แม็กซ์ขอเริ่มต้นด้วยการบอกว่า เราเชื่อในรักแรกพบ ถึงแม้จะไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง แต่เชื่อว่ามันมีจริง
โอเคกลับสู่เรื่องของเรากัน นิยายโรแมนซ์เป็นหนังสือแนวที่ใช้มุขเรื่องรักแรกพบบ่อยมาก จนเกือบน่ารำคาญ
แค่เกือบงั้นเหรอ
ใช่แล้ว เพราะว่ารักแรกพบที่เขียนดีดี จะกลายเป็นหนังสือที่น่าอ่านมาก ในทางกลับกัน การใช้แค่เพียงพบหน้า พระเอกก็รักจนแทบจะลากนางเอกแล้วโดยที่คนแต่งไม่เก่งพอจะทำให้คนอ่านเชื่อ ได้ว่าความรักนั้นจริงแท้แน่นอน ก็จะทำให้หนังสือที่ควรสนุก สลดไปทันตา
และนี่เป็นความเหมือนที่แตกต่างกันของหนังสือสองเรื่องของมาร์เจอรี่ เอ็ม หลิว (นักเขียนที่ไม่แน่ใจว่าเป็นลูกครึ่งจีนอเมริกัน หรือว่าเป็นเอบีซีกันแน่ --- อะไรคือเอบีซี แน่นอนว่าย่อมไม่ใช่อักษรภาษาอังกฤษสามตัวแรก แต่เป็น American Born Chinese ถ้าคุณอยากเท่ห์ หรือแสดงให้ชาวบ้านรับรู้ว่าคนนี่ ของแท้เมดอินอเมริกา ก็ใช้คำนี้นะคะ)
นอกเรื่องอีกแล้วเรา (แต่มันอยากโชว์นี่) โอเค หนังสือสองเรื่องของมาร์เจอรี่ที่ชื่อว่า "หัวใจสีแดงของหยก" กะเรื่อง "ดวงตาแห่งสวรรค์"
ทั้งสองเรื่องเป็นส่วนหนึ่งของหนังสือชุดที่สนุกใช้ได้ชุดหนึ่ง เรื่องราวของนักสืบที่มีความสามารถพิเศษเหนือมนุษย์ที่คอยปกป้องมนุษย์
The Red Heart of Jade เล่าเรื่องของดีน ผู้มีพลังจิตในการมองเห็นทางไกล เขาเห็นเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกสถานที่หนึ่ง สิ่งที่เขาไม่เห็นก็คือ การมีชีวิตอยู่ของผู้หญิงที่เขารักจนหมดหัวใจคนที่เขาคิดว่าตายไปแล้วเมื่อ หลายปีก่อน
มิรี่เองก็เข้าใจว่าดีนตายไปแล้วเช่นกัน ความจริงก็คือทั้งสองต่างตายไปแล้ว และได้รับโอกาสคืนมาเพื่อที่จะทำให้คำสาปยาวนานหลายพันปีกลายเป็นจริง คำสาปที่ทำให้หลายคนเชื่อว่าจะทำลายล้างโลกได้ และทางเดียวที่จะหยุดมันได้ ดีนจะต้องเป็นคนฆ่ามิรี่
เรื่องนี้ตั้งแต่เปิดเรื่อง คนอ่านไม่ต้องลุ้นกับความรักของดีนแม้แต่น้อย พวกเรารับรู้ได้เลยว่าเขารักผู้หญิงคนนี้แค่ไหน และที่สำคัญมาร์เจอรี่ทำให้เราเชื่อในความรักนั้น ความรู้สึกที่บรรยาย การกระทำที่แสดงออก ทุกอย่างนำไปสู้ข้อสรุปเดียว นั่นก็คือความรักที่มีให้กัน ดังนั้นการกระทำทุกอย่างที่ดีนทำเพื่อปกป้อง และเสียสละเพื่อมิรี่ จึงดูน่าเชื่อ และสมจริง
ซึ่งต่างจาก Eye of Heaven ซึ่งเป็นเรื่องราวของบลู ผู้ชายที่มีพลังในการควบคุมกระแสไฟฟ้า กับรักแรกพบของเขา นักแสดงละครสัตว์สาวที่ใช้เวลาว่างแปลงร่างเป็นเสือ เรื่องนี้คนอ่านก็ถูกบอกตั้งแต่ต้นเช่นกันว่าบลูรักไอริสแค่ไหน เขายอมเสียทุกอย่าง เลือกกระทั่งผู้หญิงที่ตนเองรักเหนือกว่าน้องชายของตัวเอง
คีย์เวิร์ดที่สำคัญก็คือ "ถูกบอก" ที่เราใช้ในเรื่อง EOH และคำว่า "รับรู้" ในเรื่อง TRHOJ แม็กซ์เป็นคนดื้อ และสมกับที่เรียนสายวิทยาศาสตร์ นั่นคือไม่ชอบให้ใครมาบอก อย่างรู้ด้วยตัวเองมากกว่า ในเรื่องดวงตาแห่งสวรรค์ เราไม่รับรู้ถึงความรัก เราถูกบอกให้ทราบถึงความรัก และมัน ไม่ น่า เชื่อ เลย
และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้หนังสือเล่มนี้สอบตก แม้ว่าเรื่องราวจะสนุกสนานและตื่นเต้น (อาจจะมากยิ่งกว่าหยกสีแดงเสียอีก) เพราะเราไม่เชื่อว่าบลูจะรักไอริสขนาดนี้ และเมื่อไม่เชื่อก็ทำให้เรื่องหมดสนุก
No comments:
Post a Comment