Mark of the Vampire Queen // Joey W. Hill

หนังสือเล่มที่แม็กซ์รอคอยแห่งปี 2008 ตกมาอยู่ในมือของแม็กซ์ได้เร็วอย่างไม่คาดคิด และไม่น่าเชื่อ เพราะหนังสือเล่มนี้มีตารางจะออกขายในเดือนกุมภา แต่เพื่อนที่แสนดีของแม็กซ์ก็กรุณาต่อแม็กซ์อย่างยิ่งในการหาของขวัญชิ้นนี้ มาให้

ขอบคุณมากนะคะ JA ที่อุตส่าห์คิดถึงกัน

คงเริ่มต้นเหมือนภาคบังคับของหนังสือเล่มต่อทุกเล่ม เนื่องจากเรื่องนี้เป็นตอนต่อที่แนบแน่นอย่างยิ่งกับ The Vampire Queen's Servant ดังนั้นสำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่าน หรือยังคิดว่าชาตินี้จะอ่านเรื่อง TVQS ก็บอกเลยแล้วกันว่ารีวิวนี้สปอยล์แหลก

เรื่องราวเริ่มต้นต่อเนื่องจากตอนจบของ TVQS ทันที เมื่อลิซซ่ายอมรับจาค็อบเข้ามาเป็นข้ารับใช้ แม้เธอจะรู้ว่าการทำเช่นนั้นจะทำให้ชีวิตของเขาสั้นลงไปตามตัวเธอด้วย นั่นเพราะลิสซ่าติดเชื้อโรค "ดีไลลาห์" ที่เป็นโรคติดต่อในหมู่แวมไพร์ ซึ่งทำให้ชีวิตอันยาวนานไม่มีที่สิ้นสุดของพวกเขาจบลง ลิซซ่าเหลือเวลาอยู่บนโลกเพียงไม่กี่เดือน และเนื่องจากข้ารับใช้ของแวมไพร์จะจบชีวิตลงทันทีที่เจ้านายของพวกเขาตายลง เวลาบนโลกของจาค็อบก็จึงสั้นลงตามไปด้วย

แต่ก่อนที่จะตายลิสซ่ามีภารกิจสำคัญ นั่นก็คือการเผชิญหน้ากับสภาแวมไพร์ เพื่อหาความคุ้มกันให้กับทุกคนที่อยู่ในการปกครองของเธอ หากเธอหลอกลวงสภาต่อไปได้ ก็เป็นเวลามากกว่าห้าปี กว่าที่ใครจะรู้ว่าเธอตาย และนั่นก็มากพอจะทำให้คนในปกครองของเธอคุ้มกันตัวเองต่อไปได้

คนที่คาดหวังธีมเรื่องและเซ็กส์ในเรื่องนี้ให้เป็นแนว BDSM อย่างเล่มแรกคงต้องผิดหวัง เพราะเล่มนี้ไม่เน้นเท่าไหร อันที่จริงแม็กซ์ก็อยากจะบอกว่าดีกรีในเรื่องเซ็กส์มันก็น้อยลงไปนะ ไม่ใช่ว่าไม่มี แต่มันน้อยกว่าเล่มแรกในเรื่องความร้อนแรง

แต่ในเรื่องของอารมณ์มันไม่ลดถอยลงเลย อาจจะมากกว่าด้วย

แม็กซ์ยอมรับเลยนะว่าร้องไห้ไปหลายถังในฉากที่จาค็อบยอมเสียสละตัวเองเพื่อ ช่วยชีวิตลิสซ่า ร้องทั้งที่รู้นะว่ายังไงก็ต้องจบแฮ็ปปี้ แต่ก็ยังไม่วายร้อง

ความรักระหว่างจาค็อบและเจ้านายสาวของเขาอาจไม่ใช่ความรักสำหรับทุกคน (แม็กซ์คนนึงล่ะที่ไม่ต้องการในชีวิตจริง) แต่มันเป็นจินตนาการที่ทำให้แม็กซ์หลงเชื่อ สำหรับผู้ชายที่แสวงหาที่ของตัวเองอย่างจาค็อบ ลิสซ่าคือจุดหมายสุดท้าย คือทุกอย่างที่เขาค้นหา ในขณะที่สำหรับลิสซ่า ราชินีคนสุดท้ายแห่งแวมไพร์ผู้มีชีวิตยาวนานกว่าพันปี ผู้ที่คิดว่าตัวเองเย็นชากับชีวิต และพบเห็นมาแล้วทุกอย่าง จาค็อบคือสิ่งที่ขาดไป คือคนที่เธอรอคอย คือคนที่ทำให้รู้ว่า ความตายมันไม่น่ากลัวสักนิด หากมีเขาเคียงคู่ไปด้วย

หลายคนอาจบอกว่า เรื่องนี้มันบังเอิญและแก้ปัญหาง่ายไปสักหน่อย ซึ่งแม็กซ์ก็คิดนะ แต่มันไม่สำคัญเลยสักน้อย เพราะนั่นทำให้เรื่องราวจบลงด้วยดี

เป็นหนังสือปิดฉากหนังสือชุดต่อเนื่องกันสองเล่มที่ดีมาก ๆ ค่ะ

คะแนนที่ 87 (เท่ากับเล่มแรก)