Review: Water Bound

Water Bound by Christine Feehan

My rating: 3 of 5 stars



ตามจริงแล้ว เราไม่ได้มีคิวจะอ่านหนังสือเล่มนี้เลยสักนิดเดียว แต่เราขอยกให้เป็นความดีของคุณ Ploy ค่ะ ที่เข้ามาคอมเม้นต์ในบลอกที่เรารีวิวหนังสือเรื่อง Safe Harbor เลยทำให้เราเกิดความรู้สึกอยากอ่านเรื่องที่เกี่ยวกับตัวละครที่เป็นพระเอกในเรื่อง Turbulent Sea

ถ้าฟังแล้วงง ก็ไม่ได้คิดมากนะคะ เหตุผลของเรามักจะไม่ค่อยมีเหตุผลสำหรับคนอื่นเท่าไหรนัก สรุปเป็นว่า เราหยิบเล่มนี้มาอ่าน เพราะเรากะว่า คงจะได้เจอคาแร็คเตอร์ที่เราชอบมาก ๆ อย่าง อิเลีย พราเคนสกีอีกรอบน่ะค่ะ

หนังสือเล่มนี้ประกาศว่าเป็นเล่มแรกในชุด Sea Haven ที่เราเรื่องหญิงสาวที่สนิทแนบแน่นกันราวกับพี่น้อง แม้จะไม่มีสายเลือดเกี่ยวข้องกันเลยก็ตาม แต่แม้จะบอกว่าเป็นเล่มแรกในชุด เรื่องนี้ก็ยังมีความเกี่ยวพันอย่างมากกับหนังสือชุดพี่น้องตระกูลเดรคที่ออกมาครบแล้วเจ็ดเล่ม โดยเฉพาะพระเอกในเรื่องนี้เป็นคาแร็คเตอร์ที่ออกมามีบทตั้งแต่ในเรื่อง Hidden Currents ซึ่งเป็นเล่มสุดท้ายในชุดพี่น้องตระกูลเดรค

สำหรับคนที่ยังไม่ได้อ่านเรื่อง Hidden Currents เล่มนี้จะเป็นการสปอยล์เรื่องราวในเล่มนั้นเล็กน้อยนะคะ แต่ไม่ได้ถึงกับทำให้หมดความสนุกไปหรอกค่ะ

เรกกิ ซิทมอร์เป็นคนพิเศษ และมันไม่ใช่แค่ความพิเศษตรงที่เธอสามารถควบคุมน้ำได้เท่านั้น ความพิเศษของเธอยังเป็นสิ่งที่หลายคนเรียกว่า "ผิดปกติ" อีกด้วย เธอเป็นหญิงสาวที่ใช้ชีวิตอยู่ในกรอบของพฤติกรรมอันชัดเจน เธอต่อต้านสังคม และไม่เปิดใจรับใครเข้ามา นอกจากหญิงสาวสี่ห้าคนที่เธอเรียกว่า "พี่น้อง" กลุ่มหญิงสาวที่อยู่ร่วมกันในไร่ใหญ่โต มีบ้านกันคนละหลังเพื่อความเป็นส่วนตัว แต่ผูกพันกันเหมือนพี่น้องที่คลานตามกันมา หญิงสาวเหล่านั้นคือคนกลุ่มเดียวที่เข้าความพิเศษของเรกกิ และยอมรับตัวตนของเธอได้

ดังนั้นเมื่อเธอได้พบ หรือจะบอกว่า ช่วยชีวิตชายลึกลับทีความทรงจำไม่ครบถ้วนนัก (แต่มากพอที่จะรู้ชื่อของตัวเอง) เรกกิทำในสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน นั่นคือพาเขากลับไปที่บ้าน ยอมให้เขานอนบนเตียงของเธอ รุกรานความเป็นส่วนตัวที่เธอหวงแหนมากที่สุด สิ่งที่ไม่น่าเชื่อยิ่งกว่าก็คือ ชายคนนั้นยอมรับเรกกิแบบตัวตนที่เธอเป็นได้

อันที่จริงเลฟ พราเคนสกีอ้าแขนรับเรกกิเลยด้วยซ้ำ

นั่นเพราะตลอดชีวิตของเลฟ เขาคือเงามืด และเป็นหน่วยปฏิบัติการที่จัดการงานที่ไม่มีใครทำได้ แต่แม้เขาอาจจะอยู่ "ฝ่ายดี" แต่การกระทำที่เพื่อมุ่งหวังผลในทางที่ดี มันไม่ใช่การกระทำที่ดีเลย เลฟต้องเลือกทำในสิ่งที่ยาก ต้องเสียสละ หรือทำร้ายคนบางคนเพื่อประโยชน์ของส่วนร่วม แต่เมื่อภารกิจของเขาล้มเหลว เป้าหมายของเลฟเสียชีวิตด้วยน้ำมือของคนอื่น ในขณะที่ตัวเขาเองก็ถูกคลื่นยักษ์พัดพาจนตกทะเลไป เลฟคิดว่า เวลาของตัวเองหมดลงแล้ว แต่เขากลับได้พบกับโอกาสที่สอง

เขาได้พบกับเรกกิ

เธอคือผู้หญิงที่มีความพิเศษ ในสายของเลฟ เรกกิไม่ใช่คนที่ผิดปกติ ใช่ เธออาจจะเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง และบางครั้งเธอก็จู้จี้ในสิ่งที่ไม่มีใครเข้าใจ เธอเช็ดจานจนขึ้นเงา แต่ไม่ยอมให้ใครเอาไปใช้ เพราะกลัวแตก เธออาจจะรักพี่น้องของเธอมาก แต่ก็ไม่ยอมให้ใครก้าวเท้าเข้าไปในบ้านของเธอ สำหรับเลฟแล้ว นั่นไม่ใช่ความผิดปกติ แต่มันคือความพิเศษ

และสัญชาตญาณในตัวเขาก็ฉลาดพอที่จะรู้ว่า เขาจะทำทุกอย่างที่จะยึดเรกกิเอาไว้ในชีวิต ไม่สำคัญเลยว่า รัฐบาลที่เป็นเจ้าของเขาจะส่งคนออกมาสืบหาความจริงว่า สายลับอย่างเขาได้ตายในภารกิจอย่างที่เข้าใจกันหรือไม่ ไม่สำคัญเลยว่า เขาอาจจะเป็นคนนำอันตรายมาสู่เธอ นั่นเพราะเลฟไม่อาจเดินออกไปจากชีวิตของเรกกิได้

อย่างที่บอกไว้ทีแรกนะคะ เราหยิบเล่มนี้มาอ่านเพราะหวังจะได้เจอกับอิเลีย เพราะเลฟเป็นพี่ชายที่พลัดพรากกันไปตั้งแต่เด็ก (ซึ่งอิเลียไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน) เราเลยคิดว่า น่าจะมีบทออกมาบ้าง แต่เอาเข้าจริง ก็ไม่ออกหรอกค่ะ แต่มันไม่ได้ทำให้เนื้อหาสนุกน้อยลงไปเลยนะคะ ซึ่งนี่เ็ป็นคำชมมาก ๆ แล้วล่ะ เมื่อคิดว่า เราค่อนข้างผิดหวังที่ไม่ได้เห็นอิลยาเลย

เรกกิเป็นคนที่มีอาการของโรคออทิสติก แต่เป็นออทิสติกที่ยังมีความรับรู้ค่อนข้างสูง หรือที่เรียกกันว่า High Function Autism ซึ่งพออ่านไปแล้วก็ให้ความรู้สึกเหมือนอาการของลอร์ดเอียน จาก The Madness of Lord Ian MacKenzie ด้วย และนี่ก็เป็นอีกเล่มนึงที่เขียนเรื่องราวของตัวละครที่บกพร่องทางจิต ให้ไม่บกพร่องในเนื้อหาเลย

คริสตีนบรรยายอาการของเรกกิได้ชัดเจน และเห็นถึงความไม่ปกติของเธอ แต่ในฐานะคนอ่านเรากลับไม่รู้สึกว่า เธอไม่ปกติ และการมองตัวตนของเธอผ่านสายตาของเลฟ ยิ่งทำให้เรารู้สึกถึงความ "พิเศษ" ของเธอเพิ่มขึ้นไปอีก ทั้งหมดนั่นทำให้เรารักพระเอกมาก ๆ เพราะเขาฉลาดพอที่จะเห็นคุณค่าของนางเอก และเขาก็เห็นแก่ตัวพอที่จะรั้งตัวเธอไว้ และใช้ทุกโอกาสที่นางเอกเปิดทางให้ แทรกตัวเองเข้าไปในชีวิตของเธอ เพราะถ้าเลฟไม่ใช่คนแบบนี้ โอกาสที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะเกิดขึ้นได้ มันคงจะยากมาก ๆ

กระนั้นหนังสือเล่มนี้ค่อนข้างหนามากนะคะ (ประมาณสี่ร้อยสี่สิบหน้า) ทำให้มีบางช่วงที่เรารู้สึกว่าเยิ่นเย้อไปบ้าง คาแร็คเตอร์อาจจะน่าสนใจ แต่ก็ไม่ถึงกับจับใจเราเอาไว้ได้ตลอดทั้งเรื่อง นี่อาจจะเป็นข้อเสียเดียวที่เรารู้สึกชัดเจนกับหนังสือเล่มนี้

อีกประเด็นที่ดูจะเป็นปัญหาของตัวละครในเรื่องในการยอมรับเลฟ ก็คือการกระทำที่เขาเข้าไปมีส่วนในการถูกลักพาตัวไปของเอลล์ ในเรื่อง Hidden Currents ซึ่งสำหรับเรา นี่ไม่เป็นปัญหาค่ะ เพราะเรารู้สึกเสมอว่า เอลล์รนหาที่เอง ใน HC เลฟซึ่งตอนนั้นปลอมตัวเป็นบอดีการ์ดของผู้ร้าย ก็พยายามเตือนเธอแล้วให้หนีไป แต่สาวเจ้าคิดว่า ตัวเองเก่งเวอร์ ก็เลยดันทุรังอยู่ต่อ จนทำให้ถูกผู้ร้ายข่มขืนยับเยิน ในเรื่องนี้เลฟถูกโทษว่าเป็นคนผิด เขาเองก็มองว่าตัวเองเป็นคนผิด และต้องใช้เวลาในการทำความสงบกับจิตใต้สำนึกของตัวเอง แต่เราไม่ได้คิดมากเลยค่ะ กระนั้นการเปิดประเด็นนี้ก็ยิ่งทำให้เห็นความน่ารักของเรกกิ ที่เธอเข้าใจเลฟอย่างยิ่ง เราชอบฉากที่เลฟ ซึ่งความจำเบลอ ๆ (ไม่ถึงกับความจำเสื่อม แต่จำได้ไม่ครบ) ถามเธอว่า ถ้าเขาเป็นคนที่เลวร้ายมาก ๆ ในอดีตล่ะ เรกกิก็บอกว่า นั่นคือตัวเขาในอดีต ไม่ใช่เขาที่อยู่กับเธอในเวลานี้

นั่นทำให้เราชอบนางเอกมาก ๆ ค่ะ

คนที่ชินกับสไตล์การเล่าเรื่อง และการเขียนของคริสตีน น่าจะไม่มีปัยหาอะไรกับเล่มนี้ สำหรับเราถือว่า นี่เป็นหนึ่งในหนังสือที่ "ดี" ของคริสตีนค่ะ



View all my reviews