Review: Painted Faces

Painted Faces by L.H. Cosway

My rating: 4 of 5 stars



ข้อดีของการที่อีบุ๊คแพร่หลาย ก็คือโอกาสที่มากขึ้นของนักเขียนในการนำเสนอผลงานของตัวเองโดยตรงต่อนักอ่าน ไม่มีข้อจำกัดที่ต้องขายผ่านสำนักพิมพ์ หรือการถูกบอกปฏิเสธว่า เรื่องที่มีพล็อตแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่นักอ่านต้องการ การพิมพ์หนังสือขายเองก็คือ โอกาสที่จะพิสูจน์ว่า ไม่ว่าเรื่องพล็อตแบบไหน ก็มีนักอ่านกลุ่มนึงที่รอคอยอ่านอยู่ และเราคิดว่า หนังสือเรื่องนี้ก็คือส่วนหนึ่งในนั้น

ดังนั้นเราขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้เราได้มีโอกาสอ่านหนังสือเล่มนี้

แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ขอบคุณเพื่อนของเรา (เธอรู้ว่า เธอคือใคร) ที่แนะนำให้เราได้รู้จักกับหนังสือเล่มนี้เช่นกัน เพราะด้านลบของอีบุ๊คก็คือ มีหนังสือมากมายอยู่ข้างนอกนั่น ไม่มีวันที่นักอ่านจะได้รู้จักหรือกระทั่งมองเห็นได้หมด เรื่องนี้ไม่เคยอยู่ในสายตาเรา (ชนิดที่เราไม่เคยเห็นด้วยซ้ำ) จนกระทั่งเพื่อนคนนึงแนะนำให้เราอ่าน บอกเราว่า พล็อตแบบนี้ เราน่าจะชอบ

และเราก็ชอบค่ะ ชอบมาก ๆ เสียด้วย แต่ไม่ใช่แค่พล็อตอย่างเดียวที่เราชอบ หากแต่เป็นสิ่งที่เรียบง่ายมากที่เป็นองค์ประกอบสำคัญในหนังสือโรแมนซ์ นั่นก็คือความสัมพันธ์ระหว่างพระนาง ที่เราคิดว่าเรื่องนี้เขียนได้ดีจริง ๆ

เรื่องเริ่มต้นด้วยการเล่าถึงเด็กชายวัยสิบสี่ปีนามว่านิโคลัส ที่เติบโตมาพร้อมกับความรู้สึกว่า ตัวเองแตกต่าง ด้วยอะไรบางอย่าง (หรือที่เรื่องนี้อธิบายว่า เป็นความโหยหาความรักจากผู้เป็นมารดาที่เสียชีวิตไปก่อนวัยอันควร และความเย็นชาจากผู้เป็นบิดา) นิโคลัสพบว่าตัวเองมีความสุขที่ได้สวมใส่เสื้อผ้าเก่า ๆ และเครื่องประดับของแม่ นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของตัวละครที่ซับซ้อนมากคนนึง

เรารู้สึกผิดหวังเล็ก ๆ ตอนที่เปิดบทที่หนึ่งแล้วเจอว่า เรื่องนี้ถูกเล่าผ่านมุมมองของนางเอกของเรื่อง ฟรีดา หรือที่เธอแนะนำตัวกับทุกคนว่า "เฟรด" เพราะเราอยากรู้จักนิโคลัสให้มากกว่านี้ แต่พออ่านไปเราก็ลืมความรู้สึกนั้นไปหมดสิ้น เราชอบการมองโลกของฟรีดา และไม่รู้สึกถึงความขาดในส่วนของมุมมองของนิโคลัสเลยแม้แต่นิดเดียว

ครั้งแรกที่พบกัน ฟรีดาแนะนำตัวกับเพื่อนบ้านหนุ่มสุดฮ็อตที่เพิ่งย้ายเข้ามาว่าให้เรียกเธอว่า "เฟรด" และเขาตอบกลับด้วยการบอกเธอว่า ให้เรียกเขาว่า "วีวิกา" เธอคิดว่า นั่นคือมุขตลกของชายเจ้าเสน่ห์ แต่เมื่อเขาชวนเธอไปชมการแสดงของเขาในคลับแห่งนึง เมื่อม่านเปิดออก เธอก็รู้ว่า มันไม่ใช่

ในอีกตัวตนนึง แต่ก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของนิโคลัสอย่างแยกไม่ออก เขาคือวีวิกา นางโชว์ที่มาเปิดการแสดงในกรุงดับลิน (ไอร์แลนด์) ชายผู้แต่งตัวเป็นหญิง ร้องเพลง และใส่ส้นสูงชนิดที่นางเอกของเรายังใส่ไม่ได้ด้วยซ้ำ สำหรับนิโคลัส วีวิกาไม่ใช่แค่ฉากหน้าของการแสดง แต่เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเขา เป็นทางออกแบบนึง

หนังสือเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสำหรับคนที่ชอบความรักที่ตรงไปตรงมา เราไม่ได้หมายความว่า เรื่องนี้เป็นอีโรติกโรแมนซ์ แล้วมีฉากเซ็กส์ฮ็อต ๆ หรอกนะคะ เล่มนี้คือ Contemporary Romance ที่เน้นความสัมพันธ์ แต่เล่าผ่านตัวละครที่ไม่ธรรมดา กระนั้นนี่ก็คือโรแมนซ์ และความเป็นโรแมนซ์ของเล่มนี้แหละที่ชนะใจเราไปได้ขาดลอย

เราชอบตัวตนของเฟรด ในฐานะคนเล่าเรื่อง เราชอบมุมมองที่มีต่อโลกของเธอ การที่เธอยอมรับความแตกต่างของนิโคลัส และไม่ได้เอามันมาเป็นประเด็น แน่นอนว่าเราชอบนิโคลัส เพราะความแตกต่างของเขา และคิดว่า คนแต่งทำได้ดีมาก ๆ ในการสื่อถึงตัวตนของวีวิกา และนิโคลัส (เขาชอบแต่งเป็นหญิง แต่ไม่ได้ชอบผู้ชาย) เราไม่รู้หรอกนะคะว่า มันถูกต้องตามความเป็นจริงขนาดไหนในสังคมนางโชว์ แต่เรื่องนี้ให้มุมมองที่เปลี่ยนไปสำหรับเราเมื่อเห็นนางโชว์

ถ้าตัดเรื่องของวีวิกาออกไป นี่ก็คือเป็นแค่หนังสือโรแมนซ์ที่เล่าเรื่องชายพบหญิง ทั้งคู่เริ่มต้นด้วยความเป็นเพื่อน พัฒนาความสัมพันธ์จนเป็นความรัก เรื่องมันก็แค่นี้ แต่เราชอบการเล่าเรื่อง ชอบคาแร็คเตอร์ ชอบกระทั่งฉากความขัดแย้ง นอกจากนี้เรายังชอบตัวละครประกอบ เรื่องนี้ไม่ได้มีตัวละครที่เป็นสูตร เรารู้สึกว่า คนรอบข้างตัวเอกในเรื่อง คือมนุษย์คนนึง

เรื่องนี้เขียนคำโปรยที่หน้าปกว่า An Unconventional Tale of Love แต่สำหรับเราไม่มีอะไรที่ Unconventional กับเรื่องความรักในเล่มนี้เลยนะคะ มันลงตัวมาก ๆ

คะแนนที่ 80



View all my reviews