Sizzle and Burn // Jayne Ann Krentz

แม็กซ์พูดทุกครั้งที่เขียนรีวิวงานของเจนย์ แอนด์ ครานซ์ว่า เรายังคงเป็นแฟนหนังสือของเธอเสมอ แม้จะเป็นความจริงอย่างยิ่งว่า งานในยุคตอนนี้ไม่เหมือนกับสิ่งที่เธอเขียนในอดีต และในฐานะที่คนที่เคยเป็นแฟนหนังสืออันดับหนึ่งของเธอในยุคนั้น มันเป็นความน่าเสียดาย

แต่แม้จะบอกว่า มันเทียบไม่ได้กับงานในอดีต งานเขียนของเจนย์ แอนด์ ครานซ์ก็สนุกกว่างานที่ดีที่สุดของนักเขียนหลายคน

และแน่นอนว่า แม็กซ์หมายความรวมถึงเรื่องนี้ด้วย

Sizzle and Burn ของเจนย์ แอนด์ ครานซ์

หนังสือเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุด An Arcane Society ซึ่งเป็นสมาคมของกลุ่มคนที่มีพลังจิตซึ่งทำให้พวกเขาแปลกแยกออกจากมนุษย์ ทั่วไป สมาคมแห่งนี้ถูกก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ในอดีตเมื่อนานมาแล้ว (ราว ๆ ปี ค.ศ. 1600s) ในส่วนของเรื่องในอดีต เจนย์ แอนด์ ครานซ์ก็ได้มีการเขียนถึงเรื่องราวเกี่ยวเนื่องกับสมาคมนี้ โดยที่เธอใช้นามปากกาว่า อแมนด้า ควิค ส่วนเรื่องของสมาคมในยุคปัจจุบันเป็นงานของเจนย์ แอนด์ ครานซ์เอง และมากไปกว่านั้น เรื่องราวของสมาคมในยุคอนาคตก็ถูกรับผิดชอบโดยเจนย์ คาสเซิลซึ่งเป็นอีกนามปากกานึงของเจนย์เช่นกัน

เอกลักษณ์นึงของเจนย์ แอนด์ ครานซ์ก็คือ เธอไม่ใช่คนที่ชอบเขียนเรื่องชุดมากนัก ดังนั้นเมื่อเธอตัดสินใจเขียนเรื่องสมาคมอาร์เคนนี้ขึ้น แต่ละเล่มจึงเป็นอิสระจากกันและกันค่อนข้างมาก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นที่จะต้องอ่านเล่มไหนก่อนเลยที่จะเริ่มต้นเรื่องนี้

ตลอดชีวิตของเรนน์ ทาเลนไทน์ เธอคือคนนอก พลังจิตที่ทำให้เธอได้ยินเสียงทำให้เธอแตกต่าง พลังจิตที่ไม่เคยนำความสงบมาสู่ชีวิตของเธอเลยสักครั้ง พลังจิตที่ทำให้เธอตั้งข้อสงสัยถึงสุขภาพจิตของตัวเอง และครั้งนี้ พลังจิตของเธอทำให้เธอค้นพบหญิงสาวที่ถูกจับตัวขังไว้ในบ้านของอาของเธอ

เวลล่า ทาเลนไทน์เป็นแบบของคนที่เรนน์รู้ว่าไม่อยากจะลงเอยเช่นเดียวกัน แต่เรนน์ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะหลีกหนีชะตากรรมนั้นได้หรือไม่ เพราะเวลล่าก็มีพลังจิตรูปแบบเดียวกับเธอ และมันทำให้เวลล่าไม่ค่อยปกตินัก ก่อนที่สุดท้ายแล้วจะทำให้เวลล่าจบชีวิตลงในโรงพยาบาลโรคจิตที่ซึ่งเธอเสีย ชีวิตด้วยอาการหัวใจวาย

นั่นเป็นเหตุผลที่นำเรนน์กลับไปบ้านเกิดของผู้เป็นอาอีกครั้ง เพื่อจัดการเรื่องบ้านของป้าที่ร้างไปนาน (เพราะเวลล่าเข้ารพ.) แต่เมื่อไปถึง เรนน์ก็สัมผัสได้ถึงความเลวร้ายของชายโรคจิตที่ต้องการล่าแม่มด ที่นั่นเธอค้นพบเหยี่อคนนึงของฆาตกรต่อเนื่อง แต่การได้พบและช่วยเหลือหญิงสาวคนนั้น กลับทำให้เธอถูกมองด้วยสายตาที่หวาดระแวงยิ่งขึ้น เพราะไม่มีใครสามารถให้คำอธิบายเหตุผลที่เรนน์รู้ว่ามีคนถูกขังอยู่ที่ นั่น

และแน่ละเรนน์ก็ไม่อธิบาย เพราะเธอไม่ต้องการได้ชื่อว่าเป็นคนบ้า

ในขณะเดียว อดีตก็ได้ตามหาเรนน์จนพบ เมื่อแซค โจนส์ซึ่งเป็นตัวแทนของสำนักงานนักสืบเจแอนด์เจ ซึ่งทำงานให้กับสมาคมอาร์เคนได้เดินทางมาพบเรนน์เพื่อสอบถามถึงนักวิทยา ศาสตร์ของสมาคมที่หายตัวไป และล่าสุดพบว่า ได้มาพบกับอาของเรนน์ก่อนที่เวลล่าจะตาย

แซครู้ว่า เหตุการณ์ในอดีตทำให้เรนน์อาจจะไม่ให้ความร่วมมือกับสมาคมอาร์เคน ดังนั้นเขาจึงมีข้อเสนอที่เธอไม่อาจปฏิเสธ นั่นก็คือ ความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับพ่อของเธอ ความจริงที่ถูกสมาคมปกปิดเอาไว้

แต่เพียงแรกได้พบ ทั้งแซคและเรนน์ก็รู้สึกถึงความต่อเชื่อมของกันและกันได้ และสำหรับคนสองคนที่มีแผลจากความรักมาในอดีต นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมในการเริ่มต้นความสัมพันธ์ และทั้งคู่ก็คิดจะไม่เริ่ม ก่อนที่จะพบว่า ไม่ีอาจหยุดยั้งตัวเองได้

จากนั้นไม่นาน แซคก็ผันตัวเองกลายเป็นบอดี้การ์ดคุ้มครองเรนน์ เมื่อมันแน่ใจแล้วว่า ฆาตกรต่อเนื่องคนที่เรนน์ไปขัดขวางการฆ่าเหยื่อคนนึงของเขา ได้เบนเป้าหมายมายังตัวเธอ นอกจากนี้แล้วทั้งสองหนุ่มสาวก็ยังค้นพบว่า ศัตรูคนสำคัญของสมาคมอาร์เคนก็ได้เจาะจงเรนน์เป็นเป้าอีกต่างหาก

อย่างที่เคยบอกตอนต้นนะคะว่า เจนย์ไม่ค่อยเขียนหนังสือเป็นชุด หรือใช้ตัวละครต่อเนื่องกันเท่าไหรนัก เล่มนี้ก็เป็นอย่างนั้นนะคะ เพียงแต่มีข้อยกเว้นนิดหน่อย ตรงนี้ในเล่มนี้ได้มีการเปิดตัวองค์กรคู่แข่งของอาร์เคนออกมาให้เห็นกัน (แล้วมีโยงไปถึงบรรพบุรุษซึ่งเป็นตัวร้ายใน Second Sight ซึ่งเป็นงานในแนวย้อนยุคเขียนด้วยนามปากกาอแมนด้า ควิค) แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เกิดความรู้สึกว่าเรื่องยังไม่จบ ต้องติดตามตอนต่อไปอะไรพรรณนั้นหรอกนะ

เหมือนกับงานเกือบจะทุกเล่มของเจนย์ แอนด์ ครานซ์ ที่เขียนพระนางได้เหมาะเจาะซึ่งกันและกันเป็นอย่างยิ่ง แม็กซ์เชื่ออย่างเต็มที่ เมื่อทั้งแซคและเรนน์เกิดอาการสป๊าคซ์อย่างรุนแรงตั้งแต่ต้นที่พบกัน เราไม่รู้สึกว่ามันเร็วเกินไป เพราะทั้งคู่เหมาะสมกันตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกันแล้ว

พล็อตเรื่องดำเนินไปได้น่าตื่นเต้นดีค่ะ โดยเฉพาะในส่วนของการสืบสวน แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะโฟกัสไปที่จุดนั้นจนความโรแมนติคจะหายไปหรอกนะคะ โดยรวมแล้วเรื่องนี้มีองค์ประกอบการเขียนเรื่องของเจนย์ แอนด์ ครานซ์ครบถ้วนค่ะ

สิ่งที่ทำให้แม็กซ์ชอบเรื่องนี้ยิ่งขึ้นไปอีก (สปอยล์) ก็ คงเป็นการที่คนแต่งทำให้เราผิดหวังเล็ก ๆ ตอนเริ่มต้นเรื่อง เมื่อทำเหมือนว่าทั้งแซค และเรนน์ผิดหวังจากความรักมาก่อน โดยที่ทั้งคู่มีคนที่รัก แต่ด้วยเหตุบางอย่างก็พลัดพรากจากกัน เราชอบที่เธอมาเฉลยในตอนหลังว่า มันไม่ใช่สิ่งที่เราคิดแม้แต่นิดเดียว หลอกเราได้ดีค่ะ

บอกตามตรงนะคะ ถ้าไม่ใช่เพราะเจนย์ แอนด์ ครานซ์เคยเขียนหนังสือที่ดีกว่านี้ (หลายเล่มมาก) แม็กซ์คงชอบเรื่องนี้อย่างเต็มที่ แต่ข้อเสียของนักเขียนที่ดีก็คือ เธอผลิตผลงานในระดับคุณภาพสูงมามากจนทำให้งานบางเล่มที่ดีมาก แต่อาจจะทำให้แม็กซ์รู้สึกว่าดีไม่พอเมื่อเปรียบเทียบกับงานในอดีต

เล่มนี้ก็เป็นแบบนั้น แต่นั่นไม่ใช่ความผิดของหนังสือหรอกนะคะ

คะแนนที่ 73