Hollywood husband, Contract wife // Jane Porter

เคยอ่านหนังสือที่เริ่มต้นได้น่าสนใจ ดำเนินเรื่องได้ดีเกินคาด มีฉากบีบหัวใจจนสั่นระริก แล้วก็บู้ม ระเบิดลง

คนแต่งมันทำบ้าอะไร ทำลายเนื้อเรื่องจนพังพินาศ จนแทบเขวี้ยงหนังสือทิ้งไม่ทัน (แต่ก็ไม่ได้ขว้างเพราะว่าเสียดายตังค์ที่ซื้อมา)

แล้วแม็กซ์ก็โทษตัวเองที่สอนไม่จำ ดันไปซื้อ Harlequin Presents มาอ่าน

แม็กซ์ไม่ได้โทษความน้ำเนาของเรื่อง เพราะเตรียมใส่หน้ากากกำจัดกลิ่นเน่าแล้ว ไม่ได้ติติงพฤติกรรมนางเอกที่น้ำตาคลอเบ้าบ่อยเหลือเกิน แล้วก็ไม่ได้ติงความเย็นชาของพระเอก หรือความโง่ที่หลงเชื่อตัวร้ายมากกว่านางเอก

แม็กซ์โทษคนแต่งที่เขียนไปเขียนมาต้องให้นางเอกไปขอโทษพระเอกในความผิด ของตัวเอง ทั้งที่ตาพระเอกตัวดีทิ้งนางเอกไปหาผู้หญิงคนอื่น เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนอื่นมากกว่านางเอก

แม็กซ์ซื้อเล่มนี้มาเพราะติดใจบทนำของเรื่องที่นางเอกคิดในใจว่า "ตลอดเวลาห้าสัปดาห์ที่รู้จักพระเอก ไม่ได้ทำให้เธอชอบเขามากขึ้นมาสักนิด" อ่านดูแล้วนึกว่าจะเจอนางเอกที่มีกระดูกสันหลัง

ครึ่งเล่มแรกก็อ่านได้เพลินดี แม้ว่ากระดูกสันหลังนางเอกจะไม่ใช่ของสัตว์สปีชีย์เดียวกับมนุษย์ แต่ก็ยังดีกว่าของตัวหนอน เธอยืนหยัดต่อต้านเสน่ห์ของพระเอกได้สมศักดิ์ศรี ส่วนพระเอกก็ไม่ได้เย็นชาจนขนาดคนอ่านหาความรักที่เขามีให้นางเอกไม่เจอ

ส่วนผสมที่ลงตัว เนื้อเรื่องยิ่งสนุกขึ้นไปอีกการเล่นละครแกล้งเป็นแฟนกันของพระเอกและนางเอก เลยเถิดไปจนเป็นการแต่งงานที่แท้จริง เนื้อเรื่องพาเราเดินทางไปถึงแอฟริกาที่ซึ่งนางเอกเรียนรู้ว่าพระเอกไม่ใช่ แค่ดาราที่ใช้ชีวิตฉาบฉวย แต่ทุ่มเทชีวิตเพื่อช่วยเหลือชาวบ้านและเด็กผู้ยากไร้

แม็กซ์บอกแล้วว่าหนังสือมันน้ำเน่า แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะทำใจตั้งแต่ต้น กลับรู้สึกสนุกด้วยซ้ำ

แต่แล้วชีวิตแต่งงานที่เริ่มผูกพันกันของพระนางก็ถูกทำลายลง โดยดาราหญิงแสนสวยที่เข้ามาแทรกกลางชีวิตของทั้งคู่ แม้ว่าพระเอกจะบอกอย่างชัดเจนว่าเขามีแค่เพียงมิตรภาพให้กับผู้หญิงอีกคน แต่นางเอกก็รู้สึกว่าพระเอกทุ่มเทตัวเองมากจนเกินไปในความสัมพันธ์ที่เขา พร่ำบอกเธอว่าเป็นแค่เพื่อน

ทั้งสองคุยกัน และเมื่อพระเอกปฏิเสธที่จะเลือกยืนอยู่ข้างนางเอก แต่กลับทิ้งเธอไป นางเอกก็เดินออกจากการแต่งงานของทั้งคู่

เรื่องมันน่าจะสนุกขึ้น ช่างบีบหัวใจเหลือเกิน หลายคนคงพูดแบบนี้ แม็กซ์เองก็คิดอย่างนี้ เรารออ่านฉากที่พระเอกจะต้องย้อนกลับมาขอโทษนางเอกให้กับความโง่ของตัวเอง ที่ไม่เลือกยืนข้างนางเอก

แต่แล้วคนแต่งทำอะไรรู้ไหมคะ

เขาแต่งให้นางเอกขอโทษพระเอกให้กับความไม่มั่นคงของตัวเอง บอกว่าเธอผิดเองที่ไม่มั่นคง ไม่เชื่อมั่นในตัวพระเอก

ใครจะไปเชื่อไหว (วะ) เล่นโทรศัพท์คุยกับผู้หญิงคนอื่นทั้งวัน แถมพอเจ้าหล่อนโทรมาก็รีบวิ่งแจ้นไปหา

อ่านแล้วเซ็งโว้ย แทนที่จะให้พระเอกขอโทษ ดันให้นางเอกเป็นฝ่ายผิด

อยากบีบคอคนแต่ง แล้วเขย่า เขย่า เขย่า แล้วถามว่า คิดอะไรอยู่ ถึงทำให้หนังสือที่น่าจะสนุก สลดลงได้ขนาดนี้

อ๋อ ลืมบอกไป เรื่องที่พูดถึงนี่เป็นของเจน พอร์เตอร์ค่ะ เรื่อง Hollywood husband, contract wife