Review: Bastian's Storm

Bastian's Storm by Shay Savage

My rating: 2 of 5 stars



หลังจากบ่นว่า เล่มแรกในชุดเรื่อย ๆ เอื่อย ๆ จนน่าเบื่อ (มาก ๆ ในครึ่งหลังของเล่ม) เล่มนี้ก็เลยเป็นหนังสือแนวบู๊แอ๊คชั่น เสียจนในส่วนของโรแมนซ์ดูอ่อนด้อยไป แต่เราก็คิดว่า คนแต่งคงไม่ได้ตั้งใจให้เล่มนี้เป็นแนวโรแมนซ์เต็มตัวอยู่แล้ว จึงไม่ได้ถือว่าเป็นข้อเสียหรอกนะคะ

หลังจากกลับคืนสู่โลกศิวิไลซ์ (เมื่อเรือแตกแล้วไปติดเกาะกันสองคนในเรื่อง Surviving Raine) บาสเตียนและเรนน์ก็เริ่มต้นการใช้ชีวิตด้วยกัน ไม่ได้อย่างผาสุขมากนัก เพราะไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนที่เพิ่งเลิกเหล้า และมีอดีตอันเลวร้ายอย่างบาสเตียนที่จะปรับตัวให้เข้ากับชีวิตของนักศึกษามหาวิทยาลัยที่มองโลกสวยอย่างเรนน์ได้ ทุกอย่างจึงเป็นการฝืนความรู้สึกตัวเอง เพราะแม้จะแน่ใจว่า ตัวเองรักเรนน์ และไม่อาจขาดเธอได้ แต่โลกที่เธออาศัยอยู่ มันช่างแตกต่าง และห่างไกลจากสิ่งที่เขาคุ้นเคย

เรื่องยิ่งยุ่งมากขึ้นไปอีก เมื่อคนจากอดีตเดินกลับเข้ามาในชีวิต พร้อมทั้งข้อเสนอที่เขาไม่อาจตอบปฏิเสธได้ ให้กลับไปสู่โลกเดิมที่บาสเตียนวิ่งหนีออกมา การกลับไปที่ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

เรารู้สึกว่า เล่มนี้บาสเตียนกลายเป็นคาแร็คเตอร์ที่น่ารำคาญมาก ๆ จริง ๆ ว่าไป เขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงจากเล่มแรกหรอกนะคะ แต่เรารู้สึกว่า ด้วยสถานการณ์ที่เปลี่ยน และเราอาจจะยึดติดกับคอนเซ็ปต์ของโรแมนซ์ที่ว่า ความรักเยียวยาได้ทุกอย่าง เรารู้สึกว่า ตอนต้นเรื่องเขากลายเป็นคนขี้บ่น และไม่ปรับตัวมาก ๆ ซึ่งถ้าว่ากันตามจริง เราว่าเรื่องก็เขียนได้ตามความเป็นจริงนะคะ เพราะเรื่องนี้เปิดเรื่องต่อเนื่องกับตอนจบของ Surviving Raine ทันที บาสเตียนที่ตอนท้ายเรื่องในเล่มแรกมีปัญหาในการปรับตัวเข้าสังคม มาเล่มนี้ตอนต้นเรื่องก็ย่อมจะยังมีปัญหานั้นอยู่ ไม่สำคัญว่า เขาจะยอมรับความรู้สึกที่มีต่อเรนน์หรือไม่ก็ตาม แต่แม้จะเข้าใจที่มาที่ไปของตัวละคร (ว่าทำไมถึงได้นิสัยอย่างนั้น) เราก็อดรำคาญไม่ได้ค่ะ และรู้สึกว่า เรนน์ต้องเป็นแม่พระมาก ๆ จึงได้ทนกับพฤติกรรมของบาสเตียนขนาดนี้

และนั่นนำมาสู่คาแร็คเตอร์ของเรนน์ เมื่อเปรียบเทียบเธอกับลีอา (ซึ่งเป็นนางเอกในชุดเอแวน อาร์เดน) เราชอบเธอมากกว่า และคิดว่า มีความสมจริงมากกว่า กระนั้นก็อดไม่ได้นะคะว่า คนแต่งเขียนตัวละครผู้ชายอย่างสมจริง คือมีข้อผิดพลาด มีรอยแผล แต่เธอเขียนคาแร็คเตอร์นางเอกแบบสมบูรณ์แบบ ในแง่ที่ว่า พวกเธอช่างอดทนมาก ๆ แต่ถ้าไม่อดทน ความสัมพันธ์ก็คงต้องจบไปแล้ว โดยเฉพาะเมื่อบาสเตียนเป็นคนอย่างที่เขาเป็น

ทั้งหมดนั่นทำให้ในแง่ของโรแมนซ์ไม่มีความน่าสนใจเอาเสียเลย เพราะบาสเตียนทำตัวแย่ ๆ ส่วนเรนน์ก็รับบทแฟนคนดีที่ยอมรับเขาได้แบบที่เขาเป็น ซึ่งก็ดีนะคะ เพราะเธอเข้าสู่ความสัมพันธ์โดยรู้แล้วว่า เขาเป็นคนยังไง คือถ้ามาบ่น หรือเรียกร้องให้บาสเตียนเปลี่ยน เราอาจจะหมั่นไส้เธอขึ้นมาแทน แต่มันทำให้เรื่องส่วนโรแมนซ์หยุดนิ่ง ไม่มีพัฒนาการเลยแม้แต่นิดเดียว แต่นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่คนแต่งต้องการก็ได้ เพราะสิ่งที่ผลักดันหนังสือเล่มนี้ คือส่วนบู๊แอ็คชั่น

เราคิดว่า คนแต่งเขียนฉากต่อสู้ได้ดี โดยเฉพาะช่วงท้ายเรื่อง อ่านสนุกค่ะ ปัญหาก็คือ เราต้องการความซับซ้อนมากกว่านี้ เราชอบอ่านหนังสือบู๊นะคะ แต่มันไม่ใช่แค่ฉากต่อสู้ ต้องเป็นที่พล็อตเรื่องด้วย เรารู้สึกว่า หนังสือเล่มนี้มันตรงไปตรงมาเกินไป กระทั่งตัวละครอย่างบาสเตียนก็ไม่ได้น่าสนใจพอที่จะทำให้เราอ่านเรื่องเขาได้ โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบเขากับเอแวน อาร์เดน (ซึ่งเป็นพระเอกหนังสืออีกชุดนึงของคนแต่งคนเดียวกัน) ซึ่งมีความสำคัญกับพล็อตของเล่มนี้ไม่น้อย

บอกตามตรงว่า หลังจากเราอ่านเรื่องของเอแวนมาแล้ว เราพบว่าเขามีความลึกที่น่าสนใจมากกว่า และในเล่มนี้เขาก็ขโมยซีนแบบกินขาด ซึ่งไม่ใช่เรื่องดีเลยที่เกิดขึ้นกับ "พระเอก" ของเรื่อง เพราะมันจะดีได้ยังไงคะ ในเมื่อเราควรจะแคร์ความเป็นไปของบาสเตียน แต่สิ่งเดียวที่อยู่ในความคิดของเราหลังจากอ่านเล่มนี้จบไปก็คือ เราอยากอ่านเรื่องของเอแวนต่อ




View all my reviews