Dark Warrior Unleashed // Alexis Morgan

แม็กซ์ค่อนข้างชอบหนังสือของอเล็กซิส มอร์แกนนะคะ แม้จะไม่ถึงขนาดทำให้กรี๊ดสลบไปกับเรื่องราวอะไร แต่โลกพารอนอมอลที่เธอสร้างไว้กับหนังสือชุดพาราดินก็น่าสนใจดีค่ะ

และด้วยความที่เป็นนักเขียนที่ฉลาด อเล็กซิสก็เลยไม่ยอมหยุดตัวเองไว้กับการเขียนหนังสือชุดเดียว ทั้งที่ชุดพาราดินยังไม่ลงเอยจบ เธอก็เิริ่มต้นหนังสือชุดแนวพารานอมอลใหม่ กับชุด The Talions เรื่องราวของมนุษย์ที่มียีนพิเศษกว่าคนอื่นซึ่งทำให้คนพวกนี้สามารถซึมซับ อารมณ์จากมนุษย์คนอื่นมาใช้เป็นพลังงานได้

เราดองเล่มนี้อยู่หลายเดือนค่ะ หลังจากซื้อ ไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ แค่ไม่ค่อยรู้สึกอยากอ่าน จนกระทั่งช่วงสุดสัปดาห์นี้ก็ได้ฤกษ์งามยามดีหยิบขึ้นมาอ่าน

Dark Warrior Unleashed ของอเล็กซิส มอร์แกน

เรื่องนี้เป็นเล่มแรกในชุด The Talions ที่เล่าเรื่องของกลุ่มมนุษย์ที่คล้ายกะคนธรรมดาอย่างเรานี่แหละ แต่เป็นกลุ่มที่มียีนบางอย่างพิเศษทำให้พวกเขาสามารถซึมซับอารมณ์ของมนุษย์ เพื่อมาใช้เป็นพลังงาน คนกลุ่มนี้สืบเชื้อสายมาจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ในแถบสแกนดิเนเวีย หรือดินแดนอันเป็นถิ่นกำเนิดของพวกไวกิ้งนั่นเอง

โดยทั่วไปแล้วคนกลุ่มนี้ที่เรียกตัวเองว่า คิธ (Kyth) ก็เหมือนมนุษย์เรานี่แหละ ไม่ได้มีอายุยืนเป็นอมตะ ส่วนใหญ่พวกเขาใช้ชีวิตเหมือนคนธรรมดา แต่จะมีคิธบางกลุ่มที่พิเศษเหนือคนอื่น คนกลุ่มนี้สามารถกักเก็บอารมณ์ของมนุษย์มาใช้เป็นพลังงาน และทำให้พวกเขามีอายุยืนยาวผิดมนุษย์

และเพราะความต้องการอารมณ์จากคนอื่น อารมณ์ที่รุนแรงซึ่งส่วนใหญ่มักเกิดจากความรู้สึกทางด้านมืด ความหวาดกลัว ตกใจ และความเศร้า ทำให้มีคิธหลายคนที่ฝืนกฎ กลายเป็นพวกนอกรีต ออกทำร้ายมนุษย์ผู้บริสุทธิ์เพื่อให้พวกนั้นเกิดอารมณ์เพื่อตนเองจะได้เสพ เป็นพลังงาน ซึ่งเมือเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น กลุ่มคิธที่เรียกตัวเองว่า The Talions (ทาลอน) ก็จะถูกเรียกมาเพื่อจัดการ

ทาลอนเป็นคิธที่มีความสามารถพิเศษ พวกเขากักเก็บอารมณ์ใช้เป็นพลังงานทำให้มีอายุยืนยาว แต่ไม่มีใครที่แข็งแกร่งเกินไปกว่าเรนัลฟ์ ธอร์เซ่นอีกแล้ว เขามีอายุนับพันปี และทำหน้าที่ทาลอนมาอย่างยาวนาน แต่การเป็นทาลอนนั้นกัดกินจิตวิญญาณ เพราะมันหมายถึงพวกเขาต้องซึมซับอารมณ์ของพวกนอกรีตมาเป็นของตัวเอง พลังงานทางด้านมืดที่หลอกล่อทาลอนให้ก้าวสู่ความมืด

เรนัลฟ์ถูกเรียกตัวมาเพื่อกำจัดคิธที่นอกรีตโดยจูดิธ ซึ่งเป็นผู้นำของเหล่าคิธ เธอสั่งให้เขาทำงานร่วมกับทาลอนอีกคน แต่ทั้งเรนัลฟ์และแซนเดอร์ต่างไม่ลงรอยกัน แซนเดอร์ไม่เชื่อว่าเรนัลฟ์จะยังคงรักษาความดีไว้ได้ หลังจากใช้เวลานานนับพันปีซึมซับอารมณ์ด้านมืดจากคนที่กำจัด แซนเดอร์ไม่ไว้ใจว่าเรนัลฟ์จะทำหน้าที่ได้ โดยเฉพาะเมื่อการตามล่านำพวกเขาไปสู่ เคอร์รี่ โลแกน หญิงสาวผู้ที่ไม่รู้ตัวเองเลยว่า เธอก็เป็นหนึ่งในคิธ และกำลังจะกลายเป็นเป้าหมายของคิธนอกรีต

เรื่องนี้อ่านง่าย ๆ สบาย ๆ ค่ะ พล็อตไม่ซับซ้อนมากมายอะไร กระทั่งในส่วนของพารานอมอลก็เล่าเรื่องได้เป็นลำดับดี ปัญหาก็คือ เรารู้สึกว่าพล็อตพารานอมอลมันง่ายไปหน่อยน่ะค่ะ ดูไม่น่าค้นหา และไม่น่าสนใจ แต่ถ้าคิดในมุมกลับกัน ก็เป็นได้ว่าคนแต่งเรียนรู้จากการเขียนหนังสือชุดพาราดิน ที่เธอเปิดพล็อตไว้อย่างซับซ้อน แต่ไม่สามารถอธิบายปริศนาทุกอย่างได้หมดในเล่มเดียว (ทำให้การอ่านเล่มหนึ่งในชุดพาราดินน่าหงุดหงิดมาก เพราะอ่านแล้วก็สงสัยโน่นสงสัยนี่ไปหมด) ในชุดนี้ไม่มีเหตุการณ์อย่างนั้นค่ะ แม็กซ์คิดว่า มันน่าจะมีอะไรที่ซับซ้อนมากไปกว่านี้ เพียงแต่ยังไมไ่ด้เปิดเผยออกมาเท่านั้น

ถ้าจะว่าแม็กซ์เป็นคนเรื่องมาก ก็ว่าได้นะคะ เพราะเคยติไปว่าพาราิดินแทงกั๊กไว้เยอะ ไม่เล่าอะไรเลย ทุกอย่างทิ้งไว้ให้คนอ่านสงสัยอย่างเดียว แต่ในเล่มนี้เราก็รู้สึกว่าพล็อตมันแบ็คทูเบสิกมากไปอีกแหละ พวกคิธก็ไม่เห็นจะมีความพิเศษอะไรเหนือธรรมชาติมากนัก เลยรู้สึกว่าไม่เห็นจะน่าสนใจ

เราชอบในแง่ของตัวละคร ที่มีความชัดเจน โดยเฉพาะเคอร์รี่นางเอก ที่เราชอบมากที่แสดงความเชื่อมั่นในตัวเรนัลฟ์อย่างไม่โลเล โดยเฉพาะเมื่อแซนเดอร์ซึ่งเข้าใจจริง ๆ ว่าเรนัลฟ์กำลังจะเดินสู่ด้านมืด เตือนเธอหลายครั้ง เธอก็ยังคงรักษาคุณสมบัติของนางเอกที่ดีด้วยการรอฟังคำพูดจากพระเอกก่อนที่ จะด่วนตัดสินใจอะไรไป

อีกประเด็นนึงที่เรามีปัญหาก็คือตัวผู้ร้าย แม็กซ์ไม่คิดว่าเป็นการสปอยล์หรอกนะที่จะบอกว่าหนึ่งในคนทรยศก็คือเพื่อน สนิทของแซนเดอร์ และเป็นทาลอนเช่นกัน (จะสปอยล์ได้ยังไงในเมื่อมันบอกตั้งแต่ตอนต้นเรื่อง) ปัญหาของเราก็คือ ผู้ร้ายมันเลวมาก เลวแบบไม่ปิดบัง ไม่มีแผน ประมาณว่า กูเลวโว้ย เลวตรงไปตรงมามาก เลวขนาดที่เราสงสัยว่าทำไมไม่มีใครดูออกเลยวะว่ามันเลว เพิ่งมารู้ตอนมันเบื่อที่จะทำชั่วแบบปกปิด (คือมันก็ชั่วของมันมาตลอดแหละ เพียงแต่ไม่ได้ทำอย่างเปิดเผย) ทำไมทั้งแซนเดอร์ และจูดิธซึ่งเรื่องก็บอกไว้ว่าเป็นผู้นำคิธมานับพันปีถึงได้โง่ขนาดนี้ (พระเอกไม่เกี่ยว เพราะเขาไม่ค่อยได้คลุกคลีกับทาลอนคนอื่น ไม่เก็ตจึงไม่ถือว่าโง่)

โดยรวม เล่มนี้อ่านได้สบาย ไม่ต้องคิดมาก ถือเป็นเล่มเปิดชุดที่โอเค เพราะเราคงจะซื้อเล่มสองในชุดมาอ่านต่อล่ะค่ะ (ออกราวเดือนกรกฎาคมปีหน้า) อาจจะไม่ทำให้เราตื่นเต้นด้วยความอยากอ่านได้ แต่ก็คงหยิบมาอ่านอย่างไม่ยากเย็นนัก คะแนนเล่มนี้ที่ 70