Review: Bonds of Justice

Bonds of Justice by Nalini Singh

My rating: 4 of 5 stars



เราดองเรื่องนี้อย่างไม่มีสาเหตุนะคะ จู่ ๆ ก็มีความรู้สึกว่า อยากจะเก็บงานของนลินี ซิงห์เอาไว้ ซึ่งเป็นเรื่องน่าแปลก เพราะนี่เป็นหนังสือชุดแนวพารานอมอลที่เราชอบมากที่สุดชุดนึง แต่เราก็อดทนได้ถึงสามปี และเหตุผลเดียวที่หยิบมาอ่านก็เพราะเล่มล่าสุดเรื่อง Heart of Obsidian

การกลับมาอ่านงานของเธออีกครั้งหลังจากดองมานานก็พิสูจน์ว่า ความคิดของเราไม่ผิด นลินี ซิงห์เป็นนักเขียนที่มีความสามารถ และเก่งจริง ๆ นาทีนี้เรายกให้เธอเป็นเบอร์หนึ่งในการเขียนเรื่องแนวพานานอมอลเลยนะคะ ทั้งในเรื่องของพล็อต (ที่สุดยอด) และคาแร็คเตอร์ โดยเฉพาะเรื่องนี้เธอพิสูจน์ฝีมือจริง ๆ

ทั้งแม็กซ์ และโซเฟียไม่ใช่ตัวละครที่มีบทบาทโดดเด่นในเล่มก่อนหน้า ต้องถือว่า ไม่ใช่เรื่องราวที่คนอ่านรอคอย นี่อาจจะเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เรารู้สึกว่า ไม่ต้องรีบอ่าน เพราะเราไม่รู้จักโซเฟีย (เธอเป็นคาแร็คเตอร์หน้าใหม่) และแม็กซ์ที่แม้จะมีบทบาทในเล่มก่อนหน้า แต่เราก็แทบจำไม่ได้ แต่หลังจากอ่านเล่มนี้ เรากลับรู้สึกผูกพันกับตัวละครทั้งคู่ รักใคร่ใยดีพวกเขาราวกับเป็นพี่น้อง

เราไม่แน่ใจว่า คนที่เริ่มต้นอ่านที่เล่มนี้จะตามรายละเอียดได้ครบไหมนะคะ ดังนั้นการเขียนรีวิวจึงเป็นการเขียนแบบสปอยล์เล่มก่อนหน้า และตั้งอยู่บนสันนิษฐานว่า คนที่อ่านรู้เรื่องแบ็คกราวด์ของหนังสือชุดนี้แล้ว

โซเฟีย รุสโซเป็นชาวไซที่มีความสามารถพิเศษในการมองเห็น "ความทรงจำ" และนั่นทำให้เธอเป็นตัวเลือกอย่างดีในการทำงานด้านการพิทักษ์ความยุติธรรม เพราะเธอสามารถมองเห็นลึกเข้าไปในความคิดของอาชญากร เห็นสิ่งที่พวกเขากระทำ จากนั้นคำให้การของเธอก็จะถูกใช้ในศาลเพื่อเอาผิดคนเหล่านั้น แต่ทั้งหมดนั่นก็แลกกับชีวิตทั้งชีวิตของเธอ เพราะทุกคนรู้ดีอยู่ว่า ชาวไซที่มีความสามารถแบบนี้จะมีอายุไม่ยืนยาว ภาพและความทรงจำที่พวกเขาและเธอได้เห็นในสมองของอาชญากร มันมากเกินไป มันกัดกร่อนพวกเขา และทำลายพวกเขาอย่างช้า ๆ

และทุกอย่างกำลังจะจบลงสำหรับโซเฟีย เธอรู้ว่า เวลาของตัวเองกำลังเหลือไม่มาก

แต่เมื่อถูกเรียกตัวไปสืบสวนคดีพิเศษที่มอบหมายโดยสภาชิกสภาชาวไซอย่างนิกิต้า ดันแคน โซเฟียก็มีโอกาสได้ใช้ชีวิตอีกครั้ง ชีวิตที่เธอไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาส เพราะเธอต้องทำงานร่วมกับนักสืบแม็กซ์ แชนนอน ชายที่เธอมีโอกาสพบในคดีก่อนหน้า ชายคนที่มีอะไรบางอย่างสามารถเจาะเกราะแห่งความเย็นชาของชาวไซที่เธอเป็นได้

หลังจากหลายเล่มที่เขียนเรื่องที่พระเอกเป็นผู้มีพลังพิเศา ไม่ใช่ชาวไซ ก็เป็นเชนจิ้งค์ ในที่สุดเล่มนี้ก็เจอพระเอกที่เป็นคนธรรมดากันบ้าง และแม็กซ์ก็ไม่ทำให้ผิดหวังเลยนะคะ

แม็กซ์และโซเฟียเป็นตัวละครที่ค่อนข้างใหม่ในชุด และไม่มีภูมิหลังที่คนอ่านคุ้นเคยมาจากเล่มก่อนหน้า ดังนั้นเราแปลกใจตัวเองมาก ๆ เลยนะคะที่เกิดความรู้สึกผูกพันกับพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว ต้องยกความดีให้กับคนแต่งที่ทำให้เรารู้สึกเข้าถึง และเข้าใจความคิดของทั้งสอง โซเฟียที่เย็นชาจากการถูกฝึก และความจำเป็น เริ่มรู้สึกมากขึ้น ในขณะเดียวกันเวลาที่เธอรู้ว่า ตัวเองเหลือน้อยลงทุกทีก็บีบคั้นความรู้สึกของคนอ่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อปรากฎชัดเจนว่า เธอไม่ได้มีทางเลือกอย่างนางเอกคนอื่น ๆ ที่เป็นชาวไซในเล่มก่อนหน้า (ที่สามารถออกจากไซเน็ตได้ เราอ่านความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่พัฒนาขึ้นอย่างช้า ๆ แม็กซ์ผู้ซึ่งไม่ยอมรับคำปฏิเสธเป็นผู้ชายที่เหมาะสมกับโซเฟีย

ที่แถมมากกว่าเล่มอื่นก็คือ เล่มนี้มีพล็อตสืบสวนเล็ก ๆ ที่ทั้งโซเฟีย และแม็กซ์ต้องทำงานร่วมกันในการหาตัวผู้ทรยศนิกิต้า นอกจากนี้ในเล่มนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เรารู้สึก "เป็นมิตร" มากขึ้นกับนิกิต้า (ซึ่งเป็นแม่ของซาชา นางเอกเล่มแรก Slave to Sensation) โดยเฉพาะฉากช่วงท้ายเรื่องซึ่งได้ใจ และชัดเจน ชนิดที่ไม่ต้องบรรยายอะไรให้มากมาย เราก็รู้ว่า แท้จริงแล้วนิกิต้าคิดอย่างไรกับลูกสาว

ยอมรับนะคะว่า เราคิดว่า ความสัมพันธ์ระหว่างชาซาและนิกิต้าน่าจะมีอะไรมากกว่าที่เห็น แต่ไม่คิดว่า นิกิต้าจะรู้สึกได้ลึกซึ้งขนาดนี้ แต่ดูแล้วสมเหตุสมผล และเข้ากับเรื่องที่วางเอาไว้ตั้งแต่เล่มก่อนหน้า

จุดเดียวที่อาจจะเรียกว่าเป็นข้อเสีย แต่จริง ๆ เราก็ไม่คิดแบบนั้นหรอกค่ะ คือ พล็อตเรื่องในภาพรวมดูแล้วค่อนข้างออกห่างจากตัวละครเอกในเรื่อง เพราะความจริงก็คือ แม็กซ์และโซเฟียเป็นเบี้ยที่เล็กมาก ๆ ในกระดานหมากแห่งการชิงอำนาจของไซ แต่ต้องถือว่า พล็อตใหญ่ของชุดเดินหน้าไปเยอะมากในเล่มนี้ และสำหรับเราไปได้ไกลกว่าที่คิดเอาไว้ (เรายังคิดว่า ยังไงก็ต้องใช้เวลาอีกหลายเล่มกว่าจะมาถึงจุดที่สภาไซแตก และแบ่งเป็นสองขั้วชัดเจน

ตอนจบเรารู้สึกเหมือนเรื่อง Blaze of Memory ค่ะ คือง่ายไปหน่อยในการแก้ปัญหา แต่จากเหตุผลที่อธิบายในเรื่องก็ดูลงตัวเหมาะสม ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่า คิดขึ้นมาใหม่เพื่อทำให้นางเอกรอด

ประเด็นที่คาใจในเล่มนี้ก็คือ ริเวอร์ มีความรู้สึกว่า เขาจะต้องมีบทบาทสำคัญในเล่มต่อไปแน่ ๆ

สรุปแล้วเรื่องนี้สนุกกว่าที่คิดมาก ๆ ไม่ได้คาดหวังว่า เรื่องที่เล่าถึงตัวละครที่เราไม่ได้รู้จัก จะทำให้เรา "อิน" เข้าไปกับเรื่องได้มากขนาดนี้

คะแนนที่ 80

ป.ล. อันนี้เป็นบันทึกส่วนตัวของเราเอง เพราะสิ่งที่เราสนใจมากที่สุดในชุดนี้มีอยู่สองประเด็น

เคเล็บ: เล่มนี้ออกมามีบทเยอะมาก และเท่ห์มาก ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้เรื่องของเขา ในเล่มนี้บอกใบ้เหมือนกับว่า เขากำลังตามหาบางสิ่ง และในที่สุดก็ได้เงื่อนงำของมัน
โกสต์: เล่มนี้เงียบและไม่มีบทบาทเอาเสียเลย

และเรายังรู้สึกว่า ทั้งสองประเด็นที่เราติดตาม ในที่สุดแล้วจะกลายเป็นประเด็นเดียวกันในที่สุด



View all my reviews