Demon Angel // Meljean Brook

ตอนแรกแปลชื่อเรื่อง Demon Angel ว่า นางฟ้าของปีศาจ แต่พอคิดให้ดี มันไม่ใช่นี่หว่า เพราะเรื่องนี้นางเอกเป็นปีศาจ ส่วนพระเอกเป็นเทพบุตร

สำหรับคนที่ชอบเรื่องแนวตามรักพันปีคงอาจจะถูกใจกับเล่มนี้หรอกนะ เพราะเรื่องนี้พระเอกกะนางเอกเจอกันตั้งแต่สมัยพระเอกเป็นมนุษย์ในศตวรรษที่ 13 สมัยที่ยังเป็นอัศวินกระจอกที่แสนจะมีเกียรติ เมื่อแรกเจอกันฮิวจ์เป็นอัศวินผู้คุ้มครองเจ้าสาวของเจ้านายให้เดินทางมายัง ปราสาทอย่างปลอดภัย ระหว่างทางเขาก็ได้พบกับลิลิธ หญิงสาวที่ราวกับเป็นเมียเก็บของเจ้านาย แต่ลิลิธมีอะไรที่มากกว่านั้น มาก มาก

เธอเป็นปีศาจ หรืออย่างน้อยก็เป็นลูกครึ่งปีศาจที่ภารกิจหลักในชีวิตอันยืนยาวของเธอก็คือ การหลอกล่อเอาวิญญาณของเหล่ามนุษย์ไปสังเวยบิดาของเธอ เธอคาดคิดว่าฮิวจ์จะเป็นหนึ่งในดวงวิญญาณเหล่านั้น แต่เมื่อจุดที่เธอกำลังจะได้วิญญาณของเขาไป ลิลิธกลับพบว่าตัวเองทำไม่ได้ เธอยอมเสียเขาไปให้ไมเคิล เทพผู้พิทักษ์มนุษย์ซึ่งเป็นศัตรูตัวฉกรรจ์ของเหล่าปีศาจ

ปีศาจจอมหลอกลวงและเทพบุตรที่มีความสามารถในค้นหาว่าใครพูดความจริง พบปะและต่อสู้กันหลายร้อยปีโดยไม่มีใครเพี่ยงพล้ำ

แค่เพียงอ่าน คุณก็จะรู้สึกได้แล้วล่ะว่า ในความเป็นศัตรูของสองคน มันแฝงไปด้วยความรู้สึกที่มากกว่านั้น โดยไม่ต้องยอมรับ หรือเอ่ยปาก คุณก็รู้ถึงความรักอันเป็นไปไม่ได้ของสองคนนี้ และเมื่อถึงจุดที่ฮิวจ์พบว่าตัวเองไม่อาจทำหน้าที่เป็นเทพบุตรอย่างเป็นกลาง ได้อีกต่อไป เขาตัดสินใจที่จะตกจากสวรรค์ (กฎในเรื่องนี้ คนที่ทำหน้าที่เป็นเทพบุตรมาครบร้อยปี จะมีทางเลือกว่าจะ "ขึ้น" สวรรค์ หลุดพ้นไปจากความทุกข์ หรือจะ "ตก" กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้ง คนที่เลือกที่จะตก จะกลับมามีตัวตนด้วยรูปลักษณ์ หน้าตาที่ต่อเนื่องกับช่วงเวลาก่อนที่เขาจะเป็นเทพบุตร)

ฮิวจ์รู้ดีว่าเขาเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยลิลิธได้ การช่วยของเขาก็คือการฆ่าลิลิธให้ตาย เขาเป็นคนชักดาบที่แทงเข้าร่างเธอ และเป็นคนฝังศพของเธอด้วยตนเอง

สิ่งที่ฮิวจ์ไม่รู้ก็คือ ข้อตกลงระหว่างลิลิธและลูซิเฟอร์ (คนที่เธอเรียกว่าพ่อ) แม้แต่ความตายก็ไม่อาจลบล้างลงได้

หลายปีผ่านไป ฮิวจ์ใช้ชีวิตเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์ยุคกลาง นักเรียนของเขาหลายคนตกเป็นเหยื่อการฆาตกรรมประหลาด คนสุดท้ายที่เขาคิดคิดว่าจะได้เจอก็คือลิลิธ หรือในตอนนี้เธอชื่อลิลลี่ เธอเป็นเอฟบีไอ

ถ่านไฟเก่าที่มาเจอกัน เรื่องคงเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากร้อนแรง

แม็กซ์ค่อนข้างชอบเรื่องนี้นะคะ ชอบที่นางเอกร้ายได้ใจ ลิลิธไม่ใช่นางเอกชนิดที่แกล้งทำเป็นร้าย เธอร้ายจริง ตลอดเวลาสองพันปี เธอเก็บวิญญาณมนุษย์ให้เป็นทาสรับใช้ลูซิเฟอร์เป็นจำนวนมาก เธออาจจะเลือกเก็บเฉพาะวิญญาณของคนที่ชั่วร้าย แต่เธอก็ทำลายชีวิตคนบริสุทธิ์ไปไม่น้อยระหว่างทางนั้น เธออาจจะเฝ้าหวังให้ฮิวจ์เป็นคนช่วยเธอให้หลุดพ้นจากข้อตกลงที่เธอทำกับ ปีศาจ แต่สุดท้ายก็เป็นตัวเธอเองนั่นแหละที่เอาชนะปีศาจได้ เธอเป็นวีรสตรีที่ปกป้องโลกมนุษย์จากปีศาจเอาไว้ ด้วยสติปัญญาของเธอเอง

ฮิวจ์เป็นพระเอกที่สับสน เขาไม่อาจยอมรับว่าตัวเองรักกับปีศาจ แต่ในท้ายที่สุด ในเวลาที่สำคัญที่สุด เขาไว้ใจเธอ นั่นมากพอแล้วสำหรับแม็กซ์

แต่

ทำไมต้องมีแต่ อาจเพระหนังสือเรื่องนี้ได้รับคำชมอย่างมากในโลกอินเตอร์เน็ต แม็กซ์ยังไม่เคยเจอใครเลยที่ไม่ชอบเล่มนี้ ทุกคนชอบกันหมด แม็กซ์เองก็ชอบนะ เพียงแต่

แต่อีกแล้ว

ความชอบมันยังไม่ถึงระดับที่คนอื่นเขากล่าวขวัญกันถึง หนังสือเรื่องนี้จะสนุกกว่านี้มากถ้าเรื่องกระชับกว่านี้ แต่ถ้าคิดว่านีเป็นงานเล่มยาวเล่มแรกของเมลจีน บรู๊ค แม็กซ์ให้คะแนนเธอสอบผ่านสบายค่ะ

ได้ 70 นะคะ ไม่มีเรื่องเทียบ เพราะนี่เป็นงานเขียนเล่มแรกของเธอ