Review: Divine Misdemeanors

Divine Misdemeanors by Laurell K. Hamilton

My rating: 3 of 5 stars



หนังสือชุดนี้ถือเป็นหนึ่งในหนังสือที่เรากรี๊ดสลบทีเดียว เคยมีช่วงเวลานึงที่เราคลั่งไคล้มันมากขนาดลงทุนซื้อปกแข็งมาอ่าน และถึงกับนั่งนับวันรอเวลาหนังสือออกขาย แต่อาจจะเป็นเพราะบทสรุปในเรื่อง Swallowing Darkness ที่ค่อนข้างลงตัวไปแล้วในระดับนึง ทำให้เรื่องราวเล่มต่อมาดูด้อยความสำคัญลงไป ใครล่ะจะสนใจอ่านเทพนิยายหลังจากที่มันจบลงไปแล้ว มันจะมีอะไรให้น่าสนใจอีกล่ะ


หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มที่แปดในชุดเมอรี เจนทรี เจ้าหญิงแห่งภูติองค์สุดท้าย คนที่ตัดสินใจเดินออกจากราชบัลลังค์เพื่อแลกกับชีวิตของชายผู้เป็นที่รัก

เมอรีตัดสินใจถอนตัวออกจากสิทธิที่เธอได้รับจากเทพเจ้า สิทธิที่กำหนดให้เธอเป็นราชินีแห่งบัลลังค์ภูติของราชสำนักอันซีลี เพื่อที่จะกลับไปใช้ชีวิตเป็นนักสืบเอกชนธรรมดาในเมืองแห่งเทพเจ้า หรือที่เรียกกันว่า ลอสแองเจลิส

มันเป็นชีวิตที่ต้องดำเนินไปหลังจากเทพนิยายจบลง เมอรีกลับมาทำงานที่เธอถนัด แม้จะตั้งครรภ์ได้หลายเดือน แต่บางสิ่งก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป เธอยังคงตกเป็นเป้าหมายของการลอบสังหาร จากคนที่ไม่เชื่อว่า เมอรีจะเดินออกจากอำนาจได้จริง ในขณะเดียวกันเธอก็ต้องรับมือกับการตกเป็นเป้าหมายของบรรดาช่างภาพ และนักข่าวที่ต้องการเรื่องราวเกี่ยวกับเจ้าหญิงแห่งภูติ

คดีที่เมอรีได้รับเชิญจากกรมตำรวจแห่งลอสแองเจลิสให้ไปให้คำปรึกษา เป็นคดีฆาตกรรมหมู่เหล่าภูติร่างจิ๋ว ภาพความตายอันน่าสพึงกลัว ที่ถูกจัดฉากให้เหมือนกันภาพในนิทานก่อนนอนเป็นสิ่งที่น่าสยองเกินคำบรรยาย คำถามปรากฎขึ้นถึงผู้ลงมือ คนคนนั้นเป็นมนุษย์ที่ทดลองเล่นกับเวทมนตร์ หรือมันเป็นการฆ่ากันเองในหมู่ของภูติ

เมอรีและเหล่าองครักษ์ข้างกายของเธอ (ซึ่งก็เป็นกิ๊กของเธอด้วย) ถูกดึงเข้าไปพัวพันกับคดี ที่ในที่สุดก็เห็นได้ชัดว่า มีเป้าหมายมายังตัวเธอเอง

ว่าไปแล้วหนังสือเล่มนี้ค่อนข้างอ่อนด้อยลงไปพอสมควรเมื่อเทียบกับเล่มก่อนหน้า (Swallowing Darkness) แต่ก็อย่างที่บอกค่ะ มันคือตอนต่อจากตอนจบของเทพนิยาย เรื่องราวจึงดำเนินไปอย่างไม่ค่อยมีเป้าหมายมากนัก เมอรีเริ่มตั้งคำถามกับการเลือกของเธอเองในการที่เดินออกไปจากอำนาจ ผลพวงของการที่เธอบอกปฏิเสธราชบัลลังค์ที่ไม่ได้หมายความว่า เธอจะปลอดภัยอย่างที่คิด

ในแง่นึงหนังสือเล่มนี้มีความคล้ายกับเล่มแรกในชุด (Kiss of Darkness) ค่อนข้างมากค่ะ แต่เพราะตัวละครขาดแรงผลักดัน (ในกรณีนี้ก็คือ เมอรีไม่ได้แข่งขันเพื่อครองราชบัลลังค์แล้ว) ทำให้เรื่องดูไร้ทิศทางไปเล็กน้อย แต่เราก็ยังชอบพล็อตในส่วนสืบสวนในระดับนึง และพล็อตสืบสวนนี้เองที่ช่วยพยุงเรื่องนี้เอาไว้ได้ ไม่อย่างนั้นมันก็จะกลายเป็นบันทึกประจำวันของเมอรีไปซะงั้น

เมื่ออ่านจบ เราไม่แน่ใจนะคะว่า มันเป็นความคิดที่ดีรึเปล่าที่คนแต่งเขียนเรื่องของเมอรีต่อมาอีก เพราะเรารู้สึกว่า เรื่องราวล่องลอยอย่างไม่มีจุดหมายเท่าไหร เราไม่แน่ใจว่าคนแต่งต้องการจะสื่ออะไรต่อไป หรือเพียงเพราะว่า เธอเห็นว่า เรื่องชุดนี้ขายดี ก็เลยเขียนต่อไปซะอย่างนั้น

คะแนนที่ 67




View all my reviews