Beware a Scot's Revenge // Sabrina Jeffries

นี่เป็นหนังสืออีกเล่มที่ชื่อเรื่องประหลาด แต่อย่างน้อยก็พอจะเข้ากับเนื้อเรื่องอยู่บ้าง เมื่อพระเอกชาวสก๊อตล้างแค้นพ่อของนางเอกด้วยการจับตัวนางเอกไปเป็นตัว ประกัน

ฟังพล็อตแล้วก็ทำให้นึกถึงความจำเจแบบเดิมที่เคยอ่านกัน เมื่อพระเอกที่ถูกทำร้ายจนเจ็บสาหัส มองโลกด้วยสายตาเด็กมีปัญหา ใช้อารมณ์ลงกับนางเอก แต่ถ้าใครหวังจะเจอเรื่องแนวนี้

ขออภัย โปรดไปอ่านเล่มอื่น

ไม่ใช่ว่าแลชแลนจะไม่เจ็บหนัก ตอนเปิดเรื่องก็โดนลูกน้องของพ่อนางเอกจับซ้อมจนปางตาย แท้จริงแล้วทุกคนเข้าใจว่าเขาตายไปแล้วด้วยซ้ำ แต่พระเอกของเรามีของดี หนังเหนียวไม่ตายง่าย ๆ หลายเดือนต่อมา เขาก็กลับมาเพื่อล้างแค้น ด้วยแผนที่ปัญญานิ่มแต่เป็นที่นิยมอย่างยิ่งสำหรับพระเอกโรแมนซ์ ด้วยการลักพาตัวนางเอก

เวเนเทียใฝ่ฝันมาตลอดว่าจะได้กลับมาสก๊อตแลนด์ หลังจากจากไปตั้งแต่เด็ก แต่เมื่อมาถึงก็พบว่าตัวเองถูกลักพาตัวโดยศัตรูตัวฉกาจของบิดา แต่เวเนเทียไม่ใช่ผู้หญิงที่ช่วยตัวเองไม่ได้ และไม่โง่เลย

ความไม่โง่ของนางเอกนี่แหละที่เป็นจุดแข็งที่สุดของเรื่อง เวเนเทียเป็นนางเอกที่ฉลาดที่สุดคนหนึ่งที่แม็กซ์เคยได้อ่าน ความฉลาดของเธอไม่จำเป็นต้องย้ำพูดย้ำบรรยายโดยคนแต่ง แต่เห็นได้ชัดจากความคิดและการกระทำของเธอ ด้วยเวลาไม่นานเวเนเทียก็เดาได้ว่าผู้ชายที่เธอเจอนั้นก็คือ เพื่อนในวัยเด็กของเธอหรือก็คือ แลชแลนนั่นเอง เธอมีเหตุผลพอที่จะยอมรับฟัง และตัดสินใจได้ว่าใครเป็นฝ่ายถูกหรือผิดในความขัดแย้งครั้งนี้

นักอ่านบางคนที่ "รัก" ครอบครัวมาก อาจจะไม่เห็นชอบกับนางเอกที่เข้าข้างพระเอกแทนที่จะอยู่ข้างพ่อ แต่ฮัลโล นี่มันโรแมนซ์นะเจ๊ นางเอกไม่เชื่อพระเอกแล้วจะไปเชื่อสุนัขตัวไหน

การเดินทางเพื่อไปบ้านของพระเอกทำให้ทั้งสองคนผูกพันกันมากขึ้น และก็ทำให้แม็กซ์เกิดอาการเบื่อไปด้วยพร้อมกัน พักนี้ไม่รู้เป็นอะไร อ่านตอนกลางเรื่องแล้วรู้สึกเนือยมาก เกือบทุกเล่ม แต่เล่มนี้ยังโชคดีที่ตอนท้ายกลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง

เมื่อนางเอกไปถึงบ้านพระเอก แต่แสดงคุณสมบัติที่เหมาะจะเป็นภรรยาของชาวสก๊อตที่ดี เช่น ดัดแปลงเครื่องเรือนให้ดูเหมือนของใหม่ได้ แสดงความรักต่อวิถีชีวิตของคนสก๊อต ทำตัวให้เป็นที่รักต่อคนในเผ่าเดียวกับพระเอก

สิ่งหนึ่งที่แม็กซ์ชอบในเรื่องนี้ก็คือ พระเอกและนางเอกไม่ลังเลที่จะบอกรัก เรื่องไม่จำเป็นต้องมาถึงจุดไคล์แม็กซ์แต่ก็บอกรักกันได้ (แม้พระเอกจะปฏิเสธคำพูดของตัวเองภายหลัง) แม็กซ์ชอบวิธีการที่ซาบริน่า เจฟฟรีย์ (แม็กซ์ยังไม่ได้บอกใช่ไหมว่าเล่มนี้แต่งโดยใคร และยังเป็นเล่มที่สามในชุดที่ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกันเท่าไหร) แก้ปัญหาความขัดแย้งระหว่างพ่อของนางเอกและพระเอก

สิ่งที่ขัดกับเนื้อเรื่องและน่ารำคาญมาก ก็คือจดหมายตอนเริ่มต้นบท ที่เขียนโดยชาร์ล็อต (ใครวะ) ถึงญาติไมเคิลของเธอ (ใครอีกวะ) เห็นไหมว่าแม็กซ์พูดถึงหนังสือมาจนจบเรื่องแล้ว ยังไม่ตัวละครที่ชื่อชาร์ล็อตหรือไมเคิลโผล่มาเลย แต่เราดันต้องมาอ่านจดหมายโต้ตอบของสองคนนี้หลายต่อหลายฉบับ ด้วยเรื่องที่ไม่ค่อยจะเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเลยสักนิด

โอเค แม็กซ์ไม่โง่หรอกนะ รู้ว่าคุณต้องการจะเขียนเรื่องของชาร์ล็อตกะไมเคิลเป็นพระเอกนางเอกในอนาคต แต่ขอให้มันเกี่ยวกะเรื่องหน่อยได้ไหม

สรุปคะแนนได้ตรงที่ 70 (เทียบกับ Dance of Seduction, The Dangerous Lord, A Dangerous Love, Married to a Viscount, และ Only a Duke will do ที่ได้ 83)