั้งสองคนมีเมีย และรักเมียอย่างมาก เพราะนั่นยิ่งทำให้ความเปล่าเปลี่ยวในวิญญาณของเขาเด่นชัดยิ่งขึ้น สำหรับชายที่เป็นมือสังหารเอกแห่งกองทัพ จิตวิญญาณของเขาถูกรบกวนมากพอแล้ว เขาตัดขาดจากโลกมากขึ้น มากจนทำให้บรรดาญาติ ๆ (ก็พระเอกในสองเล่มก่อนหน้านั่นแหละ) เริ่มเป็นห่วง
แต่การมาถึงของชา่น่า เดน สายลับแห่งกระทรวงความมั่นคงภายใน (Department of Homeland Security) ก็เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
สำหรับคนที่อ่าน Nauti Nights ก็จะรู้ว่า ชาน่า เดนเป็นตัวละครที่ออกมามีบทในเล่มนั้นมาก่อน เผชิญหน้ากับแนทเช่ส์สองสามครั้ง แต่สิ่งที่ไม่รู้ก็คือ ชาน่าและแนทเช่ส์รู้จักกันย้อนไปนานกว่านั้น เพราะเมื่อห้าปีก่อนแนทเช่ส์เป็นคนช่วยชีวิตชาน่าออกจากผู้ก่อการร้ายที่ ลักพาตัวเธอไปในอิรัค ความผูกพันของทั้งสองก่อนตัวขึ้น และเปลี่ยนแปลงแนทเช่ส์ แต่ทั้งคู่ยังไม่พร้อมที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน จนกระทั่งการกลับมาของชาน่าในภารกิจในเรื่อง Nauti Nights แต่แนทเช่ส์ก็ยังปล่อยเธอไปหลังภารกิจนั้นจบลง เพราะรู้สึกว่าเธอก็ยังไม่พร้อม
แต่ครั้งนี้ หนึ่งปีหลังจากเรื่อง Nauti Nights และห้าปีหลังได้พบกันครั้งแรก ชาน่ากลับมาเพื่อทำภารกิจอันสืบเนื่องจากงานใน Nauti Nights นั่นก็คือ การตามหาคนที่อยู่เบื้องหลังการขโมยขีปนาวุธ และแนทเช่ส์ก็รู้ว่า ครั้งนี้จะไม่มีวันปล่อยเธอไป
อย่างที่บอกค่ะ หลังจากอ่านมาสองเล่ม แม็กซ์รู้สึกว่าแนทเช่ส์ไม่ใช่ผู้ชายคนเดิมที่เราสัมผัสในสองเล่มก่อนหน้า ซึ่งนั่นจะว่าเป็นข้อดีก็ใช่นะคะ เพราะแม็กซ์ไม่ชอบแนทเช่ส์ที่ออกในสองเล่มแรกเลย ถึงกระนั้นความเปลี่ยนแปลงก็ไม่ไดมากขนาดเปลี่ยนเขาไปเป็นคนละคนหรอกนะ โลล่าพยายามอธิบายความเปลี่ยนแปลงนั้นทุกอย่าง (และแม็กซ์ของยกย่องในความพยายาม) ให้เหตุผลทุกอย่างว่าทำไมในสองเล่มก่อนหน้าเราเห็นพฤติกรรมแนทเช่ส์เป็น อย่างนี้ แล้วในเล่มนี้กลับแตกต่าง เพียงแต่ในบางเหตุผลแม็กซ์ไม่รู้สึกว่าน่าเชื่อนัก
แต่ไม่นับเรื่องความต่อเนื่อง แนทเช่ส์เป็นหนึ่งพระเอกที่แม็กซ์ชอบ เขาลึุกซึ้งและรู้ใจตัวเอง เขารู้ว่าเวลาไหนคือโอกาสที่จะไขว่คว้าหญิงสาวที่เขาต้องการมาตลอดชีวิต และเมื่อมันมาถึง เขาก็คว้ามันเต็มสองมือ และไม่มีวันปล่อยชาน่าให้หลุดมือไป
พระเอกไม่ถึงกับออกแนวอัลฟ่าจนน่ารำคาญ อันที่จริงเขายอมรับชาน่าอย่างที่เธอเป็นได้ สายลับผู้เข้มแข็ง และทำทุกอย่างเพื่อหน้าที่ แนทเช่ส์ตัดสินใจว่าถ้าเธอไม่ใช่สายลับคนนั้น เธอก็จะไม่ใช่เธอ และเขาก็คงจะไม่มีรักผู้หญิงคนนั้นได้ ดังนั้นแม้จะทำให้เขาหวาดกลัวกับการที่ต้องเห็นเธอออกไปปฏิบัติงานเพียงใด เขาก็ปล่อยเธอไป สิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็คือ การคุ้มครองเธออยู่ห่าง ๆ
ขอแนะนำอีกอย่าง ถ้าคิดจะอ่านเล่มนี้โดยไม่สนใจพล็อตเรื่อง ขอร้องว่าอย่าอ่านพล็อตเรื่องทีปกหลัง เพราะมันสปอยล์โคตร ๆ แม็กซ์อ่านไป เลยทำให้รู้ตั้งแต่ต้นเลยว่าตัวร้ายเป็นใคร โดยไม่ต้องเดา (คนเขียนปกหลังทำงานได้ห่วยมาก)
แม้จะมีพล็อตเรื่องเป็นการตามหาตัวคนร้ายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังการขโมย ขีปนาวุธ แต่มันไม่ใช่ประเด็นหลัก เรื่องนี้เน้นความสัมพันธ์อันซับซ้อนของแนทเช่ส์และชาน่ามากกว่าค่ะ
ชอบตอนท้ายเรื่องเมื่อชาน่าสั่งให้กองหนุนอยู่ห่าง ๆ ปล่อยให้แนทเช่ส์จัดการคนร้ายตามลำพัง เธอเชื่อใจเขามากพอว่าเขาจะไม่ฆ่าคนร้าย (ทั้งที่มีเหตุผลที่จะต้องทำ) ชอบการไว้ใจของคนทั้งสองค่ะ
คะแนนที่ 77
No comments:
Post a Comment