A Wicked Gentleman // Jane Feather

เพื่อนคนหนึ่งของแม็กซ์เคยพูดกะแม็กซ์ไว้ว่า การอ่านงานของเจน เฟธเธอร์เหมือนกับการเล่นหวย เพราะคุณไม่รู้หรอกว่าจะออกมาเป็นยังไง และยังมีโอกาสสูงอีกต่างหากที่จะถูกกิน แต่ถ้าวันใดดวงดีคุณก็จะถูกรางวัลใหญ่ทีเดียว

แม็กซ์อ่านงานของเจนมาเยอะค่ะ อาจไม่ครบทุกเล่ม และเห็นด้วยกับคำพูดของเพื่อนอย่างมาก เพราะเมื่อดี เธอดีใจหาย อย่างงานเรื่อง Velvet, Vice, Virtue งี้ แค่คิดก็อยากจะกลับไปอ่านอีกสักรอบแล้ว แต่เมื่อมันแย่ มันโคตรจะเป็นฝันร้าย อย่างเรื่อง Heart's Folly ที่อ่านแล้วช็อคจนตัวชา ไม่เชื่อว่าคนแต่งจะแต่งหนังสือยั่งงี้ได้ หรือเรื่อง Kissed by Shadow ที่มีพระเอกที่ชั่วบัดซบมากที่สุดเล่มหนึ่ง คนที่แม้แต่พวกนิยมคนเลว (ในนิยาย) อย่างแม็กซ์ยังทำใจไม่ได้

และแล้วบางอย่างก็เกิดขึ้นกะเจน เพราะงานในระยะสามสี่ปีหลังมานี้มันราบเรียบเสียจนแม็กซ์ถวิลหาดร.เจนและมิส ไฮด์คนเก่ากลับมา ร้องเพลงว่า "เธออยู่ไหน" ด้วยน้ำเสียงเอ้ยเจื้อ เพราะแม้จะเสี่ยงกะความเลวร้าย แต่ก็ยังมีโอกาสที่จะเจอเพชรได้ เจ้าความราบเรียบนี่มันไม่มีโอกาสลุ้นเลยล่ะ

แล้วข่าวการย้ายสำนักพิมพ์ของเจนก็มาถึง แม็กซ์คิดว่านั่นอาจจะเป็นประกายไฟเล็ก ๆ ที่มีสิทธิปลุกเธอให้ตื่นจากการนอนหลับ

และ "สุภาพบุรุษเจ้าเล่ห์คนหนึ่ง" หรือ A Wicked Gentleman ก็ทำได้แค่ขยับตัว มันไม่ถึงกับราบเรียบเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้ของเธอ แต่ก็ไม่ถึงกับน่าตื่นเต้น อย่างน้อยก็เป็นความหวังเพราะมีสัญญาณ แม้จะเล็กน้อยมากว่า เธออาจจะกลับมาแล้ว

ข้อเสียของหนังสือเล่มนี้คือมันยาวเกินความจำเป็น จนอ่านไปง่วงนอนมาก หลายฉากโผล่มาอย่างไม่มีจุดหมาย แม็กซ์โทษว่าเป็นความผิดของเอดิเตอร์ค่ะที่ไม่กล้าตัดหนังสือให้สั้นลง ถ้าเรื่องนี้สั้นกว่านี้ ก็คงน่าสนใจมากขึ้น เรื่องราวของสายลับที่ทำทุกวิถีทางเพื่อให้เข้าไปในบ้านของนางเอกให้ได้ เพราะมีความลับบางอย่างอยู่ที่นั่น เรื่องคงน่าตื่นเต้นมากขึ้น

สัญญาณเล็ก ๆ ที่แม็กซ์คิดว่าเจนอาจจะกลับมาน่าสนใจได้อีกครั้งหนึ่งก็คงเป็นความสัมพันธ์ ระหว่างพระเอกกะนางเอกที่เราคิดว่าเขียนได้ดี และน่าสนใจ แต่นั่นก็ยังไม่มากพอจะทำให้แม็กซ์รู้สึกตื่นเต้นอยากอ่านไปกลับหนังสือเล่ม ถัดไปในชุด

คิดถึงเจนคนที่เขียนเรื่อง Virtue ค่ะ ไม่รู้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหนแล้วนี่