Don't tempt me // Sylvia Day

นี่เป็นหนังสืออีกเล่มของซิลเวีย เดย์ที่แม็กซ์อ่านค้างไว้ แต่ที่แตกต่างจาก The Stranger I married ก็ตรงที่ เมื่อหยิบมาอ่านอีกรอบ แม็กซ์ก็เข้าใจเลยว่าทำไมถึงไ้ด้อ่านค้างไว้อย่างนั้น

Don't Tempt Me ของซิลเวีย เดย์

หนังสือเล่มนี้อยู่ในชุดที่นักเขียนเค้าเรียกของเขาเองว่า The Georgian series เพราะเป็นเรื่องที่เกิดในยุคจอร์เจี้ยน (ซึ่งเป็นยุคสมัยพระเจ้าจอร์จที่สาม หรือยุคที่ศิลปะเขาเรียกกันว่ายุคบาโรค) เล่มนี้เป็นเล่มที่สี่ในชุดนี้ค่ะ

สำหรับคนที่อ่านแค่เล่มแรกในชุด (Ask for it) แม็กซ์ก็บอกได้เลยว่าไม่จำเป็นต้องอ่านเรียงกันทุกเล่มหรอกนะคะ เพราะไม่น่ามีปัญหาในการทำความเข้าใจ เพียงแต่ในเล่มนี้เดาเอาว่า น่าจะมีสปอยล์เล่มสาม (Passion for Him) เล็กน้อย (ที่ต้องเดาเพราะยังไม่ได้อ่าน PFH ค่ะ แต่มีการเล่าเหตุการณ์ที่เกิดในเล่มนั้นนิดนึง

พระเอกในเรื่องคือไซม่อน ควินน์ซึ่งโผล่มาครั้งแรกในหนังสือชุดนี้ด้วยการเป็นผัวเก็บของนางเอกในเล่ม สอง (Passion for the game) แต่ด้วยรัศมีของพระเอกที่เปล่งออกมา ในตอนเปิดเรื่องของเล่มนี้ เขากลายเป็นสายลับมือหนึ่งของอังกฤษที่ปฏิบัติการอยู่ในฝรั่งเศส

อันที่จริงภารกิจของไซม่อนน่าจะจบลงแล้วด้วยซ้ำ เขากำลังจะเกษียณอายุจากอาชีพสายลับอันแสนอันตรายอันนี้ เพียงแต่เขาถูกแบล็คเมลล์ให้ทำงานต่อ เพราะเขาจับสายลับสาวของฝรั่งเศสซึ่งเป็นคู่ปรับสำคัญของเขานามไลเซ็ตต์ได้ และเจ้านายของเขาต้องการให้เขาทำงานครั้งสุดท้ายด้วยการแลกเปลี่ยนตัว ไลเซ็ตต์กับทหารของอังกฤษ เรื่องก็คือ หญิงที่เขาจับได้ และคิดว่าเป็นไลเซ็ตต์กลับไม่ใช่ไลเซ็ตต์ที่เขารู้จัก

เรื่องเกิดก็เพราะไซม่อนบังเอิญเจอกับไลเซ็ตต์ในงานเลี้ยง แต่สาวเจ้าก็แกล้งทำเป็นไก๋ไม่รู้จักเขา และด้วยอะไรบางอย่าง ไซม่อนซึ่งไม่เคยมีความรู้สึกอะไรกับไลเซ็ตต์มาก่อน กลับหลงเสน่ห์ "ไลเซ็ตต์" คนนี้อย่างช่วยไม่ได้

นั่นก็เพราะเธอไม่ใช่ไลเซ็ตต์ หญิงสาวที่ไซม่อนพบในงานเลี้ยงในกรุงปารีสคือไลเน็ตต์ และเธอห่างไกลจากโลกสายลับที่ไซม่อนคุ้นเคย เธอไม่ใช่คนที่เขาคิดว่าเป็น สิ่งเดียวที่เชื่อมทั้งคู่เอาไว้ก็คือไลเซ็ตต์

นั่นเพราะสายลับสาวมือหนึ่งของฝรั่งเศสผู้มีหน้าตาคล้ายคลึงกับไลเน็ตต์ ราวกับเป็นคนเดียวกันนั้น อาจจะเป็นน้องสาวฝาแฝดที่ตายไปแล้วไลเน็ตต์ก็ได้ (แม็กซ์ว่ามันคงไม่สปอยล์หรอกนะ หากจะบอกว่าไลเซ็ตต์ก็คือแฝดของไลเน็ตต์นั่นแหละ ถ้าใครอ่านแล้วไม่ได้ข้อสรุปนี้ ก็ขอบอกให้กลับไปพิจารณาตัวเองได้แล้ว)

เรื่องมันยุ่งมากไปกว่าแค่การแลกเปลี่ยนตัวสายลับระหว่างอังกฤษและ ฝรั่งเศส ตรงที่อดีตของสองสาวฝาแฝดเต็มไปด้วยการทรยศหักหลัง แม่ของเธอซึ่งเป็นสาวสังคมที่ทำตัวเสื่อมเสียด้วยการเป็นเมียเก็บของขุนนาง หนุ่มผู้มีภรรยาแล้ว ก่อนจะทิ้งเขากลับไปหาคู่หมั้นเก่าของตัวเอง เป็นหนึ่งในเป้าหมายของชายผู้ชั่วร้าย ซึ่งพยายามทุกอย่างเพื่อทำลายชีวิตครอบครัวนี้

ปัญหาแรกที่แม็กซ์มีในการอ่านเรื่องนี้ก็คือชื่อไลเซ็ตต์ และไลเน็ตต์ มันงงมากในการอ่าน และแยกแยะตัวละคร แล้วพล็อตมันก็ง่ายไปหน่อยไหมในเรื่องฝาแฝดหน้าเหมือนกัน แล้วสลับตัวกันเนี่ย แม็กซ์คาดหวังมากกว่านี้กับงานของซิลเวีย เดย์น่ะ

แม็กซ์ไม่ชอบแม่ของนางเอกสองคนนั่นด้วยค่ะ เรารู้สึกว่าเจ้าหล่อนใช้คำว่ารักเป็นเหตุผลทุกอย่างในการกระทำที่เห็นแก่ ตัวของตัวเอง ดังนั้นจึงออกแนวสมน้ำหน้านิด ๆ กับชะตากรรมที่เจ้าหล่อนต้องยอมรับ (แต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้รัก)

ส่วนตัวไซม่อน ควินน์ ซึ่งเป็นขวัญใจของใครหลายคนที่อ่านหนังสือชุดนี้ (ที่ไม่ใช่แม็กซ์นะคะ เพราะแม็กซ์อ่านแค่เรื่อง Ask for it ซึ่งในเล่มนั้นเขายังไม่ออ) เราถือว่าสอบผ่านทั้งในเรื่องความฉลาดที่เหมาะจะเป็นสายลับดี แล้วก็ในเรื่องการรู้หัวใจตัวเองว่ารักใครกันแน่

แต่แม็กซ์ไม่ค่อยถูกใจกับไลเน็ตต์น่ะค่ะ เธอไม่ได้ทำผิดอะไรหรอกนะคะ ความฉลาดก็โอเค เพียงแต่รู้สึกว่าดูมีความเป็นนางเอ๊กนางเอกมากไปหน่อย นั่นก็คือเธอไม่เหมือนนางเอกของซิลเวีย เดย์คนอื่น ๆ ซึ่งมันเป็นตัวละครที่มีข้อบกพร่อง มีบาดแผลในอดีต ทำให้พวกเธอมีความน่าสนใจ ส่วนไลเน็ตต์เป็นสาวน้อยบริสุทธิ์ผุดผ่อง ไร้เดียงสา ซื่อต่อโลก (พูดมาเถอะ คุณสมบัติของนางเอกลินน์ คุณเธอมีครบ) ก็เลยทำให้แม็กซ์รู้สึกว่าเธอแบนราบ น่าเบื่อ และดูแล้วไม่น่าจะเอาคนอย่างไซม่อน ควินน์อยู่

เพื่อนของแม็กซ์ซึ่งชอบเล่มนี้มองในอีกมุมนึงนะคะ เค้าบอกว่า ความแตกต่างระหว่างไซม่อนและไลเน็ตต์เป็นองค์ประกอบที่ลงตัวดีแล้ว เพราะไซม่อนมีอดีตที่ไม่โสภานัก (เคยกระทั่งขายตัว) ดังนั้นการที่คนแต่งให้เขาลงเอยกับผู้หญิงที่เพรียบพร้อมและไร้เดียงสาวอ ย่างไลเน็ตต์จึงเป็นเสมือนการให้รางวัลตอบแทนเขาด้วย

ซึ่งก็เป็นคำอธิบายที่ดีนะคะ แต่ก็ไม่ได้ทำให้แม็กซ์ชอบไลเน็ตต์มากขึ้นหรอกค่ะ

เรื่องที่น่าสนใจกว่ากลับเป็นพล็อตรองเรื่องราวของไลเซ็ตต์และหนุ่มอเมริกัน ซึ่งเป็นเป้าหมายของไลเซ็ตต์ให้หลอกล้วงความลับ แม็กซ์ชอบคู่นี้ค่ะ ดูว่าสองคนเหมาะสมกันมาก และอยากให้มีเรื่องของเขาแยกออกมาเป็นอีกเล่มนึงเลยด้วยซ้ำ

เล่มนี้ไม่ใช่ว่าเลวร้ายอะไรนะคะ เพียงแต่มันเทียบกับงานเล่มอื่นของซิลเวียที่แม็กซ์เคยอ่านไม่ได้เท่านั้นเอง

คะแนนที่ 60