หนังสือที่ชื่อเหมือนหนังสือสุดฮิตของชิดนีย์ เชลด้อนเมื่อหลายสิบปีก่อน (ทีช่องสามเอามาดัดแปลงทำละครเรื่องทายาทเมื่อหลายสิบปีก่อนอีกเช่นกัน ---- ไม่น่าอ้างถึงเหตุการณ์เมื่อหลายสิบปีก่อนเลย ทำให้รู้อายุกันหมดเลยสินี่) แต่เราไม่ได้อ่านเรื่องนี้หรอกนะ (แล้วพูดทำไมตั้งนาน)
บลัดไลน์เป็นตัวอย่างของความจนปัญญาของฝรั่งในการตั้งชื่อเรื่อง เพราะนอกจากจะซ้ำกับหนังสือเก่าในอดีตแล้ว ยังไม่ค่อยจะเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องเลย
นี่เป็นหนังสือเล่มที่สามในชุด "ไม่ใช่มนุษย์" ของอีลีน วิกส์ หนังสือชุดที่มีจุดเริ่มต้นมาจากเรื่องสั้นที่ชื่อ Only Human (ซึ่งเป็นเรื่องสั้นที่ดีที่สุดที่แม็กซ์โชคดีได้อ่านมา) จากเรื่องสั้นถูกนำมาเขียนขยาย (และดัดแปลง) จนกลายเป็นเรื่องยาวที่ชื่อ Tempting Danger (เรื่องยาวที่เสน่ห์เทียบเท่าเรื่องสั้นไม่ได้เลย) แต่ก็ยังมีคุณภาพมากพอในเราติดตามอ่านตอนต่อไปได้
เรื่องราวการผจญภัยของคู่ต่างอย่างลิลลี่ หยู สาวอเมริกันเชื้อสายอดีตตำรวจที่ผันตัวมาเป็นเอฟบีไอ กับรูล เทอร์เนอร์ทายาทของตระกูลหมาป่าชื่อดังที่โชคชะตาผูกทั้งคู่เข้าไว้ด้วยกัน ทั้งสองเจอกันและเกือบจะตกหลุมรักกันใน Tempting Danger และยอมรับความรักที่มีให้กันใน Mortal Danger กลับมาแล้วกับเรื่อง Bloodline คราวนี้การผจญภัยขยายขอบเขตไปไกลขึ้น ประเด็นความรักไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกต่อไปแล้ว (ก็รักกันไปแล้วในเล่มก่อน)
สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านเรื่องชุดนี้มาก่อน แม็กซ์เล่าเรื่องคร่าว ๆ แล้วกันนะคะ ใน "ยั่วอันตราย" มีการตายอันเกิดจากการกระทำของมนุษย์หมาป่าเกิดขึ้น ลิลลี่ หยูตำรวจเจ้าของคดีตามร่องรอยไปจนนำไปถึงรูล เทอร์เนอร์ ผู้ซึ่งเป็นลูนันซิโอหรือทายาทแห่งเผ่าหมาป่าที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกา เขาเป็นภาพลักษณ์ของชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ คนที่เป็นฉากหน้าแสดงให้โลกเห็นว่ามนุษย์หมาป่าไม่ได้มีอันตรายใดใดเลยกะ มนุษย์ เมื่อจบเล่มหลังจากการแก้ปริศนาฆาตกรรม ลิลลี่ก็พบว่าตัวเองเป็นคู่ชีวิตของรูลด้วยการลิขิตของโชคชะตา เล่มนี้ถ้าแม็กซ์ไม่เคยอ่าน "แค่เพียงมนุษย์" มาก่อน ก็คงจะบอกว่าสนุกมาก แต่เพราะมีตัวอย่างเปรียบเทียบแล้ว เรื่องนี้จึงกลายเป็นเพียงเรื่องที่อ่านได้เท่านั้น เพราะการหาหนังสือมาเทียบเคียง Only Human นี่คงไม่ใช่เรื่องง่าย
ใน "อันตรายร้ายแรง" การผจญภัยนำลิลลี่และรูลไปยังโลกแห่งปีศาจ เล่มนี้มั่วค่ะ บอกได้คำเดียว อ่านแล้วทั้งงงทั้งมึน เรื่องไม่สนุก ไม่น่าอ่าน แต่ก้ออ่านเพราะติดตามมาแล้วนี่คะ แม็กซ์ไม่ชอบพล็อตเรื่องที่นางเอกถูกแยกออกเป็นสองร่าง ที่สำคัญไม่ชอบที่รูลต้องอยู่ในร่างของหมาตลอดทั้งเล่ม คนแต่งไม่รู้หรือไงว่าแฟนหนังสือเกินครึ่งอ่านชุดนี้เพราะความเท่ห์ของรูล หมามันน่ารัก แต่มันไม่มีเสน่ห์หรอกนะ
แล้วก็มาถึงเล่มนี้ ด้วยความผิดหวังจากเล่มสอง แม็กซ์จึงไม่ได้คาดหวังอะไรมาก ดังนั้นโอกาสสมหวังจึงเพิ่มมากขึ้น และก็เป็นจริงค่ะ เล่มนี้สนุก(เพราะรูลไม่ได้เป็นหมาทั้งเรื่อง) ความโรแมนซ์อาจจะไม่ได้เต็มที่นัก เพราะผจญภัยกันทั้งเรื่อง แต่ก็น่าติดตาม เรื่องนี้เปิดเรื่องด้วยการตามล่าสังหารบรรดาทายาทของตระกูลมนุษย์หมาป่า ซึ่งรูลก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่ถูกลอบทำร้าย เขาโชคดีกว่าคนอื่นที่รอดตาย แต่ก็ได้รับบาดเจ็บ ที่แปลก็คือ แผลนั้นไม่ยอมหาย ทั้งที่เขาเป็นมนุษย์หมาป่าที่มีอัตราก็เยียวยาตัวเองเร็วกว่ามนุษย์ทั่วไป แต่แผลที่ได้รับจากปีศาจที่ตามฆ่าเขา กลับไม่หาย
ในเล่มนี้ตัวเอกยังคงเป็นลิลลี่ และรูลอยู่ ที่ดูจากธีมเรื่องแล้ว คาดว่าอีกไม่นานเรื่องราวคงจะเปลี่ยนตัวเอกไปเป็นตัวละครอีกคู่หนึ่ง มนุษย์หมาป่าที่เต้นรำเปลื้องผ้าเป็นอาชีพ กับแม่มดเอฟบีไอสาว นั่นก็คงเป็นเพราะเรื่องราวของลิลลี่ และรูลดูจะลงตัวและใกล้จบลงเต็มที่ ตัวละครใหม่ ๆ ถูกแนะนำเข้ามาในเรื่อง
แม็กซ์คงไม่แนะนำเรื่องนี้ให้กับคนที่ไม่เคยอ่านเรื่องชุดนี้มาก่อน เพราะคาดว่าคงงงกันเป็นแถวแน่ แต่สำหรับคนที่อยากลองอ่านพารานอมอลดีดีที่ไม่เน้นเซ็กส์ เรื่องชุดนี้ของอีลีนถือเป็นชุดที่น่าติดตาม หรือถ้าไม่อยากอ่านหนังสือชุด อย่างน้อยก็ควรจะหาเรื่อง Only Human มาอ่านนะคะ นี่เป็นเรื่องสั้นที่สนุกมากเล่มหนึ่งที่แม็กซ์ได้อ่านมาในชีวิต
No comments:
Post a Comment