Review: My Ruthless Prince

My Ruthless Prince by Gaelen Foley

My rating: 2 of 5 stars



เมื่อพิจารณาจากประสบการณ์ของเราเองที่อ่านหนังสือสามเล่มแรกในชุดนี้ไปแล้ว ความรู้สึกที่เรามีต่อเล่มนี้ก็ไม่ได้ผิดแหวกแนวทางเท่าไหรนัก นั่นก็คือ หนังสือที่อ่านได้ แต่ไม่มีอะไรน่าจดจำเป็นพิเศษ

ซึ่งน่าเสียดายนะคะ เพราะในอดีตเราชอบงานเขียนของเกย์เลน โฟลีย์มาก ๆ พอจบเล่มนี เราเลยเริ่มคิดแล้วค่ะว่า จะตามงานเขียนของเธอต่อไปหรือไม่ เพราะเหมือนกับมาถึงจุดที่ไม่มีอะไรมากไปกว่านี้ในเรื่องราวของเธอสำหรับเราอีกต่อไปแล้ว

My Ruthless Prince ของเกย์เลน โฟลีย์

เล่มนี้เป็นเรื่องที่สี่ในชุด The Inferno Club เรื่องราวของเหล่าสายลับแห่งสมาคมลับโบราณที่สาบานว่าจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องโลกจากกลุ่ม Promethean ซึ่งเป็นองค์กรลับโบราณ (พอกัน) ที่ทำทุกอย่างเพื่อครอบครองโลก

เหตุการณ์ในสามเล่มแรกนำทางคนอ่านมาจนถึงเล่มนี้ เพราะนี่คือเรื่องราวของเดรค หนึ่งในสายลับที่ถูกกลุ่มคนร้ายจับตัวไปทรมาน จนเขาแทบเสียสติ และเดรคยังถูกหลอกโดยเจมส์ เบอร์สองในกลุ่มคนร้ายว่า เขาคือสมาชิกของกลุ่มนี้ (เพราะเดรคสติแตกเนื่องจากถูกทรมาน เลยจำความอะไรไม่ได้) ทำให้เดรคกลายเป็นสมาชิกของพวก Promethean ไปโดยปริยาย ในตอนจบของเล่มสาม เดรคซึ่งแม้จะรู้ความจริงว่า ตัวเองคือเอิร์ลแห่งเวสต์วู้ด และสมาชิกของอินเฟอร์โน แต่เขาก็ยังเลือกที่จะละทิ้งเพื่อนพ้องน้องพี่ หลบหนีไปกับเจมส์ ทำให้ทุกคนเข้าใจว่า เดรคแปรพักตร์เข้าพวกคนร้ายไปแล้ว

ยกเว้นแต่เอมิลี สาวน้อยซึ่งเป็นเพื่อนที่เติบโตมาพร้อมกับเดรคในบ้านชนบทของเขา ด้วยฐานะทางสังคมที่แตกต่างกัน เอมิลีรู้ว่า ไม่มีทางที่ทั้งคู่จะมีชีวิตร่วมกันได้ แต่เธอก็จงรักภักดีต่อเดรคยิ่งนัก เมื่อเขาหลบหนีพร้อมเจมส์ไปยังยุโรป เอมิลีตัดสินใจแกะรอยตามเขาไปด้วย แต่เมื่อได้พบกัน เอมิลีกลายเป็นเชลยของพวก Promethean และ้เริ่มไม่แน่ใจว่า เดรคยังเป็นคนคนเดิมอยู่หรือไม่

เราคงต้องบอกว่า คาแร็คเตอร์ของเดรคน่าสนใจมาก ๆ ตลอดเวลาที่เราอ่านสามเล่มแรก ก็อยากรู้เรื่องราวของเขาตลอดค่ะ แต่พอมาถึงเล่มของเขาจริง เดรคกลับดูไม่น่าสนใจมากนัก เราไม่รู้สึกถึงความขัดแย้งในตัวเองของเขา ในช่วงท้ายเรื่องเมื่อเขารู้สึกต้องแยกระหว่างความถูกต้อง และความภักดีที่เขามีให้กับเจมส์ เรื่องเริ่มน่าสนใจขึ้นมาบ้าง แต่ก็เพียงแป๊บเดียวเท่านั้นเอง เพราะ (สปอยล์) เจมส์ก็ตาย แถมเวลาตายยังกลับเนื้อกลับตัวกลับใจซะอย่างงั้น แบบไม่มีการวางพื้นมาก่อนว่าจะกลายเป็นคนดีอีกต่างหาก ทำให้เนื้อเรื่องกระโดดเป็นกระต่ายเลย

เราอยากจะบอกว่า เรื่องนี้คงจะสนุกกว่านี้มาก ถ้าไม่ใช่โรแมนซ์ อ่านแล้วงงไหมคะ เรารู้สึกว่า คาแร็คเตอร์ของเดรคไม่ได้ถูกนำมาพัฒนาอย่างเต็มที่ เพราะข้อจำกัดของความเป็นโรแมนซ์ ด้วยคนแต่งต้องแบ่งเวลาให้กับการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างเดรคและเอมิลี แต่เรื่องนี้เป็นหนังสือไม่กี่เล่มที่เราภาวนาไม่อยากให้มีส่วนของโรแมนซ์ค่ะ เพราะเราอยากเห็นเดรคในบทบาทของการเป็นสายลับสองหน้า และ (สปอยล์) โดยเฉพาะเมื่อตอนที่เขาก้าวขึ้นเป็นผู้นำกลุ่ม Promethean เราอยากอ่านประเด็นนี้มากกว่ามาก ๆ ช่วงใกล้จบเรื่อง จึงเป็นส่วนที่เราชอบมาก เพราะเดรคต้องรับบทบาทการเป็นผู้นำเหล่าร้าย ต้องเล่นละคร และทำอะไรหลายอย่างที่สายลับผู้สูงส่งแห่งอินเฟอร์โนไม่กล้าทำ แต่เดรคต้องทำ เราอยากให้เรื่องมีประเด็นพวกนี้มากกว่านี้ค่ะ

มีความเป็นไปได้ว่า เราคิดแบบนี้ เพราะคาแร็คเตอร์ของนางเอกอ่อนมาก ๆ ไม่น่าสนใจเลยค่ะ ทำให้เราไม่รู้สึกว่า อยากอ่านเรื่องราวของเธอเลยสักนิดเดียว



View all my reviews