Ukiah Oregon Series

มีคนถามแม็กซ์มา (อีกแล้ว) ว่าตอนนี้ชอบนักเขียนแนวแฟนตาซี/ไซไฟคนไหนบ้าง คงต้องเริ่มด้วยการบอกว่านักเขียนที่จะพูดถึงนี่เขียนแนวแฟนตาซี/ไซไฟเป็น หลักค่ะ อาจมีโรแมนซ์บ้าง แต่ไม่ใช่จุดเด่นของเรื่อง (แม้ว่าแม็กซ์อาจจะชอบเรื่องนั้นเพราะประเด็นโรแมนซ์เป็นหลักบ้างก็มี)

ถ้าถามกลับไปสักเมื่อหกปีก่อน (ทำไมต้องเป็นหกปี ก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่คงจะประมาณนั้นนะ) แม็กซ์คงตอบเสียงดังฟังชัดว่าลอเรล เค. แฮมิลตันเพราะเธอเป็นนักเขียนแนวนี้คนแรกที่แม็กซ์อ่านอย่างจริงจัง และชุดเมอริดิธ เจนทรี้ก็เปิดหูเปิดตาแม็กซ์ชนิดที่อีโรติกเล่มไหนทำไม่ได้เลย (ซึ่งนั่นก็เป็นอีกเรื่องนึงที่ต้องคุยกันทีหลังนะคะ)

แต่กาลเวลาที่เปลี่ยนไป พร้อมกับรสนิยมขึ้นลงของแม็กซ์ทำให้ตอนนี้ลอเรล เค. และแม่หนูเจนทรี้ก็ตกอันดับไป ไม่ใช่ว่าไม่ชอบ แต่โดนเรื่องอื่นแซง

เวลานี้หลังจากอ่าน No Human Involved จบไปหมาด อันดับหนึ่งก็คงเป็นใครอื่นไม่ได้นอกจากเคลลี่ย์ อาร์มสตรองค์ แต่เพราะแม็กซ์สัญญากับคนอ่านบลอกไปแล้วว่าจะไม่รบกวนความสุขด้วยการพล่าม เรื่องชุดนี้อีก ก็เลยขอใช้เวลาพูดถึงอันดับสองในเวลานี้แล้วกัน

เวน สเปนเซอร์

ดูชื่อแล้วอาจนึกว่าคนแต่งเป็นผู้ชาย แต่เวนมาจากเวนดี้นะคะ ปัจจุบันเธอเขียนหนังสือสามชุด ซึ่งแม็กซ์ชอบทุกชุด แต่แน่นอนว่าย่อมมีลูกที่รักมากที่สุดนะคะ

ชุดที่แม็กซ์ชอบมากที่สุดเป็นหนังสือชุดแรกที่เธอเขียน และแม้จะไม่ได้จบชุดอย่างเป็นทางการ แต่ก็เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ไม่มีเล่มใหม่ในชุดออกมาให้อ่านกันเลย นั่นก็คือชุด Ukiah Oregon เชื่อหรือไม่ว่า เล่มแรกในชุดมีการแปลออกมาเป็นภาษาไทยแล้ว ตอนที่แม็กซ์เห็นหนังสือเล่มนั้นที่จตุจักร ก็ยังคงมิคลาย ถ้าจำไม่ผิดชื่อไทยคือ "เอเลี่ยนพิทักษ์โลก"

เช่นเดิมคงต้องมีคำเตือนไว้ก่อน แม็กซ์กำลังจะสปอยล์หนังสือชุดนี้อีกแล้ว แต่สำหรับเพื่อนของแม็กซ์ที่มีโอกาสอ่านหรือไม่ได้อ่าน ก็คงจะพอรู้เรื่องสปอยล์ไปแล้วบ้างล่ะนะ เพราะแม็กซ์ก็กรี๊ดสลบไม่น้อยกับชุดนี้

Ukiah Oregon (อ่านว่า yoo-KAI-ah หรือสรุปว่าเขียนเป็นไทยยาก ขอให้ทับศัพท์แล้วกัน) เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพบในป่าซึ่งถูกเลี้ยงโดยหมาป่า โดยนักมานุษยวิทยาสาวคนหนึ่งและถูกเธอเก็บกลับมาเลี้ยงเป็นลูก ตลอดเวลาเขารู้ว่าตัวเองแตกต่างจากเด็กคนอื่นทั่วไป เพียงแต่ไม่รู้ว่าความแตกต่างนั้นมันมากเพียงไรจนกระทั่งเขาได้พบและร่วมทำ งานกับแม็กซ์ (ที่ไม่ใช่แม็กซ์คนเขียนบลอกหรอกนะ) ซึ่งเป็นนักสืบเอกชน Ukiah มีความสามารถในการแกะรอย ในคดีหนึ่งที่เขาแกะรอยคนร้าย เขาถูกยิง น่าแปลกที่เขาไม่เป็นอะไรเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่ตอนแรกทุกคนเข้าใจว่าเขาตายแล้ว และคดีนั้นเองก็นำเขาไปสู่การพบกับชาติกำเนิดที่แท้จริงของตัวเอง

อะไรที่ทำให้แม็กซ์รักหนังสือชุดนี้ ก็เหมือนกับหนังสือ romance นั่นแหละ คือความสัมพันธ์และปฏิกริยาที่ตัวละครในเรื่องมีต่อกัน แม็กซ์รักแม็กซ์ (ที่ไม่ใช่แม็กซ์คนเขียนบลอก) ที่เขารัก Ukiah เหมือนลูก แต่ไม่เคยปฏิบัติต่อเขาเหมือนเขาเป็นเด็กเล็ก ทั้งที่ Ukiah ก็อายุเพียงยี่สิบปี แม็กซ์รัก Ukiah ด้วยความไร้เดียงสาชนิดที่เด็กผู้ชายส่วนใหญ่สูญเสียมันไปตั้งแต่อายุไม่ถึง สิบห้า แม็กซ์ชอบฉากที่อินดิโก้ (นางเอกของชุดที่อายุมากกว่า และเป็นเอฟบีไอ) ปฏิบัติการหลอกเด็ก ฉากเซ็กส์ที่ไม่ได้โจ่งแจ้งหรือบรรยายอะไรมาก แต่อ่านแล้วน่ารักมาก แม็กซ์รักที่ Ukiah ถูกเลี้ยงมาโดยแม่สองคนที่เป็นคู่เลสเบี้ยน แม็กซ์รักที่เขารับคิดเทนนิ่งลูกชายของเขามาเลี้ยงโดยไม่มีข้อแม้ (ส่วนคิดเทนนิ่งมาได้ยังไงเนี่ย มันสปอยล์มากไปหน่อยค่ะ แต่เด็กคนนี้ไม่ได้เกิดมาตามปกติที่เราคิดกันหรอกนะ)

สำหรับแม็กซ์แล้ว หนังสือทุกเล่มที่แม็กซ์ชอบจะมีพื้นฐานมาจากการเขียนตัวละครที่น่าสนใจ ความสัมพันธ์ของตัวละครที่มีต่อกันซึ้ง ๆ (ฉากที่อินดิโก้ไม่ยอมมองหน้าพี่ชายฝาแฝดของ Ukiah เพราะทำใจไม่ได้ที่ต้องเห็นหน้า Ukiah แต่กลับไม่ใช่เขา และมันตอกย้ำเธอถึงความจริงที่ว่าเขาหายตัวไป ---- ซึ้งอย่างที่ไม่ต้องบรรยายความรู้สึก) โบนัสที่ได้นอกเหนือจากสิ่งเหล่านี้สำหรับเรื่องชุดนี้ก็คือ หนังสือแนวแฟนตาซี/ไซไฟที่พล็อตเรื่องน่าติดตาม ขนาดที่วางไม่ลงเลยทีเดียว

สำหรับคนที่ทรนงตัวว่าไม่อ่านโรแมนซ์ ก็ลองอ่านชุดนี้ดูนะคะ เพราะไม่แมนซ์หรอกนะ สำหรับแฟนโรแมนซ์ แม็กซ์ก็อยากให้ลองอ่านค่ะ เพราะสนุก (ไม่รู้จะเขียนอะไรแล้วน่ะ) สนุกจริงนะคะ