เพ็ทพีฟว์

แม็กซ์ได้คุยกะเพื่อนแล้วเจอคำถามว่า "อะไรคือเพ็ทพีฟว์ของแม็กซ์" แม็กซ์คิดอยู่นาน เพราะไม่เข้าใจว่ามันถามอะไรของมัน

เพ็ทพีฟว์คืออะไรวะ

แต่ด้วยวิญญาณฝาหรั่งเข้าสิง สักครู่ก็เลยเข้าใจ แต่เนื่องจากฝรั่งที่สิงร่างอยู่เมืองไทยนานไปหน่อย ภาษาอังกฤษก็เลยอ่อนแรง คำอธิบายจึงอาจไม่สวยหรู หรือถูกต้องร้อยเปอร์เซ็นต์นัก

เพ็ทพีฟว์เป็นพล็อตเรื่องส่วนเล็กน้อยในนิยายที่พอคุณอ่านเจอแล้ว จะทำให้คุณเกิดอาการโมโห จนหน้าแดง หนังสือที่เคยว่าอ่านสนุกก็หมดสนุกไปทันควัน พล็อตเรื่องที่คุณอาจเป็นคนเดียวในโลกที่เกลียด คนอื่นอ่านอาจจะไม่รู้สึกอะไร แต่มันโดนใจคุณเหมือนโดนไม้หน้าสามตี

สำหรับแม็กซ์แล้วเพ็ทพีฟว์ก็มี

1. นางเอกจิ้นทั้งที่แต่งงานแล้ว ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา นางเอกโรแมนซ์ถึงได้ซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้ แต่งงานกะผู้ชายที่ไม่ใช่พระเอกทีไรมีอันต้องไปเจอเกย์ ตุ๊ด ไร้สมรรถภาพทางเพศ หรือคนแก่ที่เอานางเอกมาเลี้ยงเป็นลูก (แล้วทำไมไม่รับเป็นบุตรบุญธรรมให้สิ้นเรื่อง ต้องเอามาทำเมียให้พระเอก/ตัวร้ายที่เป็นลูกเลี้ยงเกิดอาการอิจฉา) ทำให้สาวน้อยน่ารักอย่างนางเอกเรายังคงรักษาเยื่อบางที่เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ในชีวิตของเธอไว้ได้

แม็กซ์ว่ามันประหลาดไง ถ้าคุณจะเขียนหนังสือให้นางเอกแต่งงานคุณก็หาสามีที่มันทำ...เป็นสักหน่อย เถอะ หรือไม่ก็ไม่ได้ให้แต่งไปเลยดีกว่า แม็กซ์ไม่ได้แอนตี้นางเอกจิ้นหรอกนะ เพียงแต่ขอร้อง อย่างี่เง่าอย่างนี้ ดังนั้นพวกกลุ่มผู้พิทักษ์นางเอกจิ้นอย่ามาประท้วงที่บลอกของแม็กซ์แล้วกัน

2. นางเอกไร้ทางสู้ ตกเป็นเบี้ยล่าง นี่เป็นตัวอย่างหลักที่แม็กซ์เกือบจะขว้างหนังสือเรื่อง Arousing Suspicion ของแมเรี่ยน สติลลิ่งทิ้ง เพราะฉากที่นางเอกโดนสามีเก่ามาข่มขู่ว่าจะขอแบ่งสมบัติอันเป็นมรดกของคุณ ยายของเธอครึ่งนึง นางเอกของเราทำยังไงเหรอ ขอร้องไอ้ชั่วนั่น อ่านแล้วเครียดค่ะ คนมันจะโกงบ้านที่ตัวเองอยู่ไปครึ่งหลัง นางเอกของเราทำอะไรงั้นเหรอ ไม่ เธอไม่ได้วิ่งไปหาทนายความเพื่อปรึกษาว่าคำขู่นั้นเป็นไปได้รึเปล่า ไม่ เธอกลับมานั่งรำพึงรำพันที่บ้าน รอให้พระเอกใส่เกราะขี่ม้าขาวมาช่วย

ดังนั้นจึงไม่แปลกที่แม็กซ์ไม่ชอบเพรสเซ่น เพราะนั่นเป็นหนังสือที่รวบรวมเหล่านางเอกตระกูลไร้กระดูกสันหลังไว้มากที่ สุดในโลก เรียกว่าก่อนจะออกหนังสือกับสำนักพิมพ์ไลน์นี้ได้ ต้องมีการตรวจระดับแคลเซี่ยมของนางเอกก่อนว่ามีปริมาณที่มากเกินสมควรหรือ เปล่า แต่ที่พูดยั่งนี้ก็ไม่ได้บอกว่าเพรสเซ่นทุกเล่มเป็นอย่างนั้นหรอกนะ ทุกกฎย่อมมีข้อยกเว้น งานบางเล่มของเพรสเซ่นก็สนุกค่ะ

3. พระเอกนักตบ ยังไม่เคยอ่านเจอเรื่องที่พระเอกเป็นนักวอลเล่ย์บอลสักเรื่องนะคะ แต่นักตบของแม็กซ์นี่ก็คือ นักตบนักเตะนางเอกน่ะค่ะ ไม่รู้ว่ามันรักกันของมันยังไงถึงได้ลงไม้ลงมือกันได้ อ่านแล้วรับม่ายได้เด็ดขาด ยิ่งนังนางเอกใจอ่อนเป็นขี้ผึ้งพอพระเอกมาง้องอนบอกว่า "รัก รัก รัก" แล้วก็อ่อนระทวยยอมคืนดี อ่านไปทำให้เกิดความรู้สึกเวลาดูหนังที่ตัวละครหน้าโง่โดนสามีตบสะบักสะบอม แล้วก็ยอมคืนดีด้วยเพราะสามีบอกว่า จน เครียด กินเหล้า เลยตบเมีย

4. ท้องลูกชาวบ้าน แม็กซ์เป็นคนใจกว้างนะ แต่เวลาอ่านหนังสือโรแมนซ์ (ขอเน้นว่าโรแมนซ์ แนวอื่นไม่เป็นไร) แล้วเจอนางเอกท้องกะผู้ชายคนอื่นซึ่งส่วนใหญ่นางเอกจะโดนทิ้งมา แล้วซมซานมาให้พระเอกคอยประคบประหงมช่วยเหลือ แม็กซ์ไม่ติกด้วยนะคะ อ่านยังไงก็ไม่ซึ้งน่ะ คิดอยู่ว่านางเอกทำไมมันโง่ ซื้อถุงยางใส่ไม่เป็นหรือยังไง

5. นางเอกโลเลหูเบา เกลียดม้ากมากค่ะนางเอกสไตล์นี้ ประเภทเชื่อคนอื่นมันหมดทุกคน ยกเว้นพระเอกไว้คนเดียว ใครพูดอะไรหล่อนเชื่อดะ แต่พระเอกพูดก็จะสะบัดหน้าน้ำตาริน ในใจคิดว่า "เขาไม่รักฉัน เขาไม่รักฉัน" ก็เขาจะรักหล่อนได้ยังไง โง่ขนาดนี้ พล็อตแนวนี้อ่านยังไงก็ไม่ซึ้ง ออกอาการรำคาญมากกว่าอย่างอื่น เพ็ทพีฟว์แบบนี้แหละที่ทำลายหนังสือที่ควรจะเป็นหนังสือที่ดีที่สุดเล่ม หนึ่งลงภายในพริบตา คนที่เคยคุยกะแม็กซ์คงนึกออกว่าเป็นเรื่องอะไร หนังสือที่หลายคนยังพูดกันว่าคลาสิก แต่แม็กซ์จะบอกว่าคลาสเลสมากกว่า เรื่อง Perfect ของป้าจูใหญ่ (เพราะรู้สึกว่าจูเล็กจะคือจูเลีย) ที่นางเอกมันเชื่อไปหมดทุกคนตั้งแต่เอฟบีไอ ไปจนถึงย่าใจเหี้ยมของพระเอกว่าพระเอกชั่ว เลว ฆ่าคนได้ แล้วหลอกให้พระเอกไปติดกับ ขอด่าหน่อยเหอะยายผู้หญิงสติต่ำคนนี้ "แกทุเรศมาก" ที่ทำลายหนังสือดีดีเล่มนึงที่ควรจะได้รับการอ่านซ้ำไปซ้ำมาสักร้อยรอบ กลายเป็นเศษหนังสือที่หลุดเป็นชิ้น เพราะแม็กซ์อ่านแล้วเกิดอาการช้ำใจจนขว้างไปชนกำแพงเลยหลุดเป็นชิ้น

ตอนนี้นึกออกแค่นี้เอง ส่วนใหญ่เกี่ยวกับนางเอกค่ะ เข้าตามหลักทฤษฎีที่ว่า คนเรามักมองเห็นของเสียของคนเพศเดียวกันมากกว่า แล้วก็มีความอดทนให้กับความผิดพลาดของคนเพศเดียวกันมากกว่าอีกด้วย