Hide in Plain Sight // Michele Albert

เปล่าค่ะ แม็กซ์ไม่ได้เขียนถึงหนังสือชุดอวาลอนของคินลี่ย์ แม็คเกรเกอร์ นักเขียนที่มีปัญหาในชีวิตกับการเขียนหนังสือให้จบซี่รี่ย์ คราวนี้แม็กซ์ไม่ตกเป็นเหยื่อของเธอหรอก หลอกคนอื่นให้ตามหนังสือชุดของเธอได้ แต่หลอกแม็กซ์ไม่ได้หรอก เพราะแม็กซ์รู้ว่าเดี๋ยวแม่คุณก็จะเปลี่ยนไปเขียนหนังสือชุดใหม่ ทั้งที่ชุดเดิมยังเขียนไม่จบ

อวาลอนที่พูดถึงเป็นองค์กรลับที่ตั้งขึ้นมาเพื่อปกป้องงานศิลปะ และของมีค่าทางประวัติศาสตร์ เพราะหน่วยงานรัฐไม่มีกำลังมากพอที่จะปกป้องงานเหล่านี้จากบรรดาโจรหัวขโมย ได้ มันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย จึงไม่ได้รับความสำคัญ แต่ก็มีเศรษฐีที่รักศิลปะสร้างองค์กรแห่งนี้ขึ้นมา

แม็กซ์ชอบเล่มแรกของชุดนี้อย่างมาก Hide in Plain Sight ถือเป็นหนังสือที่สนุกมากที่สุดเล่มหนึ่งที่แม็กซ์เคยได้อ่าน แม้ว่าพระเอกจะไม่อาจเอาชนะตัวร้ายใหญ่ได้ก็ตาม และในเล่มสองนี้ Tough Enough เป็นเรื่องราวของวิว อดีตตำรวจหนุ่มที่ผันตัวเองเป็นนักปฏิบัติการณ์แห่งอวาลอน

ในงานที่เขาได้รับมอบหมาย เขาต้องกลับไปเผชิญหน้ากับถ่านไฟเก่า มีอา ผู้หญิงที่ทิ้งเขาไปสมัยที่ยังเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อสืบดูว่าเธอเป็นตัวการปลอมแปลงงานศิลปะหรือเปล่า นี่เป็นหนังสือไม่กี่เล่มที่นางเอกเป็นฝ่ายทิ้งพระเอกไปหาผู้ชายคนอื่น

ความบกพร่องของมีอาทำให้แม็กซ์อยากอ่านเรื่องนี้ค่ะ เพราะคิดว่าน่าสนใจดี เธอเสียใจตลอดเวลาถึงความโลเลของตัวเอง ที่ไม่เลือกวิว การที่ได้พบกับเขาอีกครั้งจึงเป็นเหมือนโอกาสที่สองให้กับเธอ

หนังสือเรื่องนี้ถือว่าอ่านสนุก แต่ช่วงท้ายเรื่อง แม็กซ์เกิดอาการเครียดแค้นตัวร้ายอย่างรุนแรง ขอด่าหน่อยเถอะนะ "นังชั่ว เกลียดมันโว้ย"

ถือว่าเป็นตัวร้ายที่สร้างความน่ารังเกียจให้แม็กซ์ได้มากที่สุดในรอบหลายปี โอ้ย เกลียดมันมาก แถมดันไม่ตายอีกต่างหาก

เห็นได้ชัดว่าจะต้องกลับมาแก้แค้นและสร้างความวุ่นวายให้กับอวาลอนต่อแน่

เรื่องแปลกอีกอย่าง แม็กซ์รู้สึกชอบตัวร้ายใหญ่ (อีกตัวนึงนะคะ) อย่างมาก แม้จะดูยังไงก็ไม่มีรัศมีพระเอก แต่มันดันเก่งกว่าพวกพระเอกอ่ะ ก็เลยอดชอบไม่ได้ อยากให้เป็นพระเอกค่ะ แต่คงยาก (ยกเว้นเอามาให้แอน สจ๊วตเขียนนะ อาจมีสิทธ)

สรุปสรุป เรื่องนี้สู้เล่มแรกในชุดไม่ได้ แต่ก็ไม่เสียเวลาอ่านค่ะ ตอนจบง่ายไปหน่อยนึง คนร้าย (ที่ไม่ใช่ผู้ร้ายใหญ่) ปัญญาอ่อน นังชั่วที่เกลียดไม่ตาย แต่แฟนมันตาย สมน้ำหน้าดี